Gátan sem opnaði hugann minn


1.kafli

Sólin skein bjart í hergbergisglugganum hjá 14 ára stráknum sem vaknaði sveittur í rúminu sínu eftir að hafa dreymt um kynferðislegan draum. “Oooh! Af hverju þurfti ég að endilega vakna núna eftir svona skemmtilegan draum sem mig dreymdi í nótt?”. Spurði Freiðir V. Íngjaldsson sjálfan sig í hljóði. Hann klæddi sig svo í fötin sín og fór svo á klósettið til að pissa og síðan greiddi hann sér og kom loks út úr klósettinu og stefndi svo beint inn í eldhúsið til að fá sér Cherrios. “Góðan daginn!” Freiðir sagði mamma Freiðis. “Freddi náðu nú í moggann fyrir mig!” Sagði pabbi Freiðis sem venjulega kallaði hann alltaf Freddi og fjölskyldan öll voru alveg eins og nývaknað fólk er venjulega, með baugu undir augum og með hárið úfið og virkilega andfúlt. “Hérna pabbi!” Sagði Freiðir um leið og hann kom aftur inn í eldhúsið með moggann handa pabba sínum. “Kveiktu nú snöggvast á sjónvarpinu Freiðir minn, það er byrjað morgunsjónvarp stöðvar 2!” .Sagði þá mamma Freiðis. Og Freiðir gerði það að sjálfsögðu fyrir mömmu sína. Freiðir er með svartbrúnt axlasítt hár með svört gleraugu og er meðalvaxinn stór drengur og hann er óvinsælastur í skólanum sínum. Hann er alltaf tekinn fyrir af skólakrökkunum af því að hann var svo sakleysislegur í skólanum og trúgjarn. Freiðir kláraði loksins morgunverðinn sinn og fór svo aftur í klósettið til að bursta tennurnar og greiddi svo úfið og flækta hárið sitt. “Freiðir, flýttu þér nú af því við erum að verða of sein!!” hrópaði pabbi hans að honum. Reyndar hefur hann sagt þetta margoft á hverju morgni við Freiði til að minna hann á tímann. Loksins voru þau svo öll tilbúinn að gera sig klár til að fara út úr húsinu sínu. Freiðir kveið alltaf fyrir því að fara í skólann enda er hann hataðastur af flestum nemunum nema kennurum sínum að því að hann var oft sagður vera svo mikill sleikja en samt var hann ekkert efstur í einkunum í sínum bekk.

Bls. 1

Þegar Freiðir kom svo loks að skólanum mætti hann þar einn mesta erkióvininum sínum, töffaranum Gunnari, sem kallaði til Freiðis um leið og hann kom auga á Freiði. “Nei blessaður Freddi, hvað gerðirðu um helgina ?” Spurði hann við Freið. Gunnar er burstaklipptur með stóra barta og hann er með einn gullhring á milli nasana eins og tuddar eru með. Stundum er hann með tvo litla gullhringa festa á öðru augnabrúninni og svo er hann líka með tattó á öðrum handleggnum og hann er nemi í sérbekk sem kallaðist oft tossabekkurinn. En hann var aðaltöffari skólans. Síðan Freiðir var sendur til að hjálpa Gunnari með heimaverkefnin hans þá áhvað Gunnar að hætta að stríða Freiði út af útliti hans. Um leið og hann sá til foreldra Freiðis skutla Freiði í skólann ákvað hann að drepa tímann meira í frímínútunum í að ergja Freiði. “Tja ég gerði svo sem ekkert sérstakt, svaraði Freiðir þá og var næstum farinn að skíta í sig af hræðslu. ”Tja ég var bara hangandi á netinu og spjalla við einhverja stelpu sem ég þekki ekki neitt “Hva segirðu? Varstu að spjalla við einhverja hóru út í bæ? ”Var þetta kannski ljótasta stelpan sem er úr þessum skóla sem var að reyna við þig?“ Spurði þá Gunnar mjög stríðnislega við Freiði. ”Tja ég veit það ekki!“. ”Þetta var frekar svona leiðinleg stelpa!“. Svaraði Freiðir þá Gunnari og reyndi að fela gabbsvipinn sinn á meðan. ”Æi greyið fór hún svo að hafna þér af því þú fórst að segja henni að þú værir bara 14 ára strákur með lítið og ljótt typpi?“ Spurði Gunnar þá við Freiði og var meira stríðnislegur á svipinn.. Ég meina voru þetta ekki kannski einhverjar 30- 35 ára gamlar hórur sem voru að reyna selja sig á netinu? Spurði Gunnar svo og flissaði stríðnislega við Freiði. ”Ha nei alls ekki. Þetta er bara einhver unglinganetsíða sem er fyrir alla en það koma bara krakkar sem eru oftast svona um 12 og 14 og líka upp úr. Margir þar inni eru mjög skrítnir sérstaklega þessi sem er orðinn 27 ára en mér fynnst hann samt mjög fyndinn gaur!.“ Sagði þá Freiðir mjög samviskulega og orðinn mjög óttasleginn á svip við Gunnar. ”Og hvað fórstu að segja þeim þarna perri þinn?“. ”Komdu að ríða, eða hæ ég er sko alls einginn súpernörd að því að ég ræð við pabba þinn?“ Spurði þá Gunnar Freiði og var enn og aftur flissandi að honum. ”Ha nei nei alls ekki. Æi góði þeigiðu Gunnar!“. ”Heyrðu sko félagi,. ertu með einhvern kjaft ha?“ Gunnar reiddist og fór að taka í úlpukraga hans Freiðis og ýtti honum svo upp að vegg. ”Nei en ég var samt ekkert að tala um eitthvað .svoleiðis við þær!“. Ansaði þá Freiðir og var orðinn logandi hræddur um að hann væri kominn í hrikalegan klandur. ”Nú hvað varstu þá að segja við þær, þú þarna ljóti aumingi?“. Spurði Gunnar með hvæstum tóni. ”Æi láttu mig í friði þarna og svo kemur þér það ekkert við!“. Ansaði Freiðir þá og var mjög ákveðinn í tali sínu. ”Ertu ennþá með einhvern kjaft við mig?“ ”Þykistu vera eitthvað sniðugur ha?“ ”Segðu mér það þá strax, annars rota ég þig eða viltu kannski frekar að ég smassa gleraugun þín í staðinn?“ Öskraði Gunnar að Freiði og virtist ætla að lumbra á honum.. Ég ég ég sa sa sagði bara ”hæ!“ við hana og svo spurði ég hana hvernig hún ha haf hafi það!”. Ansaði þá Freiðir stamandi og var orðinn afar dauðhræddur við Gunna. “He he djöfullsins lygi er þetta í þér helvítis klikkhaus!”. “Viðurkenndu það bara að þú varst að klæmast við einhverja saklausa 14 ára stelpu netperrinn þinn!.” “Ring!, Ring!”. “Æi bjallan var að hringja og þú vinnur þessa þá þessa lotu í þetta sinn, en heyrðu þú segir mér það þá næst perradjöfullinn þinn, eftir þennann tíma, því annars rota ég þig kaldann í næstu lotu gleraugnahelvíti þitt!”. Gunnar sleppti svo loks Freiði og Freiðir fór svo inn í sinn fyrsta tíma og gekk að borðinu sínu og síðan settist hann svo niður fremst nálægt kennara sínum. Freiðir fannst hann alltaf svo öruggur þar.

Bls. 2

“Góðan daginn öllsömul!” Sagði þá Bergþóra kennari þegar hún kom inn í nemendabekkinn sinn og allir nemarnir hennar svöruðu þá henni tilbaka “Góðan daginn frú Beggý!” Nema hann Freiðir. Hann óskaði frekar að dagurinn væri löngu búinn svo hann geti spjallað við nýju netkærustu sína sem hann er orðinn svo hrifinn af. Hann hefur gert svo miklar vonir um hana og dreymt kynferðislega drauma um hana á næturnar og þess vegna vaknar hann oft með leiðinlegan og óþægilegan stífan lim í nærbuxunum sínum. Jæja Freiðir minn viltu ekki dreifa þessu verkefnablöðum fyrir mig? Sagði frú Bergþóra kennari við Freiði þegar hún var búinn að lesa upp nöfnin þeirra. Bergþóra var feit kona með permanet í hárinu sínu og í rósóttri blússu og með stórar júgur einsog gamanleikkonan Helga Braga Jónssdóttir og tútturnar hennar var svo áberandi útstæðar í blússunni hennar að sumir strákarnir voru lengi með störu í tímanum hennar þegar hún kenndi þeim. Þessar útstæðu túttur hjálpuðu henni reyndar til að ná meira athygli frá strákunum sem eru oft kjaftandi við stelpurnar þegar Karl kennari kenndi þeim eðlisfræði. Hún var oft kölluð frú Beggý. Án þess að Freiðir sagði við kennarann sinn “já ég skal gera það frú Beggý!”, þá stóð hann bara upp úr sætinu sínu þar sem hann sat einn og tók við verkefnablöðunum þögull af frú Beggý og dreifði þeim samviskulega fyrir hana til nemendanna. Þá hrópaði ein stelpan að honum og sagði við hann “Iss þú ert algjör kennarasleikja!”. Grjóthaltu kjafti þarna hóran þín sagði þá Freiðir æstur og móðgaður og var næstum því farinn að slá í Ólöfu í hausinn en hún var aðalgelgjan af gelgjunum sem voru í bekknum hans. Flestar stelpurnar öfunduðu hana af því að hún var vinsælust af strákunum og gat fengið hvaða strák til að reyna við sig. Hún var líka mjög andlitsfríð og með línurnar í lagi. Hún mynnti næstum því á tískufyrirsætu en hún var búinn að lita hárið dökkt af því að hún þoldi ekki að vera kölluð heimsk ljóska af bekkjarsystrum sínum. En þær hafa samt lúmskt gaman af því þegar þær sjá hana alsbera í sturtu í kvennaklefanum. Stelpunum fynnst svo fyndið að sjá hana svona svarthærða með ljóshært píkuhár og með ljóst hár líka undir höndunum. “Freiðir þó!”

Bls.3

“Svona eiga ekki fyrirmyndardrengir að seigja við stelpur!!!”.Hrópaði þá frú Beggý að Freiði . Og Ólöf hættu að pirra drenginn svona, hann hefur ekkert gert þér neitt hvorteðer. Nei en hann er samt algjör kennara… “Uss stelpukjáni og drífðu þig í að ljúka verkefninu sem Freiðir var að láta þig fá!”. Allt í lagi.sagði Olla og var orðinn pirruð og fúl út í Bergþóru kennara.. Og ég vil að þið bæði talið svo við mig bæði á eftir þegar tíminn er búinn. Sagði frú Bergþóra kennari svo við Freiði og Ólöfu fyrir framann allan bekkinn. Tíminn leið og leið og margir voru búnir með verkefnið sem Freiðir dreifði frá kennara sínum. Frú Bergþóra sagði svo loksins eftir mikla þögn úr bekknum. Jæja það er tími til komið að fá einhvern til að skrifa á töfluna. “Láttu Freiði gera það! hrópuðu allir í bekknum. Já láttu sleikjuna.gera það fyrir þig hrópaði Ólöf og glottaði og flissaði í átt að Freiði. Þetta er nóg Ólöf!. ”Ég ætla að fá ykkur tvö Ólöf og Freiði að skrifa setningu á töfluna hlið við hlið!“.hrópaði þá frú Bergþóra og starði einblínt á Ólöfu . Æi! Sagði þá Freiðir. Ég þoli ekki að vera nálægt þessari herfu. Freiðir þú hlíðir mér annars lækka ég þig í kennaraeinkununni minni. Ólöf ertu að koma? ”Úff ætli það ekki“. Hún stóð síðan upp og gekk að töflunni og leit undan við að horfa á Freiði við hliðina hjá sér. Ólöf skrifaðu þessa setningu alveg orðrétt. ”Einelti er ofbeldi og ég lofa að gera allt til að stofna ekki til svoleiðis vandræða í framtíð minni“.10 sinnum! Ha? Sagði Ólöf sem venjulega var kölluð Olla. Freiðir þú skrifar þetta ”Komdu fram við aðra eins og aðrir vilji komi fram við þig“10 sinnum líka. ”Allt í lagi frú kennari“. Freiðir var ekki leingi að þessu og kláraði setningarnar en Olla var eitthvað treg við að skrifa þetta og fannst eins og það var verið að niðurlægja hana en samt náði hún loks skilaboðunum sem hún var sett í að skrifa. Og loks var hún búinn að þessu og fór yfir það þrísvar og leiðrétti 5-7 stafsetningavillur í hvorum setningunum. En Freiðir aðeins 2-3 í hvorum setningunum. Og Beggý kennari kallaði svo til næsta nema. ”Ingþór þú ert næstur!“. En þá tók hún upp blað og lét hann skrifa þetta. ”Magnús bóndi kann marga langa sögur um Manga Svanga sem bjó úti á Tanga aðeins einu sinni á töfluna“. Sem var bara ein af þeim margendurteknum setningum sem hún hefur látið nemana skrifa á töflu. Og tíminn hélt áfram að líða og eingum var sleppt út fyrir en allir voru búnir að ná heimaverkefninu en reyndar voru Ólöf og Freiðir enn sitjandi í stólunum sínum af því að þau voru látinn sitja eftir. Þegar nemarnir voru farnir út úr bekknum í frímínútur þá kallaði Beggý að þeim tvö. Og þau fóru bæði að Bergþóru kennara.

Bls.4

Olla var orðinn svoldið smeik en yfirleitt er hún skömmuð af bæði kennara sínum og foreldrum sínum útaf slökum árangri í prófunum. Jæja Ólöf og Freiði það sem ég vil að þið gerið er að gera upp sakirnar og reyna að vingast, hér og nú, því ég vil ekki sjá svona óvinskap ykkar lengur né heyra svona orðljótt aftur í mínum bekk. Ég vil að þið semsagt fyrirgefið hvort öðru og sættist bæði tvö. En þá sagði Freiðir þetta til að komast út úr vandræðunum sínum sakleysislega við frú. Bergþóru.:”En það var hún sem byrjaði að kalla mig kennarasleikju, reyndar er ég sjálfur pirraður að þú lætur mig alltaf í þetta dreifingarverkefni. Ég meina ég er alltaf tekinn fyrir þetta frú kennari“! Auðvitað skil ég þig alveg vel, elsku Freiðir minn enda var mér sjálfri strítt þegar ég hjálpaði kennara mínum í gamla daga en sjáðu mig nú. Nú er ég vel menntuð kennari og kenni heilum 35 ungu fólki í sama skólabekk og ég var í þegar ég var á ykkar aldri auk þess kenni ég í framhaldskóla á kvöldin og ég kem dauðþreytt eftir það heim og þess vegna líð ég ekki þessi djöfulsins læti hérna. Ólöf þú ættir að vita það nú orðinn 14 ára nýfermd stelpa að svona haga þroskaðar stelpur sér ekki með svona barnaskap sem þú sýndir mér áðan. Það sem ég lét ykkur skrifa eigið þið að reyna læra af, er það skilið krakkar? Sættist nú og segjum þessu svo lokið í dag. Freiðir rétti fyrstur höndina sína til Ólöfu og Ólöf var með svip eins og hún væri að fara að gráta en hún tók svo í höndina á Freiði og baðst afsökunar á því sem hún kallaði hann. Og Freiðir baðst líka afsökunnar á ljótu orðunum um hana. Ólöf var farinn að vera rjóð í kynnunum sínum og virtist allt í einu feimin við Freið og var farinn á líta niður í bringuna sína af og til og var reyna hemja sig í að hlægja ekki. Jæja drífið ykkur nú út í frímínuturnar svo ég geti komist í tíu mínútna kaffið mitt, sagði svo Bergþóra. Og þau fóru að sjálfsögðu út. En nú hafði Freiðir áhyggjur um eitt um leið og hann var kominn út. ”Villingurinn Gunnar !!“. Hvaða skrítni áhyggjusvipur er þetta á þér Freiðir? Spurði þá Ólöf Freið. Hefurðu áhyggjur að ef ég ætla að láta strákana rústa þér. Þú þarft ekkert að hafa áhyggjur af því. Ég verð að játa svoldið eitt að þegar þú tókst í höndina á mér þá fann ég einhverja rosalega strauma fara í mig. Það var eins og merki um að við eigum eftir að eiga verða í alvörunni góðir vinir. ”Æi það er bara hann Gunnar hálfviti hann sagði mér að hann ætlaði að rústa mér núna ef hann sæi mig á ganginum“. .Svaraði þá Freiðir Ólöfu. Hann Gunnar sæti ert að meina það?. Djöfulsins fífl getur hann verið! Sagði þá Ólöf eins og sönn gelgja. Og af hverju langar honum svona mikið að lemja þig. Spurði hún svo Freiði afar forvitinn. Æi það er leyndarmál.ansaði þá Freiðir pirraður. Leyndarmál viltu ekki segja mér það af því ég er stelpa eða er þetta eitthvað of hallærislegt til að þú getir sagt mér það. Nei nei þetta er kannski bara einhver fáránleg vitleysa í honum. Svaraði Freiðir þá við Ólöfu og virtist vera að fá sjálfstraustið sitt aftur í sig.

Bls.5

”Þú mátt ekki láta hann alltaf stjórna þér svona Freddi!“. ”Reyndu bara að sýna meira sjálfstæði og hugreki af þér. ég vill sko eingar gungur séu nálægt mér en heyrðu ég má ekki vera að þessu furðulegu samtali lengur við þig en ég þarf að skreppa á kvennaklósettið. Ég er nefnilega í pissuspreng., bæ…ástin mín og við sjáumst svo í næsta tíma!“ Sagði Ólöf svo við Freið um leið og hún kvaddi hann og flýtti sér svo í átt að klósettinu sem greinilega var komin í pissuspreng. ”Þú ert skrítinn stelpa en samt ekki sem verst“! hugsaði þá Freiðir í hljóði þegar Freiðir glápti á eftir að henni fara á kvennaklósettið. Allt í einu þegar Ólöf var á horfin úr augnsýn Freiðis þá hélt Freiðir að ganga meira um skólaganginn þar sem allir nemarnir voru að skvaldra saman. Svitinn rann meira af enni Freiðis. Hann hafði á tilfinningunni að nú er hann ekki eins öruggur og hann ætti að vera. En til mikillar furðu sá Freiðir hann Gunnar hvergi á ganginum. Og Freiði létti mikið þegar fimm mínútu frímínúturnar voru búnar. Og næsti tíminn var að fara að byrja og allir voru þegar komnir inn í bekkinn sinn aftur nema Ólöf. Eins og venjulega sat Freiðir fremstur í bekknum sínum. ”Jæja takið upp stærðfræðibækurnar ykkar!“ Sagði Beggý kennari um leið og hún settist aftur við skrifborðið sitt.. Hún leit svo yfir nemendahópinn sinn. ”Hmm..hefur allt í einu fækkað í bekknum eða er Ólöf að reyna að skrópa í tíma.?“ ”Var hún svona reið eftir að ég lét hana sitja eftir með þér Freiðir?“ Spurði þá frú Bergþóra kennari þegar hún tók eftir auðu sætinu hennar Ólafar. ”Nei mér sýndist hún vera í ágætis skapi þegar ég sá hana síðast“. Svaraði þá Freiðir samviskulega og var orðinn líka hissa að hún væri ekki komin inn í tíman líka. ”Og hvar sástu hana síðast Freiðir?“ Spurði Beggý kennari aftur við Freiði. ”Ég sá hana á ganginum og hún sagði mér að hún þyrfti að fara á klósettið af því hún var í spreng!“. Svaraði þá Freiðir aftur samviskulega og það vottaði einginn áhyggjusvipur á honum en Ólöf er vön að vera sein í fyrsta tímann enda býr hún lengra frá skólanum og þarf að labba alla leiðina í skólann af því að hún býr hjá fráskilinni móður sem er öryrki á hjólastól eftir að hún lenti í bílslysi. ”Hmm..Stefánía farðu og gáðu hvort hún er þar ennþá!“. Sagði þá frú Bergþóra við Stefáníu”. Það vissu allir að Stefánía er besta vinkona Ólafar og Stefánýju virtist eiginlega alveg sama þó hún væri beðin að fara út úr tíma. Hún fengi því bara enn meiri aukareykpásu, en hún reykir og byrjaði reyndar að reykja eftir að hún var busuð af Gunnari kærasta sínum

Bls.6

sem er að sjálfsögðu erkióvinur Freiðis, sem er líka einu ári eldri en þau sjálf. “Jæja þið hin haldið þá áfram að reikna það sem þið voruð kominn að!”. Sagði svo frú Bergþóra við alla nemanana sína. Tíminn leið og enn héldu allir að Stefánía væri að leita að Ólöfu. “Freiðir farðu og gáðu að þeim!”. Sagði þá Beggý um leið og hún var orðinn áhyggjufull af stúlkunum. “Já en ef þær eru báðar á kvennaklósettinu.hvað geri ég þá?” Spurði þá Freiðir eins og fáviti. “Þá bara bankarðu og athugar hvort þær eru inni, svo einfalt er það elsku Freiðir minn!”. Svaraði þá frú Bergþóra brosandi til Freiðis. Freiðir áhvað þá að hlíða kennaranum sínum. Og hann skrapp síðan út úr bekknum til að sækja stúlkurnar fyrir kennara sinn. Freiðir gekk fyrst að kvennaklósettinu sem var mjög nálægt bekknum hans og að sjálfsögðu bankaði hann til öryggis. Er einhver þarna inni?. Ekkert svar kom úr kvennaklósettinu.. Freiðir ákvað að opna hurð kvennaklósetisins en hann sá að einginn var þarna inni. Hann labbaði samt inn til að gá betur og athuga hvort þær væru í feluleik með því að standa uppi á klósettinu sjálfu en einginn var þarna samt inni. “Hmmm… hvar eru þær þá?” Hugsaði hann þá með sér. Freiðir ákvað síðan að leita í kaffistofunni en stelpurnar voru ekki heldur þar. En þegar hann ákvað að fara út úr matstofunni sá hann til mikillar skelfingar villinginn Gunnar koma með tveimur félögum sínum. Þeir voru allir voðalega töffarlega leðurklæddir og svo voru þeir með hring eitthvertstaðar á sínum líkama á sér og auk þess voru þeir með stóra tattóveraða myndir af sér á ýmsum stöðum. Heyrst hafði verið að villingurinn Gunnar sjálfur sé með eitt lítið tattó á öðru raskinnini. Freiðir varð orðinn svo hræddur og fékk þá flugu í hausinn að nú hefur Gunnar fengið klíkuna sína til að rústa sér. Þá ákvað Freiðir að fela sig undir einu dúkaborðinu sem var með síðum dúk sem náði til gólfs og en til allra óhamingju sá hann að Gunnar og strákarnir úr hans tossabekk gengu saman í matsalinn og sátu akkúrat við sama borð og Freiðir faldi sig undir Freiðir reyndi því að mása ekki eins mikið né að koma við borðfótinn. En þá heyrði hann samræður þeirra sem fór á milli þeirra. “Djöfullsins kennarapakk er í þessu skóla marr!”. Sagði sá fyrsti. “Maður er gripinn fyrir reyna að selja dóp hérna og nú ætlast þeir að við sitjum hér inni í matsal svo að foreldrar okkar komi í skólann og skrifi undir kæru og yfirheyri okkur með löggunni og skólastjóranum!.” Sagði önnur röddin. Þá heyrðist í kunnuglegri rödd sem Freiðir þekkti greinilega vel. Það var rödd Gunnars. “Ég sagði ykkur að koma ekki með þetta í skólann asnarnir ykkar. Þið eruð svo miklir hálfvitar þið báðir tveir!”. “Æi góði, þegiðu sjálfur”sagði rödd 2.!“Það hlýtur bara verið einhver annnar þá kjaftað frá þessu öllu saman. Hvaða annar auli vissi að við værum í fíkniefnabransanum.

Bls.7

”Einginn okkar sagði frá þessu Gunnar , við héldum þessum alveg leyndu!“ Sagði rödd 1. Nú heyrði Freiðir aftur í vel kunnugri rödd en það var skólastjórinn sjálfur. ”Jæja drengir, þið sitjið aldeilis í súpunni núna!“ ”Þið gerið ykkur vonandi alveg grein fyrir því hvað þið eruð núna lentir í piltarnir mínir?“. Gunnar: ”Jújú herra skólastjóri,auðvitað gerum við það!“ ”En af hverju gerðu þið þetta samt, svona myndarlegir og stórir drengir?“ ”Vitið þið ekki hver skaðinn af þessu magni sem þið voruð með getur skaðað aðra illa?“ Kunnið þið barasta ekki að hugsa um neitt skapaðan hlut nema að skaða aðra?” “Ég verð því miður núna að segja við ykkur piltar að hér með eruð þið vísaðir út úr þessu skóla og þið komið aldrei aftur fyrr en þið hafið sætt ykkur við meðferðaheimilið og komið með betra hugarfar eftir þá vist!”..Nú heyrði Freiðir í fleirum röddum sem voru honum að þessu sinni algjörlega ókunnug. “Gunnar þó skammastu þín!” heyrðist allt í einu i kvennlegri rödd með reiðri og hvössu öskurtóni. “Hvurslags dreng hef ég verið að ala upp”. “Er þetta þakkirnar fyrir alla tölvuleikina og nýja leðurjakkann þinn sem ég keypti handa þér frá Hollandi Gunnar?. ”Bölvaða ótugt, ég ætti helst að lemja þig þarna djöfullsins óbermið þitt!“. ”Svona slakaðu á kona góð!“ Sagði skólastjórinn þá sem ákvað að grípa inní samtal hennar. ”Við erum þegar búnir að ákveða refsinguna á piltana og ég verð að byðja ykkur mæðginin að skrifa undir samninginn!“. Gunnar skrifaði fyrstur undir en Freiðir heyrði svo í reiðu konunni fara að stól sem var síðan sest niður til að skrifa undir. Freyðir sá til mikillar skelfingar en samt gladdi það sjón hans að konan sem var sest niður var í stuttum rauðum leður pilsi í svörtum háhæluðum stígvélaleðurskóm en var í eingum nærbuxum og hún var með leggina opna þannig að það skein í rökuðu píkuna á henni. En svo krosslagði hún leggina þannig að ekkert varð meira úr þessari augnakonfektar sýningu sem Freiðir svitnaði við að glápa á. ”Jæja ætli sé ekki best að drífa sig í vinnuna en pabbi þinn fær svo sannarlega að heyra þetta um hvað þú ert búinn að gera hérna af þér fíflið þitt“. Sagði svo mamma Gunnars öskureið og stóð upp úr sætinu og gekk út svekt og pirruð úr skólanum. Freiðir var farinn að heyra allt í einu grátur af einhverjum strákunum. En nú heyrðist í fleiri ókunnugum röddum. ”Eruð þið strákarnir sem okkur skylst hafa ætlað að vera með dóp til sölu?“ Heyrðist þá í dimmrödduðu kvennarödd Rödd 2 ”Við ætluðum ekki að selja…“ ”Góði þeigiðu þarna auli þinn!“ sagði Gunnar þá . ”Já við ætluðum að selja það!“..Rödd 1 ”Hvað ertu að gera asninn þinn, núna ertu byrjaður að játa á þig…?“. ”Já! Og hvað er að því?“ svaraði Gunnar strákunum og var orðinn öskureiður eins og mamma hans var. ”Það er betra að gera það annars fáum við þyngri dóm fyrir þetta ef við hefðum ekki gert það asninn þinn!“
Bls. 8

Lögreglukonan las svo yfir þeim réttindin: ”Strákar þið hafið rétt á þegja en hafið rétt á lögfræðingum. Ef þið hafið eitthvað að mótmæla yfir því skal gera það við hann!“. ”Je je je við höfum heyrt þessa ræðu þokkalega nógu oft í sjónvarpinu!“ Sagði Rödd 2. ”Jæja þið eruð víst með stæla líka, þá er best að handtaka ykkur hér og nú.á staðnum!“ Sagði lögreglukonan ”En við tveir erum ekki búnir að hitta foreldra okkar!“ sagði rödd 2. ”Það er alveg óþarfi að bíða eftir þeim!“ sagði þá skólastjórinn. ”Þau eru bæði að vinna en þau koma ekki alveg strax og við höfum ekki leingur tíma til að halda ykkur hérna inni í matsalnum því að bráðum koma nemarnir hingað í mat og við viljum ekki skapa nein frekari vandræði út af ykkur. Það er best að þetta sé gert svona!“. ”Jæja strákar hunskist nú með ykkar rass út í lögreglubílinn!“ Sagði allt í einu dimmrödduð karlrödd. Og strákarnir voru leiddir út handjárnaðir og enn heyrðist í gráti af einum þeirra. Skólastjórinn var ennþá sitjandi við dúkaborðið sem Freiðir faldi sig en nú ákvað hann að koma út úr borði með því að skríða ofurvarlega út án þess að reka sig harkalega í borðið og stólana. Og hann var rétt kominn út úr felum þegar heyrðist í frú Bergþóru kennara. ”Herra Fannar hefurðu séð til hans Freiðirs nokkurstaðar þarna inni? Spurði hún Fannar skólastjóra sem var frekar þéttvaxinn hár og unglegur maður og hann var með burstaklippt rauðhært hár og með rautt alskegg en hann var að verða fertugur eftir næstu viku. Nemendur skólans hafa verið beðnir að skipuleggja veislu til heiðurs honum en nemarnir og kennararnir dýrkuðu þennan skólastjóra af því að hann er ekki eins strangur og sá gamli var. “Ha, hann Freiði, er það ekki þessi duglegi drengur sem þú ert með í bekknum þínum?” . “Já ,æi þú veist þessi með gleraugun sem kemur alltaf að sækja kladdan hjá þér!” . Hmm.. já einmitt hann já, en nei ég hef ekkert séð til hans hér!“. Svaraði þá Fannar skólastjóri brosandi til frú Bergþóru. ”Hvað voru löggurnar að gera þarna áðan?“. ”Uhm ég útskýri það á eftir .Það verður nefnilega skyndikennarafundur á eftir og segðu nemunum að það verður ekki fleiri kennsla eftir þennan tíma. Nemarnir fá frí semsagt á eftir!“ ”Nú hvað ertu að segja?. Nú jæja þú ræður auðvitað en ég held þá áfram að kenna hinum en ef þú sérð hann Freiði sendu hann þá strax inn í bekkinn á stundinni!“. ”Já frú Beggý mín ég skal gera það!“ Og nú um leið og Freiðir heyrði ekki leingur í frú Beggý kennara sínum hélt hann áfram að reyna að skríða úr felum. ”Augnablik drengur!“. Var þá hrópað á Freyði. ”Hvað ert þú að þvælast hérna undir borði?“

Bls. 9

Þegar Freiði leit upp, sá hann Fannar skólastjórann vingjarnlega beygjandi niður með hausinn í átt að Freiði. ”Þú hefur semsagt heyrt allt sem gerðist þarna áðan? .Stattu nú upp drengur minn og sestu hérna hjá mér!“. Og án mótmæla frá Freiði settist hann hljóður við hliðina við Fannar skólastjóra. ”Ég sem hélt að svona skynsamur drengur einsog þú Freiðir minn hagi ekki sér svona með því að liggja undir borði og hlera. Ekki ertu að reyna að skrópa í tíma er það nokkuð? Þú sem mætir alltaf til mín til að sækja hjá mér kladdann. Reyndar ætlaði ég að verðlauna þig fyrir bestu hegðun nemenda en þetta atvik segir mér að ég ætti kannski að hætta við það. Hvernig er þessi heimur annars farinn að verða? Þetta er alveg skelfileg ástand sem hefur vaxið hér uppá síðkastið en nú verðum við stórminnka þetta vandamál vinur minn.. Og þú veist vonandi hvað ég er að tala um Freiðir minn?“ ”Tja!“, svaraði þá Freiðir og klóraði sér í hausnum og leit eins og einhver utangáttasti maður í heimi. ”Ertu að meina þetta með fíkniefnið?“ ”Nei og já!“ svaraði Fannar þá . ”Það er þetta með tossabekkinn, hann fer að verða vaxandi vandamál skólans og ég veit ekki hve lengi við getum haldið okkar þolinmæðina okkar fyrir þessu. Og jú auðvitað er það fíkniefnið en þetta kemur eingöngu frá þessum hálfvitum í tossabekknum. Ég er að hugsa alvarlega að loka honum alveg þannig að venjulegu og duglegu nemarnir eins og þú ert vonandi ennþá, fái frið fyrir þessu óþokkum. En ég veit að þetta eru ágætis nemar inn við beinið en þeir eru svoldið villtir fynnst þér það ekki Freiðir minn?. En heyrðu yfir í annað hvað varstu að gera undir borði ?“ Þá heyrðist rödd sem Freiðir þekkti vel. ”Hann var að leita að mér!!“ Hrópaði Ólöf þá í tæka tíð. ”Ólöf áttu ekki að vera inn í kennslutíma?“ ”Ójú ég veit!“. ”Hvar er þá Stefánía?“ Spurði þá Freiðir við Ólöfu. ”Stefánía?“ ”Guð ég veit það ekki.?“ ”En hvar varst þú þá allan þennan tíma?“ Spurði Freiðir aftur. ”Ég var á kvennaklósettinu!“ Og Ólöf blikkaði eitt augað í átt til Freiðis án þess að Fannar var við það. Og hún meira segja setti vísifingurinn á munninn sinn til að láta Freiði vita að sussa og spurja ekki meira út í hana. Og hann náði þeim skilaboðum að sjálfsögðu en var orðinn mjög forvitinn og undrandi á hegðun Ólafar en þagði samt. ”Jæja krakkar drífið ykkur þá inn í tíman ykkar og ég skal reyna að hafa upp á henni Stefáníu sem fer að verða tíður gestur hjá mér enda hef ég oft gripið hana á ýmsum stöðum fyrir að reykja fyrir utan skólann!“ Sagði Fannar skólastjóri við Ólöfu og Freiði og þau gengu bæði saman út úr matstofunni. Þegar Ólöf og Freiðir voru kominn að ganginum þá tók Ólöf í hægri höndina á Freiði og hvíslaði í hans eyra. ”Komdu með mér á kvennaklósettið ég þarf að segja þér frá mjög stóru og alvarlegu leyndamáli sem þú mátt helst aldrei segja neinum frá!“

Bls.10

”Og hvaða leyndarmál er nú það Olla?“ Spurði þá Freiðir sem var orðinn mjög forvitinn við Ölöfu. ”Get ég alveg treyst þér fullkomlega fyrir þessu leyndarmáli Freiðir?“ ”Já ,já Olla mín!“. Ólöf lyfti þá báðum höndunum sínum fyrir framan Freiði og sagði svo ”Sverðu tíu fingur til guðs?“. Freiðir fannst Ólöf vera orðin einum of rugluð núna en ákvað að lyfta sínum báðum höndum með fingurnar breiða upp á loftið líka án nokkurs mótmæla en smá grínaðist með því ranghvolfa augunum, enda voru þau stundum að stríða hvor öðrum ,og sagði svo við hana ”Já,já elskan mín, ég sver mínum tíu puttum til guðs að segja eingum frá því sem ég er að fara að heyra núna!“. ”Okey, þú lofar mér þessu þá?“.spurði Ólöf aftur við Freið. ”Heyrðu ætlarðu að fara koma þessu út úr þér? Við verðum að flýta okkur í bekkinn aftur enda er þetta seinasti tímann í dag. Það nefnilega verður skyndikennararfundur á eftir. Það nefnilega kom svoldið uppá sem ég skal segja þér á eftir, þ.e.a.s eftir að þú hefur lokið við þitt mál!“ Sagði Freiðir við Ólöfu og var orðinn óþolinmóður og stressaður. Enda vildi hann ekki að nemarnir og allra síst gamla frúin hún Bergþóra kennari komi að þeim á kvennaklósettinu. Þá mælti Ólöf loksins leyndarmálinu út frá sér. ”Sko það sem ég ætla að segja þér er þetta!“ ”Þegar ég var sest á klósettsetuna og var æi þú veist þarna að pissa, þá heyrði ég einhvern koma að klósettdyrunum en ég heyrði svo eitthvað til stelpnana Tinnu og Bjarneyju sem eru þú veist í okkar bekk og þær voru eitthvað að tala um dóp. Ég var sem betur fer búinn að spræna þvaginu mínu af mér og skeina mér ofur varlega án þess að vekja upp hljóð og ég lyfti svo báðum fótunum mínum upp svo þær fatti ekki að ég hafi verið inni á klóinu og ég ákvað að sturta ekki niður þegar ég lokaði klósettinu. Ég steig bara upp á það í staðinn og kíkti yfir til næstu klósettbásu og sá til Bjarneyju sprauta sig. Og um leið og hún var búin að því þá fór hún út og mér leið svo illa við að sjá þetta að ég fór af klósettsetunni og opnaði hana aftur og ældi ofaní klósettið og síða dökka hárið á mér fór óvart með ofaní klósettið þar sem þú veist þvagið mitt var ennþá líka í…!“ Freiðir hló stríðnislega. ”He he!“ ”Æi hættu að hlæja kjáninn þinn leyfðu mér að halda áfram!“. Sko hvar vorum við aftur? Já einmitt, ég fór svo heim og þvoði hárið mitt með eplasjampó og svo kom ég allt í einu að Gunnari sem ætlaði að berja þig ,þú veist!”. Freiðir greip þá inní söguþráðinn hennar Ólöfu “Hmm já ég veit en haltu áfram” . Og Ólöf var að fara gera það. En Freiðir laumaði þá þessu orðum í tæka tíð áður en hún gat haldið áfram.

Bls.11