Lífinu er hægt að líkja við margt, t.d. Lífið er eins göngustígur þinn er beinn og með girðingu en minn er ófær. Þannig sé ég lífi fyrir mér allir í kringum eru betri en ég. Ég er haldinn sjálfseyðingahvöt á endanum verð ég að engu, nema óljósri minningu, gaurinn sem tók einu sinni 41 í vinnuna en sést ekki lengur.
Það hlakkar í mér að deyja, að deyja er eins og að fara að sofa nema að maður vaknar aftur í öðru lífi. Lífið á morgun verður betra en þetta líf því að á morgun er föstudagur.

Lífið mitt er eins og harðurdiskur sem er að fillast af þýskum klámmyndum, og engin leið að stoppa það.

Laugardagur, vá ég er stelpa núna. Laugardagar eru mikið skemmtilegri núna, lífið skemmtilegra. Mér líður vel og ég á það skilið.

Sunnudagur, þetta var skrýtið, ég vaknaði úr dái, gamall maður, gömul kona. Helgin er brátt búin og lífið tekur enda. Allt tekur enda. Nema rúllustigar.

Mánudagur, Ég vaknaði í skólann eftir langa og skrýtna helgi, þreyttur. Úfið hár. Kók. Tölvur…nördi….Vá ég er aftur tölvunörd, tók eftir því núna. Ég var tölvunörd á fimtudaginn.

Var kallaður upp aftur í dag því að hann fattaði að ég kann á kerfið, hvítar dyr. Gaur með lykla. Mér var vísað beint inná skrifstofu. Plasmaskjár. Leðursófi. Guð nakinn, honum brá: Hélt að þú kæmir eftir hádegi. Fyrirgefðu já ég fyrirgef mér.

Guð, fínn gaur.

Hann vildi semja við mig. Ef að ég fer til baka í mánudagsnördann þá fæ ég að vera stikkfrí á þriðjudaginn og miðvikudaginn. Hollywoodstjarna að fila mig í grasinu. Eða eitthvað slíkt.

Hurðin lokast, tjöldin falla, fullkomið.

takk fyrir mig Abraham