Grein þín hljóðaði svo:
Hún sat uppí rúminu sínu og hlustaði á ferðageislaraspilarann sinn, vildi ekki heyra hvað mamma hennar var að nöldra í henni “svo verðuru að taka til í herberginu þínu þegar þú ert búin á æfingu, muna svo eftir hljómsveitar æfingunni……” Hún heyrði ekki í henni en vissi svo sem alveg hvað hún var að segja þetta var ekkert nýtt af hverju af öllum konum í heiminum fékk hún þessa mömmu? Þetta var spurning sem oft fór í hausinn á henni þegar mamma hennar endur tók það sama eftir dag eftir dag “Tiffany komdu hingað aðeins…” mamma hennar bankaði á dyrnar og opnaði þær “ þetta er nú meiri svína kompan, úff fýlan Tiffany farðu nú í sturtu” þegar það kom ekkert svar frá henni þá sá hún loks að hún var ekkert búin að hlusta á hana þá tók hún af henni headphonein
“þú mátt ekki útiloka mig Tiffany” sagði hún svo “og farðu í sturtu það styttist frjálsarnar”. Þegar Tiffany var búin í sturtu hringdi gemsinn hennar “Hæ herðu Tiffy ætlaru ekki í frjálsar rétt bráðum?” “jú ætli það ekki” “já hélt það enn herðu verðuru ekki samferða?” “jú auðvitað ég skal bara drýfa mig til þín ok?” “ekki málið c-ya” svo var skellt á hana Tiffany dreif sig svo til Guðnýjar (það var sko stelpan sem hringdi til hennar (besta vinkona hennar) í gemsann ;o). Guðný átti heima í risa húsi, pabbi hennar var lögfræðingur enn mamma hennar dó þegar Guðný var sex ára.
Þegar Tiffany bankaði að dyrum kom hálfbróðir hennar hann var frekar pirrandi lítill krakka andskoti á hundleiðinlegum aldri átta ára en hann var ekki með neina stæla þarna því hann vissi að þær voru að drýfa sig “ hún egr að klágra thig í thtugrtunni” sagði hann smámælt, greyði var ný búinn að fá góm og hann flæktist eikkað fyrir honum þannig að r og s urðu doltið grrr og th!! Svo kom Guðný hrinti honum til hliðar “pirraði hann þig eikkað?” spurði hún “ha? Ha neeee annars var ég ekkert að hlusta bara að furða mig á því hvernig hann talaði!” svaraði Tiffany “þegiðu” sagði hann og fór. Svo þegar þær voru komar inn þá byrjaði Stangastökk
Gunýju Leiddist frekar Stnagastökk enn ekki Tiffany loks þegar þau voru búin að fara fimm ferða var komið að Guðnýju “ég get þetta” sagði hún við Tiffany “auðvitað þú ert búin að geta þetta hingað til” svaraði hún Guðný hljóp rosa hratt enn henni skikaði eikkað því hún lenti mjög illa hún toknaði í bakinu og fótbrotnaði.
Matarborðið
“Tiffany mér finnst að þú ættir að hætta í Frjálsum!” sagði mamma hennar þegar þau voru að borða “afhverju í fjandanum?” spurði Tiffany
“ekki svona orðaforða hér!!!!!!” sagði pabbi hennar “ég bara frétti hvað gerðist við Guðnýju og ég vil að þetta gerist ekki fyrir þig” sagði mamma hennar “mamma henni leiðist stangastökk og þetta er bara einu sinni í mánuði eða tvisvar” “já það er nú alveg nóg” sagði pabbi hennar. En Tiffanny lét engann fara svona með sig og fór út, afhverju voru þau að skipta sér að því hvernig hún lifði ef hún vildi vera í þessu þá var hún í því. Hún gekk á götunni og lét hausinn hanga og var með ferðageisla spylarann í vasanum og hlustaði á hann og sá ekki né heyrði til vörutrukks sem skall á hana hún lá á götunni rotuð…… en þegar hún rankaði við sér vissi hún ekki hver hún var… tveir kallar stóðu yfir henni litu svona út fyrir að vera rónar “er alltílagi með þig?” spurði annar “ja ég hver er ég?” þeir litu á hvorn annan “við vitum það nú eginlega ekki “ sagði hinn hinn hvíslaði að hinum “hún hefur misst minnið” “helduru að ég heyri það ekki” “jaa kanski bara í tilsettin tíma” “við skulum bara vona það” svo snéru þeir sé að henni “jæja velkominn í heiminn hjá þeim sem allir eru búnir að gleyma” sagði annar “jæja það er best ég kynni mig Grani heiti ég og hann heitir Gunnar” Sagði annar sem átti víst að heiti Grani “ hvað er hann að meina: heiminn hjá þeim sem allir eru búnir að gleyma?” spurði hún “jaaa sko hann er að meina þeir sem eru hér eru hvorki lifandi né dauðir, og ekki láta mig segja þér hvað það þýðir þú fattar það sjálf” hún lét aftur hausinn og hún varð til sjálfs sín á ný “æhh áaááá hvílíkur hausverkur hvað gerðist eginlega?” spurði hún “æhhh frábært” sagði Grani “hún fékk minnið” “þú varst fyrir trukk”sagði Gunnar enn alltí einu dimmdi yfir einhver öskur og meira glumdi yfir “hvað er að gerast???” spurði hún hún reis upp og hljóp í átt að hljóðinu “neihh mamma ekki fara MAMMA” var öskrað hún sá pall og á honum var maður í svörtum fötum æpti “heyrið sem ég tala hér höfum við syndara” hann lét hausinn á tréklump verið var að brýna öxi……og svo var hausinn tekinn af.
Tiffany stóð þarna með galopinn munninn og hljóp svo í burtu, hvar er ég var það eina sem hún hugsaði þangað til hún hljóp á mann “fyrirgefðu,fyrirgefðu ég sá þig ekki!” sagði hún bara og reyndi að komast framhjá honum “oho það er gott að þú sérð eftir þessu” sagði hann og greyp í hana “þú ferð ekki neitt!” bætti hann við labbaði með hana og henti henni í kompunið niðri í einhverju húsi þar sat strákur á aldur við hana “ svo þú varst tekin ekki hafa áhyggjur við komumst héðan út eftir kanski þrjú ár” sagði hann og leit upp “annars ég heiti Daniel en þú?” sagði hann “jaa ég?? Ég heiti Tiffany ”sagði hún og tók í höndina á honum “hvar er ég?” spurði hún “þú ert í Hementos” svaraði hann “það getur ekki verið þetta er allt svo gamalds dags og það er ekki legnur tekið fyrir að hálshöggva” sagði hún og var í öngum sínum “svo þú sást það jæja ef það hjálpar þá var það hún móðir mín” sagði hann, þá rann það fyrir henni það gat ekki verið hún var ekki á árinu 2003 hún spurði hann um ártal þá sá hún að það var ekki lengur 2003 hún hafði farið aftur í tímann hún sturlaðist hún fékk hreynt kast oh my god.