mín ást
Ég fæ mér nýja hverja helgi,báða dagana og þegar ég er búinnm með hana losa ég mig við hana,því þá er þetta orðið tómt.félagi minn sagði við hvernig ætlaru að vera fimmtugur einn og í þessum pakka.í kvöld ætla ég að taka tvær,þetta er bara svo gott.en hvernig verð ég á endanum hugsa ég með þessu áframhaldi.
Ég finn á mér að þetta kvöld verði gott,ég næ mér í eina niðrí í bæ og er mjög sáttur eftir hana.það var þarna sem ég fann eitthvað smella.En eftir þetta kvöld er hún kominn líka inni í hina dagana og vinir segjast sjá breytingu á mér,til hins verra eða betra veit ég ekki.
En nú er ég með henni á hverjum degi og ég get ekki hætt að hugsa um hana,hún er búinn að hertaka hausinn minn alveg og nú er ekki aftur snúið.en til hvers að snúa aftur hugsa ég.
Í dag er hún ekki hjá mér og mér líður hörmulega,ég sakna hennar svo mikið og ég gæti haft hana á hverjum einasta degi það sem eftir er.ekkert væri betra hugsa ég.
En í dag vakna ég og lít á hana hliðina á mér og mér langar snúa aftur inn í sakleysi æskunnar,þar sem ég þurfti ekkert svona til þess að láta mér líða vel,ég fer í vinnuna og kem síðan heim og þar sé ég pabba minn með henni inní eldhúsi og fæ brjálæðiskast og þá sé ég að ég á við vandamál að stríða.þetta er mér að kenna ég hefði bara átt að passa mig á henni ég get ekki haldið þessu þessu áfram,ég tek hana upp og fleygi henni burt í fjarskann og segi ég vil ekki með meira hafa.
Þú hefur gert líf mitt mun verra en það var,en húnn svarar nú ekki til baka,ég tek hana aftur upp og finn þessa reiði inní mér,ég hendi hennni í jörðina hún brotnar í þúsnd mola og einn þeirra skýst í mig og dettur síðan á jörðina og ég les af merkinu kapteinn morgan.nú er hún farinn úr lífi mínu, mín elsku kapteinn morgan flaska.