Kæra Sunna.


Ég veit að hjónabandsráðgjafinn sagði að við ættum ekki að hafa nein samskipti á kælitímabilinu, en ég gat ekki beðið með það lengur. Daginn sem þú fórst frá mér, þá sór ég þess eið að tala aldrei við þig aftur. En það var bara særði litli drengurinn í mér sem fékk mig til að hugsa svona. Samt, ég vildi ekki vera sá sem væri fyrri til hafa samband.

Draumur minn var sá að þú kæmir skríðandi aftur til mín. Stolt mitt þarfnaðist þess. En nú sé ég að stolt mitt hefur kostað mig mikið. Ég er þreittur á að þykjast ekki sakna þín. Mér er sama hversu illa það lítur út hjá mér. Mér er sama hvort okkar byrjar first, svo lengi sem annað okkar gerir það. Kannski er kominn tíma til að tjá hvort öðru það sem býr okkur í brjósti eins hátt og það er sárt. Og hér er það sem mér býr í brjósti…….

Það er enginn eins og þú Sunna. Ég leita að þér í augum og barmi hverrar konu sem ég sé, en þær eru ekki þú. Ekki einu sinni lýkar þér. Fyrir tveim vikum hitti ég stúlku á glaumbar og tók hana með mér heim. Ég er ekki að segja þetta til að særa þig, bara til að sýna þér hversu örvinglaður ég er. Hún var ung, kannski nítján ára, með einn af þessum fullkomnu líkömum sem bara ungdómur og þrotlausar æfingar í skautadansi færa manni. Ég meina, bara fullkominn líkami. Ótrúleg brjóst, og rass sem er harður sem skjaldbökuskel. Hvers manns draumur ekki satt. En á meðan ég sat í sófanum meðan þessi gyja tottaði mig, hugsaði ég, sjáðu allt þetta sem við gerðum mikilvægt í lífi okkar.

Það er allt svo yfirborðskennt. Fyrir hvað stendur fullkominn líkami. Gerir það hana betri í rúminu? Jæja, í þessu tilfelli, já. En skilurðu hvað ég er að fara. Gerir það hana að betri manneskju? Hefur hún betra hjartalag en hin meðal aðlaðandi Sunna? Ég efa það. Og ég hafði aldrei hugsað út í það áður. Ég veit það ekki, ætli ég sé ekki að þroskast aðeins.

Síðar þegar ég var búinn að losa í hana bollafylli af klofrjóma, stóð ég mig að því að hugsa ,,hví finnst mér ég svo tómur og búinn?” Það var ekki bara vegna gallalausrar tækni hennar eða vegna druslulegs bligðunarlauss hungurs hennar, heldur eitthvað annað. Einhver skrambans missir sem ég fann. Hversvegna var þessi ófullkomleika tilfinning? Þá allt í einu skildi ég.

Tilfiningin var ekki sú sama því þú varst ekki þarna, Sunna, til að horfa. Skilurðu hvað ég er að meina? Ekkert er eins án þín. Jesús, Sunna, ég er að verða geðveikur án þín. Allt sem ég geri minnir mig á þig.

Mannstu eftir Kollu, einhleyp móðir sem við kynntums í Grafavoginum í fyrra? Jæjaa, hún kíkti við í síðustu viku með fat af lasagne. Hún sagðist telja að ég væri ekki að borða vel með engan kvennmann hjá mér. Ég skildi ekki hvað hún væri að meina fyrr en síðar um kvöldið, en það er ekki það sem ég vil segja frá. Hvað um það, við fengum okku nokkur vínglös og fyrr en varði vorum við á fullu að dúndra í gamla svefnherberginu okkar. Og þessi kvensa er algjört skrímsli í bólinu. Hún gerir all, þú veist, eins og kona sem er ekki upptekin af því hvort hún sé of þung, hvort börnin heyri í okkur eða áhyggjur af framanum. Allt í einu sér hún snyrtispegilinn á skattholinu hennar ömmu þinnar. Hún setur hann á gólfið og við komum okkur fyrir við hann. Þú veist, til að við getum horft á okkur. Og það var mjög kynæsandi, en gerir mig líka daprann. Því ég kemst ekki hjá því að hugsa ,,afhverju datt Sunnu ekki í hug að setja spegilinn á gólfið? Við erum búinn að eiga þennann grip í fjórtán ár, og við höfum aldrei notað hann sem kynlífsleikfang.”

Laugardaginn síðastliðin, kom systir þín með eintak af nálgunarbanninu. Ég meina Vigdís er krakki og all, en hún er frekar skynsöm og hefur verið mér góður vinur á þessum erfiðu tímum.

Hún hefur gefið mér góð ráð um þig, og um konur almennt. Hún stendur með okkur og styður okkur í að taka samann aftur. Sunna, hún gerir það virkilega. Við vorum að drekka í heitu baði og tala samann um gleðilegri tíma. Þarna var þessi tánings stúlka með sömu gen og þú og það eina sem ég get hugsað um er hve lík þú varst henni þega þú varst átján ára. Og hve mikið það fær mig til að langa til að gráta.

Svo kemur í ljós að Vigga er mikið fyrir analríðingar, sem fær mig til að hugsa hve oft ég var að ýta á þig að prufa þetta með mér og hvað það hefur ýtt undir biturleika milli okkar. Sérðu hvernig jafnvel þá, meðan ég er að hræra í kanilkari litlu systur þinnar, þá er það eina sem ég hugsa um það ert þú? Það er satt Sunna. Þú veist það í hjarta þínu. Heldurðu að við getum reynt aftur? Bara þurkað út allann ágreining og byrjað uppá nýtt? Ég helf við getum það.

Ef þú heldur að við getum þetta, gerðu, gerðu, gerðu það, láttu mig vita. Ef ekki, viltu segja mér hvar sjónvarpsfjarstýringin sé.



Jón.