Veistu hvað klukkan er? Hún er 02:56 svaraði ég með svip eins og ég vissi eitthvað sem þú vissir ekki. Ég get ekki hætt að skrifa, það er eitthvað við að vera innilokaður í þröngri kojunni neðansjávar sem knúði mig til þess að lifa mig í geng um aðrar persónur sem eru aðeins til í ímyndunar afli mínu. En þessar persónur endurspegla aðrar veraldlegar persónur sem finnast allstaðar og neinstaðar. Mér er fjandans sama hvort einhver les sögurnar mínar eða ekki, mér er bara annskotans sama hvort einhver les þær eða ekki sagði hann áður en hann öskraði út á dekkið um að draga helvítis trollið inn. Ég sé fyrir mér sögurnar jafn skýrt og ég sé að upplifa þær sjálfur. Allir hafa sögu á bak við sig og þegar ég stóð í púltinu fyrir framan enn fleirri fólk en síðast virtust ljósin sem var beint á mig vera enn heitari en síðast. Ljósin brenndu sig inn í húðina og mér fannst eins og fólkið gæti séð sálu mínu, eins og ljósin virkuðu sem einhverskonar rönkengeislar. Ég horfði í augun á henni og varð blindaður. Hausinn á mér er að springa sagði hún við mig og kinkaði kolli, ég þagði og súpti af kaffinu hennar mömmu, kaffinu sem var beiskt og maður gat bragðað 30 ára þrælkun hennar sem heimavinnandi húsmóðir. Ekki veit ég hvað Einar var að hugsa, hann heldur þó ekki að hann geti barið alla þessa stráka, ég snéri mér aðeins í hina áttina tilbúinn til að hlaupa en ég var strax kominn með samviskubit af því að allir persónuleikarnir mínir rifust um að láta skrifa um sig.
.
.
.
.
Ég er sjálfgreindur á persona.is um að ég sé með einkenni sem benda til geðhvarf á háu stigi.
.
.
.
Ég elska þig meira en þú getur ímyndað þér.
.
.
Kallaður mig trickster
.
Hjálp