Hún er aldrei ein
Helvítis tíkin þín, öskraði hann. Hann tók í skyrtuna hennar og lamdi af öllu afli í nefið á henni svo að það byrjaði að blæða. Djöfulsins mellan þín. Ég skal sko drepa þig! Hún reyndi að flýja en hann náði henni aftur og kýldi hana af öllu afli í magan. Hún missti andann í smá stund. Hún stóð á fætur og náði að komast að dyrunum. Hann elti hana. Hún komst út og byrjaði að hlaupa. Það fossblæddi enn úr nefinu hennar og skyrtan var öll lituð blóði. En hún hélt samt áfram að hlaupa. Hún hljóp og hljóp en hann kom nær og nær. Svo allt í einu fann hún fyrir miklum krafti. Hún náði að hlaupa hraðar og hún fann ekki lengur til í nefinu. Og hún hljóp og hljóp og náði svo að stinga hann af. Hún hljóp inn í kirkjugarð. Hún gekk að einu leiðinu. Svo fór hún á hnén og bað til guðs, þakkaði honum fyrir að hafa hjálpað henni að sleppa frá manninum. Svo lagðist hún örmagna niður. Og á augabragði var hún sofnuð. Hana dreymdi skrítin draum. Henni fannst eins og hún væri umkringd fullt af fólki. En allt þetta fólk var svo öðruvísi en venjulegar manneskjur. Er ég dáin? hugsaði hún. Er ég komin til himna? En þá kom til hennar maður sem sagði: Þú ert ekki dáin, þú ert bara komin til okkar til að hvílast. Við erum hér til að hjálpa þér, við vökum yfir þér. þú ert aldrei ein. Svo hvarf maðurinn og allt hitt fólkið og hún vaknaði aftur. Hún var svöng en hún gat ekki snúið við aftur. Svo að hún gekk í áttina að kirkjunni. Hún bankaði á dyrnar. Prestur kom til dyra. Hún sagði: Ég er svöng og ég á engan stað til að búa á. Ekki mætti ég fá smá matarbita hjá þér? Auðvitað sagði presturinn, komdu inn fyrir. Hann tók eftir blóði drifnu skyrtunni og spurði hana hvað hefði komið fyrir. Ég vil helst ekki tala um það, sagði hún. Allt í lagi, en ég verð að lána þér einhvað annað til að fara í. Presturinn fór og náði í peysu handa henni og svo náði hann í brauð og mjólk. Hún borðaði þetta með áfergju. Svo þakkaði hún fyrir sig og fór. Fór út í kuldan. En hún vissi að hún var ekki ein. Hún vissi að það var vakið yfir henni. Englar guðs vöktu yfir henni.