Ég stóð og horfði upp í himininn þá sá ég krókódíl myndast úr skýjunum.
Ó guð minn góður! Hann kemur hingað!
Ha-ha-hann gleypti mig! ég er komin í hraunveröld einhverja hvar er ég? Þá sé ég beinagrind og hún segir við mig “sæl og velkomin til HELVÍTIS” “he-he-helvítis??” spur ég en held áfram.
Þá hitti ég vofu og ég spyr hana til vegar en hún svarar:
“Ekki veit ég hvar ég er en ég er týnda vofan” vofan hikar en heldur svo áfram: “Og nú ét ég þig!” “guð minn góður!” öskra ég en þá flýg ég í burtu upp í skýinog hitti einn ljótasta og krumpaðasta kall sem ég hef séð! “hver ert þú?” spyr ég herra krumphaus “ertu kanski Guð?” “nei ég er ritari hennar” svarar kallinn “hennar?” Þá labbar inn ein fallegasta kona sem ég hef séð! “ég er Guð” segir konan“ og þetta er lykla pétur ritari minnég tók eftir að þegar Rubbur át þig sendi hann þig á vitlausan stað”Segir Guð svo “heitir þetta ferlíki eitthvað? Sjúkkett ég nenni ekki að vera í helvíti alla ævi” En Guð sagði að nú ætti ég að fara aftur heim því hún ætlaði að gefa mér annað tækifæri á jörðinni. Ég þakkaði henni fyrir og kysti reyndar skóna hennar. En þá var mér svipt til jarðar í einum grænum. En þar var allt í messi og það voru eldfjöll að gjósa og þá áttaði ég mig á því að þetta var hið eina sanna Helvíti.´Ég var farin að grenja því þetta var það versta sem hefur komið fyrir mig. Að vera í sjálfu helvíti hugsunin ein er það er enn verra að vera það. Að vísu er allt ókeypis þar og mjög fallegar manneskjur þó eitthvað sé nefnt, þetta er ágætis staður þó ég vilji miklu frekar vera hjá Guði. Þegar ég fór á fund með skrattanum sagði ég honum að ég hefði lent á vitlausumstað. Skrattinn vorkenndi mér en því miður er ekki hægt að komast úr helvíti en af því að þú ert hérna út af mistökum þá læt ég þig fá vesta starfið í bænum. Þú munt verða sá sem stríðir Hitler. Þetta var besta starfið af öllum þetta helvíti er bara skemmtilegt ha ha ha. En hvað het ég sagt annað en skrattinn er bara fínn gaur!
ENDIR