Formáli :
Undarfarið hef ég skrifað smáar sem stórar sögur á “SORP” og reynt þar að vekja upp kátínu hjá notendum en núna ætla ég að reyna fyrir mér hérna á “SMÁSÖGUR”. Ekki verður mikil kátína í sögunni enda er þetta áhugamál mun alvarlegra en “SORP”. Ég mun samt sem áður hafa einn eða tvo smelli sem munu kæta þig all svakalega.
Sagan sem ég mun hafast við fjallar um ungann Villikrakka í skógum Síberíu og hvernig hann hefst við eftir að mamma hans ber hann út. Sögunni verður skipt í 5.Kafla. Sagann hefst árið 1967 og gengur allt til ársins 2003.

Þorpið Tjúlíana í A-Síberíu. 5/8 Árið 1967

“Getum við ekki bara falið hann fyrir Músafa?” sagði Maríó við bróður sinn Albert. Maríó hafði eignað sitt annað barn daginn áður og samkvæmt lögum Síberíu þá er bannað að eiga fleiri en tvö börn nema um tví-þrí eða fjór-bura sé að ræða. “Ég get tekið hann að mér,alið hann upp sem minn eiginn og síðan 18.Vetra mun hann snúa aftur til ykkar Díönu” ansaði Albert. “Ég veit bara ekki hvort að Díana samþykki það,þetta er nú hennar barn og hún er búin að segja mér hvað henni langi mikið í bróður handa Lísu litlu” Albert gekk að gestaherberginu þar sem hann svaf en á leiðinni sagði hann “Hugsaðu um það og komdu við hjá mér. Músafa heimsækir þig á morgun og betra er að vera búinn að þessu fyrir þann tíma,ef þú vilt halda lífi” Maríó sast niður og fékk sér vínglas. Hann hugsaði um son sinn Halldór sem var nýfæddur og hvernig ævi hans myndi verða ef hann myndi alast upp hjá Alberti í V-Síberíu langt frá kynföður sínum og móður. Hann sofnaði með tárin í augunum við tilhugsunina.



”Albert!” “Vaknaðu Albert!” Albert rumskaði og spurði hvað væri að gerast. Maríó sagði honum að hann verði að taka Halldór strax og fara með hann til Vestur-Síberíu og láta engann vita um þessa fundi þeirra. Albert dreif sig í fötin og tók við Halldóri og gekk á dyr. Er hann var kominn út á hlað mælti hann “Kom þú eftir 2.Mánuði til mín með helstu nauðsynjar hans” Maríó játti og kvöddust þeir. Maður er nefndur Hrútur og bjó í Hrútastöðum Austur í Síberíu. Albert hittir Hrút og fær að gista hjá honum eina nótt með Halldór. Góðir verða þeirra fundir en um kveldið á Mánudeginum þegar þeir eru báðir vel í glasi bankar einhver á dyrnar. Hrútur fer til dyra og þar stendur gömul kona í bænastellingu og biður hún Hrút um að gefa sér húsaskjól í nótt og einhvað ætilegt. Hrútur lemur hana í andlitið og segir henni að koma sér í burtu,hann eigi byssur og hiki ekki við að nota þær á gamalt fólk sem betlar hjá hans húsum. Konan segir “Vittu til minna orða : Eftir þrjá daga mun einhvað hræðilegt gerast fyrir þig og þína,einhvað sem þú munt minnast eftir alla þína aumkunnarverðu ævi” Svo gekk konan burt og eftir smá tíma gat Hrútur ekki séð neitt nema skóför hennar í snjónum. Hrútur var í smá uppnámi og bauð góða nótt. Albert bjó um Halldór og fór svo að sofa.


Tveim dögum seinna kvöddust þeir og Albert keyrði Vestur með Halldór. Á þjóðvegi 1. stansaði Albert. “Slys!” hugsaði hann,bill hafði oltið út af veginum og beint inní kofa sem stóð á stórum stöfum “Bombe Bucht“. Albert hljóp út úr bílnum og inní kofann. Langur tími leið en eftir u.þ.b 2-3 mínutur kom Albert út með konuna sem hafði setið í bílnum. Eldur kveiknaði í kofanum og loks sprakk hann. Albert og konan létu lífið samstundis. Halldór vaknaði í sprengingunni en leið svo yfir hann stuttu seinna vegna meingunar sökum gasleka.
Skógar Síberíu Árið 1978

Halldór var orðinn 12.Ára gamall,12.Ár eru liðin síðan Albert lést. Einnig voru 12.Ár liðin síðan hann lá dauður af gasleka í bílnum en górillur sóttu hann og ólu hann upp. Halldór hét meira segja ekki lengur Halldór heldur Villi. Górillurnar gátu ekki talað,ekki sagt neitt nema „VILLIG“ Villi kunni ekki heldur að tala. Hann gat bara sagt „ú“ „a“ og aðra sérhljóða. Aðal Górillan sem stjórnaði hópnum hét Túlrik. Hann stjórnaði hvert þær fóru og hvað þær átu. Túlrik elskaði Villa,eins og sinn eiginn. Hann veiddi fyrir hann og baðaði hann. Það eina sem ógnaði Górilunum var Stebbi. Stebbi var fyrirbæri sem nærðist á Górillum,hann er svokallaður stökkbreyttur Göndull með yfirnáttúrulega hæfileika sem þýða það að hann getur flakkað milli landa á örfáum mínutum.

Hérna endar fyrsti kafli. Ef ég fæ góð eða allavega ágæt meðmæli þá mun ég fljótt pósta öðrum hluta. Hins vegar ef ég fæ vonda umsögn þá mun það taka mig meiri tíma að mana mig uppí skriftirnar. En samt sem áður endilega segðu það sem þér finnst.

Hrannar M.