Júlíus eða Júlli sem hann var oft kallaður fannst mjög svo gaman að fara til ömmu sinnar sem var orðinn mjög gömul og vissi varla hvaða dagur var. Hann hafði allavega farið einu sinni í viku að heimsækja hana. Einmitt þessi dagur var sá dagur í vikuni til að fara til ömmu sinnar sem átti heima í hinum enda bæjarins. Þar sem Júlli hafði átt heima í bænum alla sína ævi, og þekkti hann marga á leiðinni. Sú fyrsta var Soffía frænka Péturs sem var kunningi hans úr skólanum. Hún bauð honum inn og bar á borð kaffi og kleinur sem hún var mjög þekkt fyrir. Svo spjölluðu þau um daginn og veginn og með því komst amma hans í tal. ,,Ha? Já amma, henni líður vel. Held ég, er einmitt á leiðinni þangað, best að drýfa sig”. Og í þeim orðum var hann rokinn af stað. Nú lá leið hans um Öskjuhlíðina og ákvað hann að bregða sér inn í andyrið á keiluhöllinni, bara til að hlýja sér, enda var frekar kalt í veðri. Þar inni vou þeir feðgar, Kristófer og Drengur, sem höfðu ákveðið að skella sér í keilu. Þeir vou tiltölulega ný fluttir í götuna hjá Júlla og buðu þeir honum að vera með. Leikur feðgana var heyftar góður og galla laus en annað var að segja um Júlla sem var að skíta uppá bak í þessum leik. Í næst síðustu lotu Drengs fór Kristófer að tala um daginn og veginn og í því samtali komst amma hans til tals. ,,Ha? Já amma, henni líður vel. Held ég, er einmitt á leiðinni þangað, best að drýfa sig”. Og í þeim orðum var hann rokinn af stað. Og svona gekk þetta fram eftir degi, og að lokum gleymdi hann að fara til ömmu sinnar. OG HANN LIFÐI AF!!!!


vona eindregið að þið hafið notið