Einu sinni fyrir langa löngu, jafnvel hundrað árum (því Royal lyftiduft hefur verið selt á heimsmarkaði í meira en hundrað ár), var maður að nafni Kabút.
Kabút var merkur maður í sínu heimalandi og þar vildu allir vera vinir hans. Líka kóngurinn. Kabút var mikill stuðningsmaður FC København.
En hann hafði einn stóran galla á sínum annars mikilfenglegum persónuleika. Hann þjáðist af fitubolluveikindunum (offitu) og hann hafði köflótt hár og fjórar hendur. Kabút var góður söngvari og hann skrifaði flest klassísk djassverk sem við hlustum á enn þann dag í dag.
Einn dag þegar Kabút var að snæða hádegisverð í konunglega eldhúsinu með kónginum og hirð hans, kom hann auga á fagurrauða dós með gullnu loki sem á stóð: ,,Royal Baking Powder.”
Hann gat ekki staðist freistinguna. Kabút hrifsaði til sín dósina, reif af henni lokið og sturtaði innihaldinu í sig.
Kóngurinn og hirð hans horfðu dolfallnir á Kabút þegar hann byrjaði tútna út. Hann stækkaði og stækkaði þangað til hann varð á stærð við flóðhest.
Kabút náði lofthæð í konunglega eldhúsinu. Flísarnar undir fótum hans byrjuðu að brotna það sem hann þrýstist upp undir þakið. Svo féll loftið yfir Kabút, kónginn og hirð hans.
Þeir horfðu hjálparlaust á þegar Kabút sveif hærra og hærra upp í loftið og hvarf loks sjónum þeirra. Kóngurinn lokaði sig inni í höllinni sinni í sorg yfir að hafa misst vin sinn. Loks ákvað hann að semja sögu í minningu hans.
Sagnfræðingar sem seinna fundu söguna þýddu hana vitlaust yfir á móðurmál sitt og þannig misskildu þeir Kabút sem engil er boða átti fæðingu frelsarans.
Skrifað af Ólafi (islenskidaninn) og Kristjáni
Samloka.