hæ ég er að skrifa bók og ætla kanski að gefa hana út en fyrst vill ég vita hvernig almenningi finnst sögurnar hér eru tveir fyrstu kaflarnir í bókinni hlægilega myndin:

1. kafli
Fyndna myndin

Kalt veturkvöld föstudaginn þrettánda, óláns dagur allra. Max var 14 ára strákur ný fluttur til Calafornia og kominn í nýjan menntar skóla. Hann átti versta skápinn í skólanum löngu notaður búið að spreyja út um allt, einn hillan var brotin í tvennt og annar helmingurinn týndur hann var dimmur og langur og tóm taska lág föst í honum. ,,Úff” stundi hann það var diskótek og hann var viss um að hitta strákana þrjá bug Booya og 35 eins og þeir kölluðu sig en réttum nöfnum hétu þeir Konni Jón Danni. Hann hjólaði með bakpokann sinn í skólann. Þegar hann kom inn í salinn sá hann strax að allir voru komnir hann sá ekki hvort Bug Booya eða 35 voru þarna því það var allt of troðið hann stóð ekki lengi í dyra- gættinni að leita af þeim því einhver stökk á hann við að dansa. Hann þeyttist aftur á bak í einn skápinn (sem að tilviljun var hans) og hann opnaðist, allt í einu datt taskan sem átti að vera föst í skápnum á hausinn á honum. Stóra járnkúlan sem var föst við hana skall í hausinn á honum og taskan rúllaði niður eftir ganginum það var voða dimmt hann stóð upp það eina sem lýsti voru ljósin sem komu frá diskókúlunni. Allt í einu flögraði eitthvað niður úr skápnum. Það var pappír, hann féll lengra og lengra þar til Max hafði gott færi á að grípa hann. Max þeytti hendinni á pappírinn og greip þéttingsfast um hann. Max labbaði inn á diskótekið þar sem var ljós. Hann leit á pappírinn þetta var mynd af manneskju, fyndnust manneskju sem hægt var að hugsa sér. ,, hehehehe” hló hann…

Annar kafli
Hvernig á að lifa af

“hehehehe,, hló hann. Manneskjan á myndinni var með haus á stærð við melónu en lítinn Óla prik búk í stuttermar bol sem á stóð “þjálfari,, út úr vasanum á litlu rauðu buxunum stóð snigills haus. Hann hélt á bók sem sneri á hvolf og á svipnum að dæma átti hann í erfileikum með að lesa. “hvað er þú að gera hér?” þetta var Bug. Hann kippti myndinni af honum. “hahaha” hlógu þeir í kór, “þetta líkist þér Max” sagði 53. nú var kominn nóg, Max hefði þurft að þola (líklaega) það mesta í þessum skóla og nú var mælirinn fullur. Hann stökk á Booya, hinir reyndu að hjálpa Booya en Max tók blýjant úr vasanum og henti honum í áttina að þeim. Hann heyrði hátt sárauka vein en hafði ekki tíma til að gá hvað væri í gangi. Hann myndi fá á baukinn fyrir þetta hann vissi það vel. Hann lamdi Booya í andlitið svo það blæddi úr nefinu. Hann sló hann utanundir svo það kom önnur blóðsletta (sem lenti á erminni á Max) úr munninum. Þegar hann var búinn að taka skóhornið og lemja því í andlitið rotaðist Booya loksins. Andlitið hans var útatað blóði hann sneri sér að Bug og 53 en sá lítið þar sem 53 kom stökkvandi í áttina að honum með hurðarhún í hendinni. Hann lamdi húninum í áttina að Max en hann smeygði sér frá stökk á hendina hans 23 og nelgdi hurðarhúninum ofan í jörðina og stökk svo ofan á axlirnar hans og tók skóhornið stakk því í bakið á honum stór blóðhringur myndaðist á bakinu á 53 og hann datt niður “viltu meira?,, spurði Max. “AAAAHHHH!” vældi 53. Max skildi skilaboðin og leit næst á Bug. Hann hélt fyrir augað og það sást í blóð undir hendinni hans. Hann settu hina höndina fram og hristi hana fram og aftur blýanturinn lág á gólfinu í litlum blóðpolli, Max skildi að blýanturinn hafði farið í augað þegar hann leit á Booya aftur fannst honum eitthvað skrítið við hann. Hann gáði púlsinn. Hann var ekki rotaður… hann var dauður.