Það var einu sinni stelpa sem hét unnur.
Unnur var ný í bekknum og þekkti ekki alla.
Fyrr en einn daginn þá spurði ein stelpan hana hvort hún kinni að
fiffa?
Hún sagði nú bara fiffa hvað er það?
Hún útskýrði fyrir henni að það væri að stela þau vildu bara ekki að það kkæmust upp og kölluðu það fiff.
Hún Unnur vildi náttúrulega eignast vini og vinkonur og sagði þá ég mæti.
Hún átti að mæta klukkan 4.
Hún fór heim til sín dauf í dálkinn.
Bróðir hennar var heima og sagði henni að koma inn til sín.
Hún gerði það og settis´á rúmið.
Hann fór að spurja út í það hvað væri að og hún sagði honum allt af létta hann sagði að hann væri fiffari þetta hefði nefnilega líka gerst í skólanum hjá honum.
Klukkan var korter í fjögur hún þurfti að fara að drífa sig.
NEI!!
hún bara gjörsemlega grét og grét.
Hún sofnaði.
Svo þegar hún vakknaði var klukkan orðin fimm.
Hún vissi núna að þegar hún mundi vaknna í skólann á morgun þá mundi stelpan koma aftur hún mundi verða bálíll en í hugsunum sínum vakknaði hún.
Sjúkk þetta var bara draumur
Rosa vondur draumur marr!!