Hún fann hvernig vatnið kitlaði tærnar á sér.
Hún andaði hægar og hægar til að róa hjartað og búa sig undir það.

Vatnið flæddi meira og meira inn í herbergið.
Það var komið uppfyrir mitti.

Hún sagði við sjálfa sig: “Ég veit nú kannski ekki margt, en ég veit að ég mun deyja”

Vatnið seytlaði inn um litla sprungu í loftinu.

Hún tók einn risa andardrátt, en hann varð hennar síðasti.
Stuttu seinna sofnaði hún…
stjórnandi á /bretti, /vetraríþróttum og /heimilið