ég gerði þessa sögu eina nóttina þegar ég gat ekki sofnað og var fúll útí bíllinn minn. Hún er frekar bjánaleg ég veit það en hvað með það. það er öruglega fullt af stafsetningarvillum í henni og ég bið ykkur afsökunar á því en því miður sökka ég í stafsetningu :) en segið mér endilega hvað ykkur finnst og mér langar jafn mikið að fá slæma dóma eins og góða




Hæ, ég ætla að segja ykkur smá sögu. Ég bý í vídd sem þið mennirnir hafið aldrei verið í, séð eða heyrt um. Ég bý nefninlega í einskonar ævintýra heimi á ykkar mæli kvarða, þótt að hann sé eðlilegur fyrir mér. Eða ég bjó þar, ég geri það ekki lengur. Ástæðan fyrir að ég bý þar ekki lengur er mjög einföld, ég var allt of vondur. Allir hötuðu mig, en ég gat ekkert að þessu gert því ég er bara illa innrættur og ef ég hefði hætt að gera slæma hluti hefði ég ekkert vitað hvað ég ætti að gera. En ég var svo vondur að allir galdrakarlar, seiðkonur og hvað þetta allt heitir nú lögðu á mig álög og það enginn smá álög. Þau sendu mig í útlegð, útlegð í ykkar vídd. Og nei nei ekki nóg með það heldur breittu þau mér í bíl. Hugsiði nú að eins um þetta frá mínu sjónarhorni, ég versta illmenni í allri víddinni sendur í útlegð í aðra vídd sem einhver 10 ára gömul bíl drusla. En nú er ekki sagan öll því að ég ákvað að víst að ég var komin í eitthvað bíla form gæti ég allveg eins beitt illsku minn sem bíll eftir fremsta megni og það gerði ég svo sannarlega. Ég var alltaf að bila og strák auminginn sem keyrir um á mér hefur varla undan að gera við mig. Ég passa mig líka á að bila á réttum augnablikum eins og einu sinn var greyið að reyna að vera rosalega rómantískur að bjóða einhverri hnátu með sér út að borða. Ég auðvitað notaði tækifærið og bilaði á leiðinni þannig að hann þurfti að hringja í pabba sinn til að láta draga bílinn heim, ég held ég hafi aldrei séð neinn skamast sýn svona mikið. En þetta er nú allt jafn sniðugt, mér finnst þetta nú samt eiginlega ekkert sniðugt lengur því að er búinn að láta svo ill að strákurinn nennir þessu ekki lengur, ég heirði hann nefninlega áðan vera að segja pabba sýnum að hann ætlaði að selja mig á partasölu. Og hvað verður þá um mig hugsið þið, orðum það þannig hvað verður um manneskjur þegar þær eru rifnar í sundur í þúsund búta.