Ég banka á hurðina. Ung kona kemur til dyra. “Blessuð” segi ég, hún kinkar bara kolli og hleypir mér inn. Hún veit alveg hvað ég er að gera hérna. Ég tek upp byssuna mína og sýni henni. “Þú gætir fengið að kenna á þessari elsku ef þú drífur þig ekki aftur út á götu”. Hún grátbiður mig um vægð. “Ég er hætt í þessu ég vil ekki lengur vinna við þetta”. Ég löðrunga hana með byssuni og öskra að henni “drullaðu þér út á stundinni ef að ég geri eitthvað verrra”. Hún hleypur að skúfunni sinni og tekur upp lítinn vasahníf. “Ég er búinn að fá nóg”. Ég skýt hana nokkrum sinnum í magann og hún fellur niður. Ég fer inn í eldhúsið í íbúðinni hennar og finn plastpoka. Ég rúlla henni inn í hann og hendi plastpokanum inn í skáp. Því næst þríf ég blóðsletturnar á gólfinu og dríf mig út. Á leið minn niður stigan í byggingunni hugsa ég með mér að að enginn messar við Jobba harða. Allra síst hórurnar hans sem neita að vinna. Já ég er ekki bara pimp ég er líka í hinni frægu Freidsleon Mafíu fjölskyldu.

Ég kem út úr bygginguni og þar bíður mín dyggur lífvörður sem opnar hurðina af limósíunni minni. “Farðu með mig í hóruhúsið mitt” segi ég glaður í bragði. “Okey ekkert mál” segir bílstjórinn. 15 mínútum síðar rennum við í hlaðið. Ég labba inn í húsið og sé að flest herbergin eru full ég kalla á þann sem stjornar hóruhúsinu á meðan ég er ekki á svæðinu. Hann kemur til mín og heilsar mér. Ég tek kveðju hans vel og spyr hvort Jessica sé laus. Hann segir að hún sé að “vinna” í herbergi 32. Ég tek lyftuna upp rétta hæð og geng að dyrunum og opna með lykli. Þar sé ég að eitthvað er í gangi en mér er sama ég vil Jessicu núna. Ég læt lífvörðinn minn fara með manninn sem var að sinna viðskiptum við hana út. “ Jessica ég ætla að fá það hjá þér” segi ég. Hún hlær fallega. Við leggjumst í rúmið og byrjum að ríða. “Ohhh gott kallar hún”. “Je Je meira meira meira”. “Fastar fastar já áfram Jobbi meira meira”. Hún tottar mig og segir hvað með eiginkonuna þína?. “Hún má eiga sig fyrst þú ert hérna”. Við ríðum vel í fínan tíma. Hún klæðir sig í brjóstarhaldarann og t-strenginn sinn og við göngum síðan út úr húsinu. Við setjumst inn í bíll og hún byrjar að totta mig vel. Áður en ég veit af keyra nokkrir bílar fyrir limmósíuna mína og út úr bílunum stíga hettuklæddir menn. Einn af þeim rotar mig með kilfu. Ég vakna aftur þar sem ég bundinn við stól og beint fyrir framan mig er hinn mikli Gomez úr Cozarleni fjölskyldunni minn að ríða Jessicu. Ég öskra “hvernig dirfistu að gera mér þetta Jessica hann er óvinur”. Hún kallar að mér “þú varst ekki nógu góður í rúminu”. Ég öskra eins og ég get í rúma mínútu eða þangað til einhver kílir mig í framan þannig að vörin springur.

Hvað get ég gert? Ég verð að drepa Gomez og Jessicu til að halda heiðri mínum gangandi.