Hmm, það eina sem ég get sagt er að mér finnst óttalega leiðinlegt að lesa einhverjar þurrar lýsingar, hann fór þangað og gerði þetta og sagði þetta etc., umhverfislýsingar eru mjög áhrifamiklar og ekki skemmir fyrir því að þær séu nákvæmar, eða allavega nógu góðar til þess að lesandinn geti fengið mynd af öllu klabbinu í hausnum á sér. Því miður eru ekki allir sem búa yfir slíkri náðargáfu, en mér finnst þetta samt mikilvægt…

Ritstíll og samtöl er eitthvað sem höfundur verður að ákveða sjálfur, ekki láta aðra ákveða fyrir sig. Það er hægt að gera þau á svo margan hátt að það er ómögulegt að negla niður einhvern einn stíl á samtölum eða ritstíl almennt.

Það er svo sem ekki mikil hámarksstærð á sögunum, hérna, eftir því sem ég best veit, en hófs verður að gæta því það eru svo margir sem að eiga erfitt með að eyða of miklum tíma í að einblína á eina grein. Fimm blaðsíður í word myndi ég segja hóflegt, ef fleiri væri ráðlagt að skipta niður í “kafla”.

það sem ég vil helst lesa er eitthvað frumlegt, það eru til endalaust af einhverjum sögum um grunnskóla krakka í ástarsorg. ég ráðlegg þér eindregið að skrifa ekki eitthvað slíkt. ef þú getur skrifað frumlega sögu þá fagna ég þér, og örugglega margir aðrir.

ég er alveg samála um að að verði að vera svolítið gómsætar lýsingar. og auðvitað flottar líkingar líka. en maður verður bara að passa sig að skrifa ekki allt eitthvað rosalega mikilfenglegt, og stundum eiga hrár lýsingar betur við upp á það að skapa einhverja sérstaka stemmingu.

upp á lengd á smásögum þá skrifaði ég eina sem var sex síður á a4 blaði og hún fékk alveg að fara inn. éghef aldrei sent inn neitt lengra en það svo ég veit ekki hvort það megi vera lengra. en ef þú ætlar að fara að skrifa eitthvað langt þá skaltu byrja á því að skrifa allt saman og senda svo inn einn og einn kafla því maður skiptir oft um skoðun á því hvernig framvinda sögunnar er og þá verður maður að geta breytt sögunni.

persónulega þá fíla ég blóðugar sögur, og með svona frekar svörtum húmor (þó ég hafi nú verið eitthvað slapppur við að skrifa svoleiðis upp á síðkastið) en það er auðvitað bara skoðun mín. einn af aðalkostum þess að skrifa svartan húmor er að þær sögur verða oftast nokkuð frumlegar.

en ég hvet þig bara til að fara að skrifa og gangi þér vel…

Sögur sem koma úr hjarta höfundar finnst mér skemmtilegri en þær sem eru forsniðnar handa lesendum.
Ef sagan höfðar svo ekki til mín er það mitt mál, ekki höfundar.

Svo er bara að hafa söguna frumlega. Þá skiptir allt hitt minna máli.

Vilhelm
Hmm, það eina sem ég get sagt er að mér finnst óttalega leiðinlegt að lesa einhverjar þurrar lýsingar, hann fór þangað og gerði þetta og sagði þetta etc., umhverfislýsingar eru mjög áhrifamiklar og ekki skemmir fyrir því að þær séu nákvæmar, eða allavega nógu góðar til þess að lesandinn geti fengið mynd af öllu klabbinu í hausnum á sér.

Mjög sammála honum þarna, mér finnst best að lesa sögur þar sem ég get séð fyrir mér það sem skrifandi er að tala um.
Annars þá les ég flestar smásögur hér, en gef bara oftast álit á þær góðu, að mínu mati.
Gangi þér vel að koma með eina öfluga =)
-Það er að segja, ef þú ert ekki enn búinn með hana =/ Þar sem það er kominn mars núna, en ég fletti gegnum sögurnar, og engin eftir þig svoo..