Ég vaknaði í einhverjum polli í forstofunni heima hjá vinkonu minni, ég var soldið máttlaus þannig ég gat ekki hreuft hendur né fætur svo ég lá þarna og reyndi að hrifa útlimi mína.
Þegar ég lokst gat staðið upp sá ég vinkonu mína liggjandi látna með hníf í maganum og blóð útum allt.

Ég hringdi í lögregluna og sjúkrabíl eftir að ég fann síma, þau mættu á svæðið og tóku hana á líkhúsið.
Nokkrum tímum seinna sá hringja þeir í mig og segja að þeir vilja tala við mig og að þessi hnífur hafi verið með mín fingra för.

Eftir að ég er búinn að tala við þá í nokkrar mínútur vildi ég vita um hvað þeir væru að tala og að hafi ekki gert neitt til að meða þessa ungu stúlku, og að ég gæti ekki gert neitt svoleiðis.
Eftir að þeir segja mér hvað hafi ollið dauða stúlkunar sögðu þeir að fundust hafi hát og fingraför af mér á fötum hennar og hnífnum vildu þeir fá útskíringu á því hversvegna þessi hár og fingra för fundust á henni.

Þegar ég segi þeim að ég muni ekkert eftir kvöldinu áður halda þeir áfram að spurja mig spurninga og til að koma frá mér svörum, ég gef þeim alltaf sama svarið að ég muni ekkert um hvað gerðist þetta kvöld.
Þegar þeir gefast upp og segja mér að hún hafi verið látin í meira en sólahring hugsaði ég með mér hvað þeir ætti við og hvað þetta væri um og hvað ég væri að gera þarna.

Þeir segja mér með ruglings svip að ég ætti nú allveg að vita það og líta á hvorn annan. Svo segja þeir það að ég hafi meira segja hringt í þá og sagt að vinkona mín hafi verið drepin í köldu blóði.
Eftir að þeir segja mér þetta allt byrja ég að hugsa hvað væri í gangi.

Svona hálftíma seinna vakna ég aftur heima hjá mér og man ekkert hvað hafi verið í gangi.
Mér líst ekkert á hvað væri í gangi og hringi í góða vinkonu mína. Hún segir mér að hún hafi verið upp á lögreglustöð að hjálpa mér með eitthvað og spyr hvort að ég muni ekki hvað það sé.
Ég svara neitandi og hugsa meira um þetta.

Nokkrum dögum seinna hringir síminn og sagt er að lögreglan hafi fundið morðingja vinkonu minnar og að þeir vilji fá mig á lögreglu stöðina til að bera vitni á manninn sem þeir handtóku.
Ég kem uppá stöð og þar bíða mín tveir lögreglu menn við dyrnar.

Nokkrum tímum seinna vakna ég inni í einhverju herbergi með mjög mjúkum veggjum og með hendur fasstar fyrir aftan bak, þegar ég næ að átta mig á hlutum fatta ég hvar ég er.
Ég er á geðveikra sjúkrahæli og ég er í spennitreyju.

Ég öskra og öskra þar til tveir stórir menn koma og halda með á meðan einhver manneskja sprautar mig í aðra rasskinnina og ég sofna.

Eftir nokkur ár þegar ég er búinn að vera á þessu hæli uppgötva ég einn daginn að ég er með sár í bakinu þar sem mig blæðir mikið út.
Ég finn hvernig ég dofna og heiri köllin í starfsfólkinu á þessu hæli. Þau reina að halda í mér lífi en ekkert text.

Ég var skráður látinn þann 22. febrúar 2003 klukkan hálf tólf að fyrir hádegi.