Ég var nýflutt inn í árbæjarhverfið sem var í uppbyggingu í þá daga.
En sem komið var voru bara risin þrjú hús við götunna mína. Um kvöldið þegar eg fór að velta nágrannanum fyrir mér frá svefnherbergis glugganum mínum, en það er með því skemmtilegasta sem ég geri, þá sá ég snotra stúlku í náttfötunum á leiðinni í bólið. Hugsaði ég með mér að strákarnir biðu sjálfst í umturnum að komast yfir þessa.
Daginn eftir sá ég blaðburðardrenginn daðra við hana og virtist henni það líka vel, en þá kom faðir hennar fokreiður út og strákurinn forðaði sér. Ég sá að eitthvað þyrfti ég nú að gera í þessu. Stúlkan sjálfst ennþá hrein mey þar sem foreldrarnir virtust vera mjög strangir.
Einn blíðviðrisdaginn í júli mánuði er ég var að spóka mig í sólskyninu á lóðinni þá sat stúlkan, Kata, á veröndinni og var að lesa eina bók úr rauðu ástarseríunni. Ja hérna er þetta það besta sem hún fær notið velti ég fyrir mér. Rölti ég til hennar og tillti mér hjá henni. Brá henni við og roðnaði eilítið er ég spurði hvort þetta væri góð bók. Það var engu líkara en að hún
skammaðist sín þegar hún kinkaði játandi.
Allt í einu spurði ég út í ástandið hennar hvort henni langaði ekkert til að barasta fá það. Ekki kannski það skarplegasta sem maður sagt út úr sér þegar maður er að reyna að kynnast einhverjum. Enn þá barasta táraðist hún og dró mig inn
fyrir þröskuldin. En móðirinn hafði sem betur fer skroppið út í búð.
Þá kom nú sjúkleg saga hennar um það að foreldrarnir létu frænda hennar vakta hana í skólanum og fylgja henni í sund og því um líkt. Og að þau hefðu myndavél inn í herberginu hennar.
Hafði ég nú orðið var við svolítið nytsamlegt fyrr í mánuðinum, það að nágrannakonan og faðir Kötu væru eitthvað að daðra en það vildi sjálfst eiginkonan nú alls ekkert vita um. Svo ég tók smá áhættu og sagðist hafa tekið myndir að pappanum kyssa nágranann. Svo mútaði ég honum og hann fór í klessu.
Þá kom ég með það ráð til að miðla hlutunum að nú þyrftu þau að setja upp myndavélina í sínu herbergi og að þá gæti dóttirinn fylgst með þeim ef hún vildi. Fyrst um sinn voru þau bæld hjónin en svo var eins og þau einhvern vegin mistu sig alveg og að myndavélin væri hálfgert hjálpargarn. Þá fór hann faðirinn eftir mínum ráðum og batt konu sína við rúmið og setti klút fyrir augun fór og sótti nágranakonuna, sem síðan sleikti alla fýluna úr
konunni og fór síðan að búa hjá þeim enn dóttirinn fékk hús nágranans og frið og næði út af fyrir sig.

Gettu svo kæri hvernig hún borgaði mér…

.