Ég stóð upp tók inniskónna, stal bíllyklunum og fór út. Það var kalt og hráskaparlegt enda hávetur reyndar um miður Janúar og 13 stiga frost og ég illa klæddur enn ég keyrði af stað. Leiðinn lá til keflavíkur þar sem ljósanótt eða hvað sem það var kallað hafði verið í Keflavík daginn áður og eflaust margir kex ruglaðir. Enn ég lét það ekki hindra mig, gaf allt í botn og keyrði það sem leiðinn lá í gegnum kópavoginn og hafnafjörðinn út á reykjanesbraut. Þar sem tók eftir því að bíll var að verða bensínlaus. Hvar átti ég að fá bensín þar sem allt var lokað ? ég þurfi að leggja höfuðið í bleyti. Það kviknaði á ljósaperunni. Mig minnti endilega að það hefði verið bensín í bílnum enn ef svo var ekki þá myndi ég bara stela bensíni af einhverjum köllum í straumsvík. Ég náði að drusla bílnum í Straumsvík, kíkti í skottið. Ég sá ekkert enn ég fann bensín lykt. Þá hafði bensínið í brúsanum lekið niður. Ég skrúfaði fyrir brúsann og þurrkaði upp bensínið. Helti því sem var á brúsanum í bílinn og brunaði til Keflavíkur. Það var allt svo undarlegt, þetta var eins og þetta væri allt annar bær enn ég þekkti. Ég leit hræddur í kringum mig, spurði sjálfan mig er þetta satt ? sé ég drauga og fljúgandi furðuhluti þegar ég það kom rosaleg sprenging *Kabúmm*. Ég flaug svona 1000 metra uppí loftið enn ég komst ekki niður. Það var búið að fanga mig, draugarnir höfðu tekið mig fastan. Ég hugsaði með mér hvað þeir ætluðu að gera við mig. Ég hélt að þeir ætluðu með mig til plánetunnar Súper þar sem ég ætti að vera þræll. Þetta var það eina sem mér datt í rauninni í hug. Hvað sem þeir ætluðu að gera við mig skipti ekki mestu máli heldur að losna héðan enn hvernig ? ég vissi ekki neitt og mér datt ekki neitt í hug fyrr enn mér datt í hug að nota ofurkraftana sem Bárður aðal kallinn á súper hafði kennt mér. Ég gerði mig ósýnilegan og heyrði draugana muldra: Hvar er mannveran sem við tókum ? mér finnst eins og við séum að halda á hnullungum bara mér finnst eins og það séu tonn í höndunum mínum, mér líka sagði hinn draugurinn. Reyndar gat ég ekki stillt mig um að hlæja AHAHAHAHHHHHHHA. Draugarnir voru núna svo skelkaðir að það leið næstum yfir þá þegar það kom risastórloftsteinn.
Maður lifandi hugsaði ég og þaut til jarðar eins og lofsteinn sem er kallaðu hrapsteinn sem nær til jarðar enn þá í þessari andrá fór ég útá sjó í skemmtisiglingu enn það gekk eins fyrir sig eins og það átti að vera. Ég komst ekki í hana vegna þess að ég lenti aftur í fljúgandi furðuhlutum og geimverum sem voru í rauninni skrímsli eða ég taldi það.