Þetta hafði bara verið ósköp venjulegur sunnudagur.
Hún hafði verið hjá afa sínum og var að fara heim.
Klukkan var 23:26 og hún gekk hægum skrefum heim.
Hún heyrði skref nálgast og gekk hraðar.
Alltaf fór þetta hraðar og hraðar.
Þar til hún kom að vatni og stoppaði.
Hjartað sló ört.
Hún leit við… og sá afa sinn hlaupandi á eftir sér.
Hún hafði gleymt töskunni.
Hún kvaddi og gekk heim.
Kom fyrir hornið og stansaði.
Leit í augun á manni sem var með hendur fyrir aftan bak.
Þau horfðust í augu og daginn eftir lá lík af ungri stúlku ofan í tjörninni.