Gunnar: Ertu með flatkökur?
Kokkurinn: Hamra?
Gunnar: Ég ætla að fá tvær. Eina með hangikjöti og rauðkáli og hina með öllu nema tólg.
Kokkurinn: Ertu að meina þetta? Ertu með hamra?
Gunnar: 2 kók í gleri með hvítum miða og… hérna, má ég nokkuð hringja?
Kokkurinn: Hvenær byrjaði þetta? Ertu nokkuð búinn að fá stólpípu?
Siggi: Má ég fá pulsu?
Kokkurinn: Það er nú algert helvíti að vera með svona hægðavandamál, ha.
Gunnar: Láttu mig svo fá bland í poka fyrir rest og rusl.
Halldóra: Til Mexíkó? Það er geðveikt.
Siggi: Öllu nema steiktum, hráum, tómat og sinnepi. Hafðu extra remúlaði.
Kokkurinn: Ég er nú gamalreyndur stómasjúklingur, ef maður má orða það þannig, he he.
Gyða: Hann var ótrúlega sætur og sexí. Deddi var geðveikt abbó mar.
Kokkurinn: Annars er nú svoldið síðan ég losnaði við pokann.
Gunnar: Takk, bið að heilsa systur þinni.
Halldóra: Hvenær ætliði að fara? Fyrirgefðu, ég ætla að fá stóran ís með dýfu og kurli.
Siggi: Og appelsín, opnana.
Kokkurinn: Já, þú verður að láta kíkja á þetta maður, bídd´aðeins,
fröken, einn pripps og kaldann takk, og prins, pripps og prins.
Gyða: Koddu, kíkjum til Sollu.
Afgreiðslumaður: Krakkar, út með ykkur ef þið ætlið ekki að versla.
Siggi: Launamiðann, og síríuslengju.
Kokkurinn: Hvað er það mikið? 600 kall?!? Ert´eitthvað klikkuð? Djöfull er þetta dýrt. Æ, Nonni ertu þarna, æ ég er í sjoppunni, það er verið að blóðmjólka mann, 600 kall fyrir pripps og sígópakka maður, þetta er geðveiki. Hættað reykja? Ertu vitlaus?
Halldóra: Takk