Ég sat inní herberginu mínu bara í tölvunni eitthvað að vera bara lonly eins og flestir myndu kalla það þar til ég fékk þessa undarlegu hringingu.
Auðvitað svaraði ég símanum en heyrði ekkert, nema daufur andardráttur.
Ég vildi vita hver þetta væri þannig ég spurði með lágri röddu hver þetta væri, þetta undarlega símtal endaði eftir þessi loka orð mín.

Nokkru síðar þegar ég var á því að slökkva á tónlistinni hringdi síminn aftur, en í þetta sinn heyrði ég óþægilegt öskur.
svo ég spurði aftur hver þetta væri, eftir þessi orð mín stöðvuðust öskrin.
Ég spurði aftur hver þetta væri, þá var skellt á eins og hið fyrra skrítna símtal.

Eftir smá stund hringir síminn aftur og þar heyri ég andardrátt mikinn, ég spyr eins og tvö sinustu skiptin hver þetta væri.
Ég heyri þá bara sagt með lágri röddu eitthvað götu nafn og hvaða númer og skellt svo á.
Ég legg frá mér símann og spá í þetta sem var sagt.

Nokkrum mínútum seinna ákveð ég að fara og tjékka á þetta heimilsfang, þegar ég verð kominn þangað sé ég autt hús.
Ég prófa að banka, ekkert gerist.
Síminn hringir aftur sama heimilisfang gefið upp ég prófa að banka aftur ekkert gerist.
Síminn hringir þá aftur en þá er bara sagt, gaggtu inn.

Ég geng inn allt er autt, en það er ég undrast mest er að autt hús sé bara opið og hægt sé að ganga bara inn.
Eftir að ég er búinn að ganga aðeins um og lítast aðeins um sé ég dauft ljós koma frá kjallaranum.
Þegar ég kem niður sé ég ekkert nema einn lítinn lampa sem þar var.
“Hver ættli þetta sé sem er alltaf að hringja í mig” hugsa ég mér sjálfum mér og skoða aðeins þar til að ég sé ljósmyndir.
Ljósmyndir af mér, ég fyllist forvitni og skelkunar.
Ég kalla úti þetta “ekkert” sem þarna var að ég ættlaði að fara og hver sem þarna væri mætti gera hvað sem er eins lengi að þessi manneskja hætti að stalka mig.
Þegar ég er kominn í næst efstu tröppuna sé ég skugga nálgast ég fyllist undrunar og skelkunar og reyni að fela mig.

Þegar ég loksins næ að fela mig sé ég þessa veru koma niður stigann.
Ég reyni að greina fyrir mér hver þetta sé, en ég sé ekkert fyrir myrkri og ryki.
Þegar þessi vera er komin sér hún að ekki sé allt eins og það eigi að vera. Hún fer að litast um og athuga hvað væri í gangi.
þartil að ég sé hver þetta er.

Ég reyni að fela mig eins vel og ég get láta ekker fara fyrir mér þar til þessi maður sér hvar ég faldi mig. Hann gengur upp að skápnum sem ég var í og rykkir upp skáphurðinni.
Þegar þessi maður er búinn að greina hver ég er segi hann að hann hafi átt von á mér.
Hann útskýrir afhverju hann vildi fá mig hingað og hvað væri í gangi. Hann sagði að ég væri í mikilli hættu og að ég myndi deyja fljótlega.
Ég hugsa með mér að þetta sé allt bara algert rugl og að ég sé alls ekki að trúa þessu.
Þá segi hann að nafn sitt sé Markús og að hann hafi viljað hitta mig því hann vissi hver ég væri og að hann hafi fylgst með mér í nokkurn tíma.

Nokkur ár líða og ég er ekki enn látinn þar til að ég fer útí bakarí til að kaupa í matinn og svona.
En þegar ég er bara nýbúinn að opna dyrnar af bakaríinu finn ég mikinn þunga falla á brjóstkassann og hvernig mig svíður allveg rosalega.
Ég var fyrir skoti manns sem var vildi bara drepa einhvern.

Markús varaði mig við, ég hlustaði ekki og sjá hvað koma fyrir mig núna. skotinn HAH kaldhæðni eða hvað?



Ok þetta er eitthvað sem ég skrifaði á stuttum tíma þannig plzz engin skítköst eða neitt þannig.