ég sit í hægindastól, hann er gulur á lit,og það eru fjólubláardoppur á honum.þetta er mjög merkilegur ´stóll.ég á hann, þó hann sé ljótur.eins og lesandi gerir sér grein fyrir,er þetta ekki beint merkilegur stóll.en hann hefur merkingu fyrir mér,Pabbi átti þennan stól.þessi merkilegi stóll,á sér merkilega sögu, ég sigraði illskuna á þessum stól,
pabbi sat í honum þegar ég drap hann. pabbi. ég hataði hann af öllu hjarta, hann nauðgaði mér frá því að ég var 5 ára. nú er ég orðin stór stúlka og get séð um mig sjálf. Pabbi sagði að ég væri ljót og heimsk, ég gat þetta ekki lengur, ég er orðin 12 ára og bráðum eignast ég barn. pabbi ætlaði að drepa barnið, þannig að ég drap hann. nú er ég óhult og sé um mig sjálf.ég elda matinn og þríf húsið, en mig fer að vanta peninga, ég fer ekki til lögreglu, hún tekur barnið bara af mér. þannig að ég fer og stel mat í búðum, einn daginn næst ég, og lögreglumennirnir taka eftir útþembdum maganum á mér undir víðri peysunni, og þeir fara að spyrja spurninga… ég þegi. þeir fara með mig í barnahúsið.
og svo heim til mín, þar sjá þeir að ég er búin að grafa pabba í garðinum, og þegar þeir grafa hann upp, sjá þeir margar hníffstungur á maga hans og það er búið að skera af honum kynfærin og setja þau upp í munninn á honum, ég spýtti á gröfina, hleyp inn í herbergi , tek upp hnífinn og sting mig og barnið á hol, við verðum alltaf saman í himnaríki.
cecilie darlin