Einu sinni var Halldór að labba og sá allt í einu einhvern gamlan fátækan ljótan og druslulegan mann missa óvart grænt ljót eitur á jörðina fyrir framan Halldór. Halldór var alltaf svo góður og hjálpaði öllum og sagði: “Ég skal hjálpa þér”. Svo rann hann með hausinn í græna ljóta eitrið. Hann brann í andlitinu en gamli fátæki ljóti druslulegi maðurinn hjálpaði honum upp. Hann bjargaðist en var kallaður Rauðenni því hann var svo rauður á enninu eftir brunann á græna ljóta eitrinu. Honum var nóg boðið eftir þessi leiðindi og flýði upp í fjöll, hann labbaði góðan spöl langt upp í fjöllin. Hann sá tré eftir tré þegar hann vék. Hann var glorhungraður,þá sá hann sá kastala og var hann himinn lifandi og hann fór inn í hann. Og þar fann hann ísskáp, hann var fullur af mat, hann sagði: “Vá þetta er cool”. Hann tók fullt af mat og fór út og borðaði. Allt í einu sá hann menn koma í átta sætis bíl með 211 hestafla vél sem fóru inn í kastalann. Einhver var að koma út og kvarta yfir matnum, viðkomandi sagði að matur hefði minnkað í ískápinnum. Hinn sagði það hafi örugglega verið Bárður feiti því hann er alltaf síétandi. Halldór svaf þarna úti um morguninn og læddist hann inn um glugga því hann ætlað að fá sér að éta. Björn heyrði einhvern tala innan um dyr í stofunni í kastalanum. Hann talaði eitthvað um að ræna banka. Halldór fór inn og sagði: “Þið eruð handteknir”! Þeir tóku upp uzia og byrjuðu að skjóta. Halldór tók gamlan riðgandi úfinn skjöld af tómri brinju og varði öll skotin sem komu að honum. Svo henti hann gömlu ryðguðu úfnu skjöldini og tók tvær vélbyssur og skaut í allar áttir.
Þá komu ennþá fleiri menn sem höfðu heirt lætinn sem voru með ræningjunum í liði Halldór hljóp í burtu í bæinn hann sagði löggu stjóranum að það væri bráðum að fara að ræna bankann löggu stjórinn hló bara út af því og leit út um gluggann þá sagði hann: “þarna eru 100 Bófar sem stefna hingað það var þá rétt hjá þér litli. Halldór tók haklara og fór út og skaut bara einu skoti upp í loft en það dugaði ekki ræningjarnir héldu áfram að hlaupa að baunkunum og skattastofum og mart fleira sem voru peningar í þetta lauk eftir 10 mínútur en við náðum ekki að stoppa þá.
Halldór sagði við alla bæar búa: “Ég veit hvar þeir halda sér.
Allir fullorðnir tóku vopn og gengu af stað upp í fjöll. Þá sagði einn: “ þarna er karstall. allir hlupu að honum nema Halldór. Hann beið lánt frá kastalanum með basúku.
Allt í einu komu allir ræningjarnir stökkvandi úr trjánum og bundu alla nema Halldór Þeir sáu hann ekki því hann var svo lánt í burtu frá hinum. Þá fattaði hann að skjóta á kastalann hann gerði það karstallinn hrundi það voru allir á lífi en svolítið ringlaðir. Þá á sömu stund kom löggan úr næsta bæ og hantók þá alla ræningjana Þá sagði Halldór:
“Hafðu það ekta”



Endir

kveðja, sopranos