Þrællinn gerð 2.6
smáSaga eftir Vigni Árnason

Þessi smáSaga er skáldsaga (konur eru ekki allar skítugar).

„Helvítis beyglan alltaf að segja mér fyrir verkum. Maður má ekkert gera fyrir þessum skítugu konum“ hugsaði hann með sjálfum sér og kveikti sér í marglboró-sígarettu.
Þau höfðu rifist.
„Við eigum alveg fyrir þessum seglbát sem mig langar að kaupa ég meina ég er að fara fá kauphækkun bráðum og þá fer ég að meika svona rétt undir milljón á mánuði og hún með sinn venjulega tvöhundruðþúsundkall ég meina við erum ókei“.„En síðan fór hún að blanda húslánunum inn í þetta sem ég meina koma málinu ekkert við ég meina við höfum alltaf borgað af lánunum og munum gera það áfram“. Hann henti bjórdós út um opinn gluggann, „þetta eyðist í náttúrunni“ sagði hann við sjálfan sig.
Hann hafði farið.
„En síðan fór hún að röfla yfir upphækkaða pallbílnum mínum sem samkvæmt henni er „al-ger ó-þarf-i“. Pallbíll sem ég er að keyra núna að nota ég meina þessi bíl er alveg pottþétt nauðsynlegur ég meina hvernig á ég annars að komast á skrifstofuna og í ræktina og í kríngluna og í smáralihnd. Á ég kannski að hjóla?“, „Þhað er ekki hægt!“
Farið á bílnum.
„En það sem gekk alveg frá mér ég meina ég beilaði eftir að ég heyrði þetta ruglg var þegar hún minntist á golffsettið gamla sem ég hafði keypt þarna um árið. Hún var eitthvað að segja að það hefði verið svo einstaklega dýrt og að ég notaði það aldrei“. „Í fyrsta lagi kostaði það bara fimmtíuþúsundkall sem er ekki neitt neitt ég meina maðurinn farinn að meika milljón á mánuði ég er enginn fátæklingur lengur ég meina við erum engir fátæklingar lengur og ég meina ég meina ég meina ég notaði það á fokingh hverjum degi síðasta sumar og sumarinn þar á undan og bara núna upp á síðkastið hef ég haft svo geðveikt mikið að gera að ég get ekki hafa verið að fara og svoleiðis“. Hann henti sígarettunni út um opinn gluggann.
Eitthvert, að keyra.
„Síðan fór ég nú bara út úr húsi og upp í pallbíllinn þegar hún fór enn og aftur að maula um dísel-gallabuksurnar sem ég geng örstundum í.“„„Þær eru svo dýrar og hundlélegar““ .
Hann kveikti sér í nýrri marglboró.
„Ruglg, buksur sem ekki kosta nema sautjánþúsundkall og er einstök gæðavara ég meina svona buksur endast alveg í hálft ár eða eitthvað. Síðan ætti þetta að vera lítið mál fyrir karlmannlegt karlmenni sem ber heim meira en milljón á mánuði mánaðarlega“.
Keyra úr sér reiðina.
„Síðan bar hún á borð fyrir mig gömlu góðu tugguna um að ég hitti krakkann ekki nógu fokingh oft og ég sé alltaf að vinna og eigi að hugsa um meira um fjölskylduna og blah - blah - blah.“„Ég meina ég þarf að sjá fyrir fjölskyldunni og útvega þessa hluti sem við þurfum. Ekki gerir hún það, konahn, heldur ég og þess vegna ætti ég að ákveða kvað við kaupum og kvenær og kvernig og ég sagði henni þetta og síðan fór ég,“ hann steig benzíngjöfina í botn, honum langaði að sjá hversu lengi hann væri að ná upp í hundraðið.

Hálfum pakka síðar… (hent út um gluggann)

Hann stoppaði á benzínstöð og fór inn, hann fékk þjónustu. Það var kveikt á Gufunni hjá sjoppulokunni: „Sinubruni geisar nú meðfram þjóðvegi eitt. Lögreglan telur að kveikt hafi verið í, skaðinn sem af þessu getur orðið er stórkostlegur…“ heyrðist meðan hann lét strauja krítarkortið fyrir benzíni, ristaðri pulsu með öllu og nýjum sígarettupakka. „Helvítis únglíngar“ tautaði hann meðan hann kveikti sér í nýrri marglboró fyrir utan pallbíllinn sinn.

Þökk fyrir lesturinn!

Vignir Árnason
vignir.arnason@gmail.com

Prófspurningin:
Hvað finnið þið mörg dæmi um óhefðbundna stafsetningu í tekstanum? svar:__________________________________________