bara að láta vita að ég er ekkert að meina með þessu… ég skrifaði þetta bara á tíu mínútum og þetta er bara eitthvað flipp
______

Vatnið

Kári er nýkominn með starf við byggingarvinnu, þar sem hann aðstoðar frænda sinn við að byggja hús. Honum finnst starfið mjög erfitt en það er samt skemmtilegt og það er vel borgað. Kári er aðeins fjórtán ára.
Frændi hans Kára sem er að byggja húsið er viðskiptamaður og er í raun ekkert að byggja sjálfur, hann bara borgar húsið og ræður svo smiði í vinnu. Í vinnu hjá honum eru þrír smiðir og heita þeir: Kormákur, Páll og Markús. Kára finnst þessir smiðir sko vera karlmenn, þeir eru sterkir, með stóra vöðva, eiga flotta bíla, vita allt um tæki og láta engan vaða yfir sig. Kára langar að verða svona þegar hann verður stór. Hann reynir að standa sig mjög vel í starfinu til að sýna þeim hvað hann er sterkur líka.
Einn dag í vinnunni þegar Kári er að bera inn spýtur þá kallar Markús í hann og spyr hann hvort hann nenni ekki að fara út í búð og kaupa sódavatn fyrir sig. Kári segir auðvitað jú strax, Markús lætur Kára fá fimmþúsundkall og Kári skokkar af stað út í búð.
Kári kemur inn í búðina en þá sér hann að það er ekki til neitt sódavatn í tveggja lítraflösku og það var það sem hann Markús bað um. Kári tók nú samt ekkert illa í það og ákvað bara að skreppa bara út í aðra búð sem var þarna nálægt.
Á meðan bíður Markús eftir Vatninu sínu, Markús er langsterkastur af öllum körlunum. Markús var líka verið í fangelsi í tvö ár vegna ráns. Þetta finnst Kára ótrúlega flott. En honum Markúsi finnst Kári búinn að vera svolítið lengi og var byrjaður að hafa áhyggjur, ekki af Kára heldur fimmþúsundkallinum. Hann grunaði að Kári hafi bara ákveðið að ganga í burtu með fimmþúsundkallin og koma aldrei aftur.
Hann bíður í smá stund lengur og fer svo til Kormáks og spyr hann hvort hann hafi nokkuð séð Kára. Kormákur segist ekkert hafa séð hann síðan hann fór og þá segir Markús honum frá áhyggjunum sem hann er með. Kormákur segir honum að hafa engar áhyggjur og fara bara að vinna og að Kári myndi eflaust skila sér. Markús fellst ekki á það og segist ætla að drepa Kára ef hann myndi ekki skila sér innan nokkra mínútna. Kormákur bara hlær og segir honum að vera rólegur.
Markús situr í einu herbergi á efri hæðinni og verður bara pirraðri og pirraðri, páll gengur að honum og spyr hann hvort hann hafi nokkuð séð borin sinn einhverstaðar. Markús segir honum að halda bara kjafti. Páll segir honum að hætta þessum móral og spyr hann svo aftur, þá segist Markús ekkert vera að grínast og segir honum aftur að halda kjafti. Páll sættir sig ekkert við þetta ýtir smá við honum og segir honum að halda kjafti sjálfur. Þá verður Markús alveg brjálaður og tekur upp kúbein og lemur Pál í hausinn. Það foss blæðir út um hausinn hans páls og svo dettur hann niður dauður.
Kári kemur í búðina og finnur þar sódavatnið sem hann var að leita að og kaupir það. Hann byrjar að rölta aftur heim.
Markús, dragandi líkið á eftir sér, gengur nú að Kormáki ,sem er staddur á neðri hæðinni, og segir honum hvað hafi gerst og spyr hann hvort hann vilji nokkuð hjálpa sér að fela líkið. Kormákur segir strax nei og ætlar að fara að hringja á lögregluna, Markús tekur strax upp kúbeinið aftur og lemur Kormák í hausinn líka. Það sama gerist fyrir Kormák og það sem gerðist fyrir Pál. Markús stendur þarna og hugsar hvað í óskopunum hann eigi að gera.
Allt í einu gengur Kári inn í herbergið með tveggja lítra flösku með sódavatni í og segir svo við Markús, áður en hann sér líkið, að hann sé með afganginn. En svo sér hann líkið og lítur stjarfur á Markús sem stendur með blóðugt kúbeinið í hendinni. Markús verður líka stjarfur yfir því að hann Kári hafi ekki reynt að ræna peningunum. Þeir horfa í smá stund á hvorn annan og svo allt í einu gengur Markús að Kára og tekur Vatnið og afganginn, sem er í hendi Kára, og lætur hann fá kúbeinið í staðinn. Kári stendur þarna alveg stjarfur og þorir engan veginn að hreyfa sig. Markús opnar flöskuna, fær sér sopa og gengur svo út. Eftir að smá stund var liðinn frá því að Markús gekk út þá þorir Kári að hreyfa sig smá. Hann snýr sér við og lítur á líkin. Allt í einu gengur frændi hans Kára inn um dyrnar, hann hafði komið til að heilsa upp á þá. Hann sér Kára með blóðugt kúbein í höndunum og tvö lík liggjandi við hliðin á honum.