Frændi minn skrifaði þessa sögu og hann vildi endilega að ég sendi hana og enginn skaði skeður ;)

Einu sinni var gyðja og hún átti pappír með Jóni. Þau spiluðu alltaf bingó og átu mjólkina úr hananum. Hann sagði ekki gaggalagú heldur HÆTTU ÞESSU!. Þar sem að hann hefði verið vanur þessu leiðinlega hátterni fóksins. Þau áttu heima í litlum bílskúr sem var staðstettur í tannstöngli í risanum honum Baldri Jökli. Stórfurðulegt var þetta en svo kom sambakallinn og sagði ALLIR DANSA SAMBA! Dodododododododo (þetta er sambatónlistin) Þá dönsuðu þau samba með sambakallinn í broddi fylkingar. Bættist fullt af öðru fólki við og bjuggu þau í hátölurum og sjónvörpum unga fólksins. Dansi dansi dúkan mín hljómaði þá allt í einu og allir stukku í skjól af því að þetta var enginn annar en DÚKKUMAÐURINN ÓGURLEGI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!. Allir í bænum hræddust hann og flúðu eins og fætur toguðu í átt að sjoppunni á horninu á lyklaborðinu. En þá allt í einu rumskaði lítill krakki úr bræði sinni og sagði í með hárri röddu ÉG VIL FÁ ÍS! Mamman stökk þá úr sandölunum og hjólaði til Akureyrar en þá kom pabbinn og bara mamma mía og stökk í litla bátinn sem strákurinn var að stýra á tjörninni og siglti niður um hafdjúpið. Þetta var nefnilega kafbátur sem var með innbyggðu raddkerfi og mónítor Karíókimaster frysti.