Ég fór frá sjónvarpinu ég heyrði einhverja rödd kalla ég hljóp upp en það virkaði eins og einhver væri fyrir utan á ganginum. Ég fór út úr íbúðinni og kíkti…..það var engin. Þegar ég var að fara loka kallaði einhver kona hún var hás…mjög hás röddin virtist gömul ég kíkti þar blasti við mér kona í fjarlægð gangurinn virtist lengri núna ég labbaði að henni. Hún var í snjóhvítum kjól en hann var rifin. Ég fór nær þá sá ég það….gamla rotnandi andlitið sem ég sá þegar…þegar..þegar ég gróf konuna upp í jörðinni. Friðrik lögfræðingur skrifaði þetta niður og sagði: Og þú dreymdir þetta…. í gær sagði ég. Friðrik fór og talaði við fangavörðin sem var að fylgjast með okkur. 10 mínútum seinna var ég byrjaður að verða þreyttu ég fór í rúmið í fanga-klefanum og sofnaði. Mig dreymdi um að ég væri að detta niður í gröfina og konan byrjaði að grafa mig. Ég festist að lokum í gröfinni og sökk þá var ég kominn á gangin sama gangi ég hljóp ég veit ekki út af hverju en ég hljóp ég byrjaði að öskra ég heyrði í einhverjum vera að banka á járn. Ég vaknaði upp úr rúminu og sá fangavörðinn bálreiðan og sagði mér að þegja og hótaði mér með kylfu. Ég gat ekki sofnað ég hugsaði um ekkert annað en þegar ég var að hlusta á raddir eftir að mamma og pabbi dóu sama kvöld ég sá þau vera slátruð ég fór þá æi kirkjugarðinn og raddirnar sögðu mér að grafa þá sá ég konuna. Ég sofnaði ekkert í gær sagði ég Friðriki en Friðrik sagði ekkert hann var allan tíma búin að snúa öfugt svo ég sá ekki andlitið. En svo byrjaði ég að heyra röddina í konuni og ég var á gangnum en Friðrik var þarna eða það hélt ég hann snéri sér við þá var það hún. ÉG sá engar útgönguleiðir nema glugginn og þetta var 11 hæð í blokkinni ég kýldi gluggann með hendinni en það kom bara sprunga svo ég kastaði mér á hann….hann brotnaði og ég flaug út um gluggan. Allt leið svo hægt ég heyrði í fréttar konu tilkynna frétt um mann sem kastaði sér út um gluggan á gangi á 11 hæð í blokk hann dó leið og hann lenti á gangstéttina. Þetta var ÉG