það var einu sinni maður, venjulegt andlit, frekar ómyndarlegur. strípað hár, frekarstutt. og skítavinna sem gefur af sér 80.000 á mánuði. enn honum leið vel, því að þrátt fyrir allt misrétti sem honum var beitt, þá varð hann aldrei leiður. hann var nefnilega ekki venjulegur byssukúluverkamaður eins og allir héldu. hann tók allt púðrið úr 1 af hverri 100 byssukúlum sem hann skrufaði saman, og setti það í poka. svo tók hann púðrið, helti 4 til 5 kornum yfir pungin á sér og kveikti. þetta olli ótrúlegum sársauka, og gelti eitt eista hans á endanum. þá þurfti hann aðra leið til að fá útrás. hann gerðis byssukúlu smiður. svo daginn eftir kom skóllóttur kall, og vidl kaupa byssukúlur, enn vildi vita hve góð þau væru. Ekkert mál sagði maðurinn og tók fram byssu, hlóð hana og skaut kallin. hann dó, og maðurinn sagði, þarna sérðu. drepur í einu skoti. svo husgaði hann. HVURLSAGS HÁLFVITI ER ÉG. hann tók líkið og gróf það í garðinum. enn 3 dögum seinna þurfti hann aftur útrás. og drap annan mann. þannig gekk það þangað til 1 dag drap hann töframann. hah, sagði maðurinn og fór að grafa. svo 1 ári seinna heyrði hann bank fyrir utan gluggan. hann leit út og sá þá lærbeinin úr töframanninum svífandi fyrir utan gluggan. maðurinn opnaði og ætlaði að öskra, HUNSKISTI OFAN Í HOLUNA EÐA ÉG SÆKI HUND. enn beinin heyrðu það ekki því þau höfðu ekki eyru. og réðust á mannin. og bönkuðu í hausinn á honum svo miklir dynkar heyrðust. ái, hættið þetta er vont. enn beinin hlustuðu ekki, og bönkuðu af enn meiri krafti. AAA sagði maðurinn og hljóp af stað. og hann hljóp enn beinin svifu alltaf jafnhratt og bönkuðu stanslaust í hausinn á honum. hann hljóp alla nóttina þegar bandbrjálaður kall öskraði, steinhaltu kjafti og kastaði skó i hann því að dynkirnir vöktu alla. eftir að hlaupa 30 km með beinin bankandi i hausinn á sér. datt hann loks, og beinin börðu hann. enn þetta gerðist í almennings garði og um leið og maðurinn var dauður. lentu beinin. róni sem fann líkið nartaði aðeins í hælin á honum. tók svo beinin og trommaði pínu á pungnum á sér. og fór svo að naga beinin. svo komu löggur. tóku rónan því þær héldu að hann hefði drepið kallin. hann fór í fangelsi. enn beinin voru enn reið og svífa nú um götur reykjavíkur í leit að einhverjum til að banka í.
Endir!!

Stranglega bannað er að lesa án þess að gefa álit.