Þetta er smásaga sem ég samdi í 2. bekk, eða ég held að þetta sé smásaga.Ásu er rænt og Eyjólfur veit ekki neitt.

Það var fagur sumardagur og Ása var úti að labba þá komu allt í einu….ha hvað þá,
Jáá, þá komu allt í einu nælonsokkar hoppandi eftir götunni Ása var svo hrædd að það leið yfir hana þá sagði einn nælonsokkurinn:,,Guð minn almátugur hjálpaðu henni, hún er dauð …Ó,Jesú bróðir best…’’
,,Æ, þegiðu fíflið þitt,hún er ekkert dauð það leið bara yfir hana’’sagði annar nælonsokkurinn. ,,Ég vissi nú það, það er bara svo langt síðan ég heyrði þetta lag’’sagði sá fyrsti. ,,Ó, einmit það, en þú ERT ALLTAF AÐ SYNGJA ÞETTA LAG!!!’’,,Auðvitað ég var bara að….’’
,,Hey, stjóri, við verðum að koma henni heim áður en hún rankar við sér, æ, um seinan hún er vöknuð’’sagði sá þriðji, en þegar Ása sá þá leið aftur yfir hana. Á meðan Ásu var rænt var Eyjólfur að horfa á sjónvarpið og borða popp, snakk, nammi (sem hann má alls ekki fá því hann er hundur) pítsu, hamborgara, kjúkling og allt sem Eyjólfi finnst gott, ég þori ekki að sega ykkur meira af því sem Eyjólfi finnst gott, ojjabjakk, það er ógeðslekt. Síðan þegar Eyjólfur var búinn með allt þá gelti hann á Ásu en Ása kom ekki þá fór Eyjólfur sjálfur að ná sér í mat, en ískápurinn var tómur einmitt þá mundi Eyjólfur hvers vegna Ása var ekki heima hún ætlaði í búðina og kaupa súkkulaði handa Eyjólfi því hann hafði ekki fengið neitt salgæti alla vikuna þá fékk Eyjólfur hræðilekt samviskubit. Svo fór hann út að ganga til að leita að Ásu og biðjast afsökunar og segja að hún mætti eiga súkkulaðið, þótt hann elskaði súkkulaði, hann Eyjólfur er hin besti hundur þótt hann er alger mathákur. En á meðan Eyjófur var að leita að Ásu þá var hún í miklum sóðaskap.
,,Guð minn almáttugur hjálpaðu þessum mönnum að taka til! Lagið til undir eins, ég hef séð sóðaskap,
en ekki svona mikinn, nú skil ég hvers vegna þið rænduð mér”sagði Ása svo hátt að hundurinn þeirra varð hræddur.
,,Ekki hræða Elínu, sérðu hún er skít hrædd og ég líka’’sagði Frissi feiti skít hræddur, því hann hafði aldrei séð svona reiða konu fyrr.
,,Hvað ertu að tala um, er önnur kona hér?’’spurði Ása skelkuð.
,,Nei, en hún tíkin mín Elín er hér líka’’sagði Frissi og rétti henni litla tík sem var alveg nákvæmlega eins og Eyjólfur.
,,Æ, en sæt, ég á alveg nákvælega eins hund hann er bara hundur’’sagði Ása. ,,Er það, hvað heitir hann?’’spurði Frissi
,,Hann heitir Eyjólfur og ég átti að fara út í búð til að kaupa súkkulaði handa honum og hann er örugglega farin að bíða eftir mér bara ykkur að kenna þið nælonsokkarnir ykkar, hugsið ekki um annað fólk, hvernig þætti ykkur ef einhver rændi ykkur, ha?’’ sagði Ása reið. ,,Mér þætti það leiðinlegt, en ef ég hlíði ekki stjóra þá er út um mig og Elínu og mér þykir það leitt að hafa rænt þér’’sagði Frissi.
,,Hvað er að yður, kunnið þér ekki að þéra, ef það er svo þá segi ég ekki orð við yður’’sagði Ása. ,,Hvað var hún að sega?’’spurði Friðþjófur Frissa ,,Það veit ég með léttum leik, hún var að þéra það er létt sjáðu bara’’sagði Frissi montinn og gékk til Ásu.
,,Fyrirgefið ungfrú… Hvað heitir yður’’spurði Frissi og eldroðnaði.
,,Nafn mitt er ungfrú Ása og hvert er nafn yðurs?’’spurði Ása.
,,Nafn mitt er herra Frissi og fyrirgefið ungfrú Ása, vér vissum ekki að yður þérari’’sagði Frissi og skammaðist sín.
,,Allt í lagi, en getið þér ekki sleft mér því ungherra Eyjólfur bíður eftir mér, ef þér værið svo vænir’’spurði ungfrú Ása kurteislega.
,,Nei það getur vér ekki því þá verður herra Felix reiður út í oss’’sagði Frissi. Allt í einu kom einhvað brúnt og hvítt það var Eyjólfur og á hælum hans kom herra Felix á harða spretti ,,Stans herra Felix! Ég vil tala við þig væni minn’’sagði Ása.
,,Grípið hana, keblið hana, bara bindið hana ekki standa eins og þvörur ég skipa ykkur að grípa hana!’’öskraði Felix en þeir hreifðu sig ekki svo sagði Frissi: ,,Gerðu það sjálfur við erum hættir Felli’’
,,Hvað kallaðir þú mig? Frissi feiti’’spurði Fella
,,Ég kallaði þig þínu rétta nafni, þú átt að vera glaður fyrir það að vera skírður, ég var aldrei skírður svo ég þurfti að finna mitt eigið nafn en ég heiti ekki Frissi lengur ég heiti Magnús Skeving’’sagði Friss.. nei Magnús Skeving, svo kom löggan og tók Fella fastan og svo giftust Ása og Magnús og Elín og Eyjólfur eignuðust tíu hvolpa og engin einasti þeirra var seldur.Aldrei sást Friðjófur framar, en besta er að Magnús, Ása, Eyjólfur og Elín lifðu hamingusöm til æfiloka.
Endir.


Ég ætla að gefa þessa sögu út.
Hún á að vera barnabók.