Gátan sem opnaði hugann minn.

2.Kafli



Reyndar var ég alltaf velta mér yfir því hvernig hárið á þér fór að lykta svona eins og nýþvegið hár með eplalykt!“. Ólöf flissaði. ”He, he, já en æi þegiðu og leyfðu mér að klára söguna!“. ”En já svo ég fór og talaði við Gunnar og sagði honum frá þessu með Bjarneyju en ég veit ekki hvort þú vissir það en Bjarney er yngri systir Gunnars. En honum auðvitað dauðbrá við því sem ég sagði honum frá um systur hans. Hann vildi alls ekki trúa þessu í fyrstu auðvitað en þegar hann fór til systur sína og bað hana að sýna handleggina sína þá þverneitaði hún að gera það fyrir hann. Þá tók Gunnar bara í hendurnar á henni fantalega og byrjaði að leita í vösunum hennar og hann fann lítinn poka með sprautunálum og eitthvað hvítt efni og þá byrjaði hún að öskra og grenja og gangavörðurinn kom að þeim og spurði hvað gengur hér á. Gunnar sleppti henni þá og hann fór svo brjálaður í skapinu út úr skólanum og gekk svo að Ómari og Ragga sem eru með honum í tossabekknum og hann reifst eitthvað við þá eins og hann væri að skamma þá og þá kom skólastjórinn að þeim!“. Þá greip Freiðir enn og aftur fram í. ”Hvernig fattaði Fannar skólastjóri að þeir voru að selja dópið?“. Allt í einu kom Snædís litla, sem var einu ári yngri en Freiðir og Ólöf voru, og hún er ein mesti slúðurberi skólans að Ólöfu og Freiðir inn á kvennaklósetið og sagði svo glottandi við þau bæði. ”Vóóóúhúú úúu kúl eru bara farið að stunda kelerí á klósettinu?“. ”Æi góða þeigiðu þarna litla feita beljan þín!!“ Hrópaði Ólöf þá að Snædísi. Freiðir var líka orðinn pirraður og var orðinn rjóður í framann og hvíslaði í eyru Ollu. ”Olla við skulum fara þá á annann stað til að tala saman!“. ”Úúú er Freddi og Olla að byrja saman? Nú hef ég sko loksins alvöru slúður til að seigja öllum frá!“. ”Þeigiðu litla myglan þín!!“. Öskraði þá Freiðir við Snædísi og gaf henni illt augnaráð. Snædís ullaði bara á Freiði. Og kallaði svo á eftir þeim ”Freak!“ Þau gengu niður flísalagaða stigann og voru á leiðinni ganginn út úr skólanum en Ólöf bað svo Freiði skyndilega að setjast niður með sér á tröppuna og hún starði á hnén sín og hélt á þeim báðum saman enda var hún orðin doldið óróleg og niðurbrotinn og var á taugunum en var um leið orðinn frekar skömmustuleg á svip. ”Freddi, þú verður að skilja að Bjarney er ein af bestu vinkonum mínum og ég var svo sárreið hvernig komið var fram við hana af bróðurnum hennar að ég ..ég .kjaftaði frá þessu með dópið við gangavörðinn og gangavörðurinn kallaði strax til skólastjóranns og hann ákvað að fara til strákana til að athuga hvort þetta væri satt. Hann bað þá að tæma vasana og allir strákarnir voru með lítinn plastpoka og nokkra töflur innann klæða og aumingja Gunnar lenti í því að skila pokanum sem hann hrifsaði af yngri systur sinni.

Bls.12


“Ég var orðinn svo hrædd að ég gat ekki horft í framan í neinn af þeim allavega gat ég ekki horfst í augun á Gunnari. Og þess vegna líður mér svo illa að ég gat ekki mætt aftur í tímann minn. En þú verður að lofa mér samt að segja eingum frá þessu!”. Freiðir ákvað að forvitnast meira um þetta mál og spurði Ólöfu. “Veit skólastjórinn af þessu um hana Bjarneyju?” “Bjarneyju ?!?…Nei ég ætla að redda því sjálf!”. Svaraði þá Ólöf á móti. “Hvernig fórstu að því að láta gangavörðinn trúa þér Olla?” Spurði þá Freiðir við Ólöfu og var orðinn meira forvitnari eins og sannir lögfræðingar og rannsóknarlögreglumenn gera þegar þeir yfirheyra vitni sín. “Við gangavörðurinn erum ágætis vinir og ég hef áður hjálpað honum við ýmisleg vandamál t.d þegar tveir strákar voru einu sinni að slást á skólalóðinni þá gekk ég að þeim báðum og róaði þá niður en svo kom gangavörðurinn að okkur og þakkaði mér fyrir að róa niður drengina af þvi að hann mátti sjálfur ekki vera að því að sinna strákunum af því að hann var upptekinn við að reyna að henda einum 10 ára strák út í frímínúturnar. Þú veist að það er ennþá innivistarbann á þessum aldri þeirra þegar frímínúturnar koma. Við erum núna svo heppin að við getum bæði verið inni og úti í frímínútum eins og okkur hentar af því að við erum orðinn 14 ára unglingar!”. Freiðir greip aftur fram í fyrir Ólöfu. “Var þetta semsagt ekki allt þá þér að þakka , að því að eftir þetta atvik gat gangavörðurinn loksins treyst þér fullkomlega fyrir öllu?”. “Jújú ætli það ekki en ég hef sjaldan logið við alla hérna og varla fer ég að ljúga að þér um þetta, elsku krúttið mitt!”. Svaraði þá Ólöf og var komin með svip eins og hún væri að verða skotin í Freiði. “Hvernig ætlarðu að fara að redda Bjarneyju út úr þessum vítahring sem hún er í?”. Spurði þá Freiðir. “Æi ég veit það ekki en kannski ef þú getur hjálpað mér!”. “ÉG!” Sagði þá Freiðir þá háróma við Ólöfu. “Ætlastu virkilega til að klína þessu vandamáli yfir á mig?” Spurði þá Freiðir við Ólöfu og var lominn með enn meiri hneykslunarsvip. “Come on, ég meina láttu ekki svona Freiðir. Manstu ekki hvað þú varst látinn skrifa á töfluna? Komdu fram við aðra eins og ….?!?” “Jú jú auðvitað man ég eftir því en þetta er vandamál Bjarneyjar og á ekki að verða mitt sko Olla!”. Svaraði Freiðir ákveðinn á svip við Ólöfu. “Auðvitað er það ekki þitt vandamál, en við verðum samt að reyna að hjálpa henni. Við erum þau einu sem vita af þessu vandamáli hennar ásamt klíkunni hans Gunnars!”. “En hvað með Tinnu?”. Spurði þá Freiðir. “Gvöð ég var búin að steingleyma henni!”. !Skynja ég þetta þá rétt að Tinna hafi þá keypt dópið af klíkunni hans Gunnars og hún svo gefið Bjarneyju með sér?“. ”Ég veit það ekki sjálf, kannski seldi Tinna það bara allt sjálf til Bjarneyju!“. Þá stóð Freiðir upp og talaði við Ólöfu eins og sannur predikari fyrir framan Ólöfu. ”Það er ekki hægt jafnvel fíkniefnasölumenn selja ekki allt sitt dóp, þeir bara selja sem minnst skammt af þessu á okurverði af því þeir eru sko sjálfir í þessari vitleysu ég nefnilega veit um þetta allt saman eftir að ég sá þátt um þetta á Skjá Einum“..

Bls.13


Ólöf grúfði höfðinu meira niður á hnén sín en leit svo upp til Freiðis og talaði eins og ráðalausasta stelpan í bænum. ”Æi ég veit ekkert mikið um þetta sjálf en við verðum að koma vitinu samt í hana marr!“ ”Krakkar!!“ ”Hvað eruð þið að hangsa hér á ganginum?“ Hrópaði þá sjálfur Hr.Hreinn L. Ærlingsson yfirmaður kennarana. sem var að koma inn í skólann. Freiðir greip þá fram í enn og aftur og í þetta sinn við Hr.Hreinn yfirkennara skólans. ”Við erum bara í pásu!“. Svaraði Freiðir óragur við hann Hreinn yfirkennara en svitinn var samt farið að leka á fullu á enninu af Freiði, og svitaperlurtárin láku líka út af enni Ólafar. ”Pásu??“ ”Það er varla komið að frímútum núna er það?“ Og hann leit svo í úrið sitt. Það verða eingar frímínútur næst. Skólinn verður verður búinn snemma í dag vegna skyndikennarafunds!”. Svaraði þá Freiðir ákveðinn og samviskulega við Hreinn yfirkennara en það vottaði samt smá taugahrúgusvipur á honum. “Nú hvað ertu að segja, ekki vissi ég það. Þá er best að drífa sig í að tala við skólastjórann en drífið ykkur samt í ykkar tíma því ég vill ekki sjá ykkur hérna á ganginum á meðan aðrir skólanemar eru inni í tíma!”. “Þið hafið nefnilega einga sérréttindi í þessum skóla!” Sagði svo Hr.Hreinn yfirkennari og hélt svo áfram sinni leið inn í skrifstofuna. Ólöf og Freiðir stóðu þá upp um leið og Hr. Hreinn var farinn og gengu í átt að bekknum sínum. “Freiðir, bíddu aðeins, ætlarðu að hjálpa mér við þetta vandamál?”. Freiðir hunsaði hana og gekk áfram án þess að nenna að svara henni. Enda var að hann að fyllast af reiði því nú verður hann lækkaður í kennaraeinkun í fyrsta skipti í langan tíma fyrir tilraun í að skrópa í tíma enda átti hann löngu að verða kominn inn aftur. Ólöfu var svo sem alveg sama enda gekk henni svo oft mjög illa í námi og átti líka í smá lestraerfiðleikum að stríða og svo er hún oft truflandi aðra nemendur þegar hún var sífellt kjaftandi við strákana og stelpurnar. En Freiðir sem sat fremstur var oftast útilokaður af samræðunum og hélt oft samviskulega áfram að klára verkefnin sín og hann var oftast búinn á undan öllum, enda fyrirmyndarnemadinn og uppáhald allra kennara. Honum fannst hann líka verða að standa sig fyrir bekkinn sinn til að meðaleinkunn bekksins sé ekki neiðarhrópandi lág. Enda var hann mjög hjálpsamur við aðra nemana þegar það átti í erfiðleikum með námið sitt. “Jæja elsku Freiðir minn og Ólöf það var mikið að þið látið sjá ykkur!”. Sagði frú Bergþóra brosandi til Freiðis um leið og Freiðir gekk inn í bekkinn sinn. “Ég fann Ólöfu eins og þú baðst mig um að gera”. Sagði Freiðir aulalegur á svipinn.

Bls.14


“Já duglegur ertu nú alltaf elsku drengurinn minn”!. Bergþóra spurði svo Ólöfu með reiðum raddtón. “Ólöf hvar varst þú allan þennan tíma og hvar er svo Stefánía?”. Um leið og Ólöf var að reyna að fara svara þessu kom rauðhærði og ástsæli skólastjórinn rauðskeggjaði Fannar inn í bekkinn. Bank!, Bank! Fyrirgefið en mætti ég trufla ykkur aðeins, ég er með hér áríðandi tilkynningu til ykkar?!.“ ”Já að sjálfsögðu máttu það!“ Svaraði Frú Beggý umsjónarkennari bekksins sem Freiðir var í. Þú ræður auðvitað öllu í þessum skóla!”. “Jújú frú. Beggý mikið rétt!”. Hr.Fannar skólastjóri gekk síðan inn í stofuna og reyndi að fela áhyggjusvipinn sinn sem aðeins Freiðir og Ólöf vissu og myndu skilja af hverju það væri útaf. “Ehem góðir nemendur vegna skyndilegra uppákomu sem kom fyrir í þessum skóla þá verður nemendafundur í sal hér á fyrsta tíma ykkar á morgun og fleiri kennslustundir í dag verða feldar niður í dag vegna skyndilegs kennarafundar og svo er eitt að lokum sem ég vill nefna við ykkur öllsömul. Það verður skyndilegur foreldrafundur í kvöld og eru allir foreldrar ykkar skyldaðir til að mæta í fundarsal kl 19:30!”. “Æi sagði Ingþór þá missir pabbi minn af kastljósinu!”. “Svona er lífið Ingþór minn en þú hlýtur að geta tekið það upp fyrir pabba þinn?!”. Sagði þá Hr.Fannar í værum tóni við Ingþór og virtist vera alveg sama þótt Ingþór hafi gripið inn í ræðu hans en Ingþór kom af bláfátækum foreldrum. Mamman hans er skrifstofukona sem tók á móti fólki fyrir fyrirtæki og sá um að boða ýmiskonar fundi. Hr.Fannar hélt síðan áfram að reyna að ljúka ræðunni sinni. “Foreldrafundurinn verður ekki það lengi þannig að hann pabbi þinn missir ekkert af endursýnngunni!”. Sagði þá skólastjórinn vinsæli og ástsæli óragur við Ingþór sem venjulega er kallaður Ingó af nemendunum. Þá svaraði Ingþór sem var alltaf með mjög vel greitt ljóst hár enda vildu foreldrar hans ekki láta það sjást hversu alvarleg fátæktin á heimili hans var. Hann mætti líka alltaf í hvítri og hreinni skyrtu með appelsínugula slaufu með svörtum depplum og var líka sá prúðasti í bekknum. En allir nemendurnir voru samt látnir vera í skólabúningum. Skólabúningurinn var rauðbrún peysa með merki skólans. Merkið var hannað af fyrrum nemanda skólans, Tryggva sem er löngu hættur í skólanum en hann er samt vel þekktur innann skólans sem veggjarkrotarinn enda voru oft veggirnir í skólanum útkrabbaðir eftir hann og það vakti einga furðu að merkið sem vann var eftir hann enda spreyjar hann alltaf flotta stafi á listaverkin sín. “Já en pabbi fer alltaf snemma að sofa af því að hann vaknar alltaf kl. 5:40 á hverju einasta morgni”. Sagði Ingþór sárreiður fyrir hönd pabba sinn sem hann elskaði og dýrkaði þrátt fyrir að pabbi hans væri á lélegum launavinnu. Nú hvað ertu segja? Hvað gerir pabbi þinn annars? Spurði þá skólastjórinn brosandi til Inþórs. “Hann er einn af götusópurum bæjarinns og hann fer alltaf eldsnemma í bæinn til að týna upp allskonar rusl eftir fylleríið sem er þar oft stundað!”. .

Bls.15


Og nú var eiginlega kominn skömmustusvipur á Ingþóri því að hann var búinn að lofa foreldrum sínum að uppljóstra ekki fyrir framan neinum hvað þau eru að gera. “Ég skil!” Sagði þá skólastjórinn og var farinn að klóra sér í rauða skegginu sínu afar hugsi en brosti samt til bekksins. “Og auk þess er vídéóið okkar í viðgerð!” Bætti svo Ingþór allt í einu við til að segja við Hr.Fannar skólastjóra. “Geturðu ekki látið einhvern annan taka það upp fyrir þig?” Spurði þá frú Bergþóra kennari við Ingþór. “Nei pabbi hefur eingan áhuga að horfa á kastljósið næsta dag vegna þess að hann lendir alltaf í því að samræðurnar snúast alltaf hvað um var rætt í kastljósinu og það sem var í fréttatímunum í kaffitímunum með félögum sínum og honum líkar ekki við það að verða eitthvað utangátta í samræðunum!” Svaraði þá Ingþór og var orðinn sár af reiði eftir svona yfirheyrslu sem margir nemarnir voru farnir að hlæja af. “Hmmm jájá ég skil en svona er þetta því miður!” Sagði þá loks skólastjórinn ákveðinn á svip. “Og ég sem hélt að þú værir ekki eins strangari og sá gamli en samt ertu það!” Sagði þá Ingþór og beygði höfuðið niður og lét andlitið beint á borðið með hendurnar á hnakkanum og leit út eins og mesti letihaugur bekkjarins hann Oddi sem oftast er hálfsofandi í tímum.. Þá hlógu allir í bekknum. Og meira segja ástsæli skólastjórinn Fannar. “He he, he þú ert nú meiri gaurinn, elsku karlgreyið mitt sko”!. Sagði Fannar skólastjóri og hafði bara lúmskt gaman af Ingþóri. En allvega fyrir þið hin sem voruð að hlusta þá vonast ég að allir foreldrar ykkar mæti, því á fundinum verður rannsóknalöggan, og lögreglufulltrúar frá fíkniefnadeildinni!“. Allt í einu hrökklaðist Bjarney við og var næstum því farinn að kingja því niður en hún náði að hrækja því út úr sér snögglega en tyggjóið fór óvart beint í hárið á Freiði. Og allir byrjuðu að hlæja nema Ólöf. Hún eiginlega vorkenndi honum og hafði áhyggjur hvernig Freiði myndi bregðast við þessu og hafði mest áhyggjur að því að ef Freiðir klúðrar fyrir henni að hjálpa henni við að glíma við vandamál Bjarneyjar og Tinnu. En Freiðir var að sjálfsögðu ekki skemmt og fór strax út úr tíma til að ná tyggjóinu úr hárinu af sér sem gekk frekar illa að ná af hárinu því tyggjóið sem Bjarney hrækti út úr sér náði svo djúp í hársvörðin á Freiði að hann varð að klippa hárið af með vasahnífnum sínum og bíða eftir því að komast heim í hárþvott. Og Freiðir gekk svo aftur inn í tíma með reiðasta svipinn á sér en skólastjórinn ástsæli og vinsæli var farinn en samt voru allir flissandi fyrir framan Freiði. Freiðir var svo skapvondur og reiður og hrópaði til Bjarneyju. ”Þú bölvaða andskotans dóphausinn þinn, sjáðu hvað þú er búin að gera við hárið á mér þú skalt sko skulda mér fyrir þetta fyrir að reyna eyðileggja það.

Bls.16


Bjarney hætti að þá skyndlilega að hlæja og leit allt í einu til Tinnu og þau gáfu skrítinn og undarlegan svip til hvor annars. Og þá sagði Bjarney skyndilega og var orðinn mjög hvekkt við en sagði samt skömmustulega. “Fyrirgefðu Freiðir, þetta var alveg óvart”. Freiðir var í þá mund að fara segja eitthvað fleiri ljót orð um hana en þá hringdi í skólabjöllunni og allir hrópuðu: “Jeeeeeí, tíminn er búinn!” “Bíðið róleg ég á eftir að sitja á ykkur heimaverkefni fyrir næsta tíma!!” Sagði þá Frú Bergþóra í tæka tíð áður en nemarnir ætluðu að sleppa út úr bekknum sínum og þau snéru þá aftur við að sætinu sínu og þau sögðu svo öll samróma:“Ooooooooh!!”. Og voru mjög fúl í skapinu. En samt réði samviskan öllum ríkjum í bekknum og þau byrjuðu að skrifa niður heimaverkefnin eins fljótt og þau gátu enda hlökkuðu þau svo til að sleppa út úr skólavistinni. Og um leið og Freiðir var búinn að því, fyrstur eins og venjulega, fékk hann fyrstur leyfi til að fara út og svo fékk næsti nemandi leyfi til að fara út koll af kolli um leið og þau voru búinn að skrifa niður heimaverkefnin til minnis í litlu dagbókina sína. “Freiðir!! Bíddu eftir mér!!!” Hrópaði Ólöf til Freiðirs þegar hún var loksins komin út eftir að hafa skrifað niður heimalærdóminn. Freiðir beið auðvitað eftir henni enda voru þau orðnir vinir. Reyndar var Freiðir orðinn nokkuð skotinn í Ólöfu en hann vildi samt ekkert vera segja henni í ótta við að hún myndi þá hætta við að vera með honum. Hann óttaðist nefnilega að sjálf Ólöf yrði þá meira feimnari við hvort annað en þau voru samt mjög stríðinn við hvort annað. Hann áleit að það væri best að segja ekkert um hrifninguna um hana þessa stundina enda átti hann svo sárafáa vini í skólanum enda var hann oft útskúfaður úr samræðum og margir óttuðust að hann væri orðinn svo mikill kennarasleikja að hann myndi alltaf kjafta í kennarann sinn um hvað þau voru að ræða um. “Freiðir um hvað varstu að hugsa?” “Þú kallaðir bestu vinkonu mína ”dóphaus“, sem við ætlum að reyna að hjálpa saman.” “Hvernig gastu gert mér þetta? Ég meina þarftu að vera svona mikið sick ógeð við alla?” “Þá er einginn furða að þú átt einga vini hérna”. Freiðir hélt þá áfram að labba í burtu frá Ólöfu. “Freiðir ég er að tala við þig þarna!!”. “Láttu ekki einsog ég sé ekki til. Gerðu það .. fyrir mig stansaðu Freiðir ég, …ég elska þig Freiðir!” Freiðir stansaði þá loksins og reyndi að hugsa hvað átti að segja til að afsaka framkomu hans við Ólöfu en ýmsar ranghugmyndir komu í hugan hans í staðinn. Ýmist var það tilhlökkuninn að komast heim til að halda áfram að reyna við netstelpuna sem hann hlakkaði til að fá að spjalla við og um léttinn að það verði einginn kennsla í fyrsta tímanum næsta dag.

Bls.17


En hann ákvað samt að stoppa fyrir Ólöfu og hlusta á hana. En um leið og hann snéri sér að Ólöfu komu Bjarney og Tinna að þeim. “Hæ Olla!” Sagði Bjarney fyrst. “Hvað ertu að gera með þessum djöfullsins klikkhaus sem kallaði mig viljandi í tímanum dóphaus?. ”Freiðir er sko einginn klikkhaus!“ Svaraði Ólöf fyrir Freiði þá og og var orðinn svekkt yfir því að vera trufluð svona skyndilega. ”Æi oooh , ég kem á eftir með ykkur samfó á eftir!“. Og þær Tinna og Bjarney gengu síðan saman niður í matsalinn. Þá sagði Freiðir: ”Ég er að verða svo ruglaður á þessu öllu saman. Fyrst viltu vingast við mig og svo segistu elska mig og þú vilt að ég hjálpi þessari stelpu! Ólöf gekk þá skyndilega að honum tók Freiði að sér faðmaði hann að sér og hvíslaði svo í eitt eyra hans. “Láttu ekki svona elskan. Farðu bara heim og slakaðu á. Þetta er líka búið að vera meira ævintýrið hjá þér í dag. Ég veit að þú munt hjálpa mér við að redda þessu með mér á morgun!”. Sagði Ólöf þá við Freiði og þjarmaði sér betur að Freiði. Þau horfðu í hvort annars augað og Ólöf hallaði höfðinu að öxl Freiðirs eins og sönn kærustupör gera oft. Freiðir var orðinn steinhissa á þessu en hann var orðinn svo vanur að sjá Ólöfu faðma aðra stráka og jafnvel kyssa þá. Hann barðist sjálfur við að faðma hana að sér en stóðst það ekki leingur og faðmaði hana um leið og hann spurði Ólöfu.“Telur þú að hún gruni það sem við vitum eftir að ég kallaði hana eh…dóphaus!”. “Ég veit það ekki, ég nánast veit það ekki”. Þá kom Bjarney ein upp aftur úr matsalnum að þeim og hrópaði til Ólafar “Olla!! Ertu að koma? En þegar Bjarney sá til þeirra Freiðirs og Ólöfu öskraði hún til þeirra. ”Oj ertu orðinn eitthvað verri Olla?? Þú bara heldur utan um þetta helvítis creep eins og ekkert sé!“. Ólöf snýr þá höfðinu sínu snögglega í átt að Bjarneyju, og lítur aftur í augu Freiðis og blikkar einu auga til hans án þess að Freiðir skilji hvað hún meinti með blikkinu. Allt í einu hrópaði Ólöf til Freiðis. ”Freiðir slepptu mér þarna creepið þitt!!“. ”Viltu annars að ég öskri þannig að gangavörðurinn komi?“. Freiðir skyldi ekkert í þessu skyndilegu uppákomu Ólafar. Ólöf blikkaði tvisvar til Freiðis aftur til að reyna að gefa honum betra merki að hún væri bara að leika en var að verða pirruð í öðru auganu af öllu látunum sínum. En hún hafði fengið augnmálningu í annað augað. ”Já en þú…?!? Allt í einu sparkaði hún lauslega í annann fótinn á Freiði. “Ái hvað ertu að gera Olla?!?. Þá öskraði Barney til Ólafar eins og alvöru feminstar hefðu gert: ”Já sparkaðu svo fastar í punginn á honum aftur fyrir mig og láttu hann svo heyra það“. Og Olla sparkaði lauslega í punginn á honum Freiði og Freiðir fann til og hné niður. Ha ha ha þetta færðu auminginn þinn fyrir að reyna nauðga mér og kalla bestu vinkonu mína dóphaus fíflið þitt. Freiðir var eitthvað farinn að skilja þessa brellu og loks lék hann með. ”Æi aumingja ég. mikið rosalega er ég mikill bad boy við Ollu og þóttist vera grenjandi eins og sannur aumingi gera oft en reyndar er Freiðir vanur að grenja eins og aumingi því hann var oft tekinn fyrir af skólaföntunum af tossabekknum.

Bls.18