Næstu dagar gengu eins og venjulega, ég vaknaði í skólann, var aðeins með Ragga og vinum, en ég sá alltaf þennann mann horfa á mig. Hann leit út fyrir að vera í kringum þrítugur og var nokkuð hávaxinn. Ég byrjaði að íhuga fyrir alvöru hvort þetta væri pabbi minn, en ég ýtti þeirri hugsun í burtu um leið og hún kom upp í huga minn. Þetta gat alveg eins verið einhver perri sem var að elta mig og ég ætti þess vegna að reyna að forðast hann. Mamma gat ekki hafa verið með þessum gaur, ég hefði vitað það. Þetta allt var orðið rosalega ruglingslegt.
,,Jæja krakkar, skólastjórinn ætlar að eiga við ykkur orð!’’ Sagði María umsjónar-kennari í lífsleiknitíma. Skólastjórinn steig fram og brosti.
,,Þið hafið kannski heyrt um það að það eigi að vera partí! Ja, það er allavega satt. Á næsta föstudag verður partí á vegum skólans í íþróttasalnum. Ég vona að ég þurfi ekki að ítreka það að koma ekki með áfengi, dóp eða sígarettur. Það verður leitað á ykkur öllum áður en þið komið inn og ég vona svo sannarlega að þið séuð nógu skynsöm að reyna ekki að smygla neinu inn. Miðinn kosta þúsund krónur. Vona að sem flesti komi!’’ Eftir þessa ræðu fór hann út úr stofunni og allir krakkarnir byrjuðu að tala um partíið þar María sussaði á bekkinn.
Eftir skólann varð ég samferða Ragga heim eins og vanalega.
,,Ætlarðu í partíið?’’ Spurði Raggi mig.
,,Já, en þú?’’ Svaraði ég.
,,Jább, eigum við að verða samferða?’’
,,Jájá. Við getum líka hist fyrir framan skólann.’’
,,Okei, jæja, bæ, sjáumst á morgun.’’ Raggi lokaði útidyrunum og ég gekk áfram að mínu húsi. Dagarnir að partíinu liðu hægt, þar sem allir voru að bíða eftir því að geta dansað og haft gaman. En loksins kom dagurinn, og öll unglingadeildin fékk að fara klukkan tólf. Margir áttu eftir að gera mikið fyrir partíið. Ég skoðaði fataskápinn minn og áttaði mig á því að ég átti ekki neitt til að fara í. Ég hringdi í Rannveigu og Tinnu til að hjálpa mér í búðunum. Þær voru snillingar í að velja föt. Þær samþykktu strax að hjálpa mér og við hittumst á búðatorginu í bænum.
,,Okei, hvort viltu vera í kjól, pilsi eða buxum?’’ Spurði Rannveig þegar við vorum á miðju torginu.
,,Helst buxur.’’ Sagði ég. Mér líkaði ekki að vera kjól eða pilsi og hafði aldrei líkað það. Tinna ylgdi sig en sagði ekki neitt. Við kíktum í eina fatabúð þarna og fundum nokkrar flottar gallabuxur. Einar voru svartar með glimmeri, aðrar kvartbuxur með keðjum og þriðju voru þröngar og dökkar gallabuxur. Mér klæjaði undan glimmerinu og fannst þriðju of þröngar þannig við keyptum kvartbuxurnar með keðjunum á.
Því næst fórum við í nokkrar aðrar fatabúðir en fundum loksins geggjaðann bol. Þetta var frekar fleginn og einlitur magabolur, einfaldur en flottur.
Næst þurftum við að finna skó og Tinna mældi með Converse skóm þannig við fórum og keyptum eitt flott par. Síðan var bara að klæða sig í þetta, farða sig og slétta á sér hárið. Peningarbuddurnar voru talsvert léttari eftir þennann fataleiðangur. Ég fór heim til Rannveigu ásamt Tinnu og saman gerðum við okkur tilbúnar fyrir partíið. Rannveig var í stuttu pilsi, leggings og þröngum bol með jakka yfir. Tinna var í litlum, hvítum kjól sem náði ekki einu sinni niður á hné.
Við lögðum af stað, skólinn var ekki langt frá húsinu hennar Tinnu.
,,Heirðu, ég gleymdi að láta mömmu vita að ég væri farin. Ég ætla að hringja.’’ Sagði ég og dróg upp símann úr töskunni minni. Ég sló inn númerið og hringdi.
,,Halló,’’ Heyrði ég mömmu segja.
,,Hæ,’’ Sagði ég
,,Ása, hvar ertu?’’
,,Ég er að fara í partíið, manstu, sem ég sagði þér frá,’’
,,Okei, farðu varlega,’’
,,Ég kem örugglega seint heim.’’
,,Allt í lagi. Bæ!’’
,,Bæ!’’ Sagði ég og skellti á. Við vorum komin að skólanum, það var löng röð að dyrunum, greinilegt að það var verið að leita á öllum.
Við biðum í röðinni og töluðum alveg þar til það var komið að okkur. Það var sturtað úr töskunum okkar, leitað í vösunum og þreifað á okkur frá toppi til táar. Sem betur fór tóku konurnar stelpurnar en karlarnir tóku strákana. Þegar við loksins komumst framhjá leiturunum flýttum við okkur inní sal. Þar voru mjög margir, nærri því öll unglingadeildin. Salurinn var vel skreyttur, diskóljós út um allt, lítil borð og borð með drykkjum á. Það var líka lítil sjoppa útí horni. Ég litaðist um eftir Ragga en sá hann hvergi þannig ég fór með Rannveigu og Tinnu að fá okkur að drekka og settumst síðan við eitt autt borð. Tónlistin hljómaði um allann salinn, það var verið að spila vinsælustu unglingalögin.
,,Ætlaðirðu ekki að hitta Ragga hérna?’’ Spurði Tinna og horfði í kringum sig.
,,Jú, en ég sé hann hvergi.’’ Svaraði ég og fékk mér sopa af gosinu.
,,Komum þá að dansa, það er svo leiðinlegt að sitja hérna og gera ekki neitt!’’ Sagði Rannveig og við fórum út á dansgólfið til allra hinna og byrjuðum að dansa.
Það leið dálítið á kvöldið áður en Raggi kom. Ég hafði farið að sækja meira að drekka þegar ég hendur fyrir aftan mig taka um augun á mér.
,,Gettu hver?’’ Sagði Raggi og ég sneri mér við í fanginu á honum.
,,Raggi, hvar hefurðu verið? Ég er búin að leita af þér út um allt!’’ Sagði ég og leyfði Ragga að kyssa mig einu sinni.
,,Æji, mamma ætlaði aldrei að hleypa mér út.’’ Sagði hann bara og sleppti takinu á mér en tók í staðin í höndina á mér og leiddi mig að borði stelpnanna. Nokkrar aðrir vinir mínir voru sestir þar. María horfði hálf fýlulega á mig.
,,Hæ, hvað segir fólkið?’’ Spurði Raggi og settist niður við hliðina á Maríu.
,,Allt fínt, hvar hefurðu verið?’’ Sagði Gunnar og horfði spyrjandi á Ragga. Hann gaf honum sömu útskýringu og hann gaf mér.
,,Hei, komið aðeins!’’ Sagði Raggi og stóð upp. Allir fylgdu honum. Við fórum útum bakdyrnar og þá vorum við komin að kofunum fyrir fyrsta bekk. Raggi stoppaði fyrir framan einn runnan og dróg úr honum tvo stóra poka.
,,Ég reddaði okkur bjór!’’ Sagði hann og hristi aðeins pokana þannig það heyrðist glamur þegar flöskurnar fóru saman.
,,En við megum ekki drekka bjór!’’ Sagði ég og horfði tortryggin á pokana.
,,Who cares! Komið og fáið ykkur, ég stal þessu af pabba,’’ sagði Raggi og allir fóru og fengu sér bjór nema ég, mér fannst bjór vondur. Við fórum inn en pössuðum að enginn sæji að þetta væri bjór sem við vorum með. Um miðnætti voru allir orðnir nokkuð fullir, meira að segja Rannveig og Tinna. Ég sat í sætinu og horfði á þau fíflast. Síðan sá ég að Raggi labbaði til mín.