Jæja, þetta er önnur sagan sem ég sendi inn en hún er AAAAFAR löng (eins og hin!) og hún er í köflum -það er vegna þess að ég skrifaði hana þannig og ég hafði ekki hugmynd um hvernig ég ætti að breyta því- hún er líka ókláruð en ég vona að hún fái góða dóma svo að ég geti sent inn endinn! :S

“Ungfrú Ísland”…huh!

Ég sat á bekk og í kringum mig stóðu 22 stelpur sem biðu þess að koma fram á sviðið, sviðið á Broadway, þar sem ein okkar yrði krýnd “ ungfrú Ísland 2002” Allar stelpurnar voru kvíðafullar en hugsuðu jafnt fram “ Ég er betri en allar hinar, ég hlýt að sigra þessar beljur! “ Ég sat þarna, alveg sofandi og hugsaði bara um hvernig ég gæti þraukað á háum hælum alla sýninguna (frekari útskýringar seinna í sögunni).Svo lauk kynnirinn máli sínu og hrópaði “Stelpurnar í ungfrú Ísland 2002! ” Allir settu sig í sínar stöður og gengu fram á sviðið, ein af annarri. En við skulum bakka aftur nokkrar vikur þar sem allt þetta hófst. Dagurinn sem besta vinkona mín Birna Hjaltadóttir, fékk mig til þess að skrá mig hafði ég hætt með kærasta og var sannfærð um að ég væri ófríðasti kvenmaðurinn sem hefði fæðst á þessa jörð (sem ég er og var alls ekki, þetta var bara í hita augnabliksins). Þá var verið að auglýsa í gríð og erg ungfrú Ísland keppnina. ”Svona láttu ekki svona það getur ekki verið að þú sért ljótust allra á plánetunni…kannski bara á Íslandi” sagði Birna og brosti kaldhæðnislega,. Ég svaraði henni með því að henda í hana púða og brosti á móti. Þennan dag hafði allt gengið á afturfótunum, kærastinn minn hafði sagt mér upp, (djöfulsins svínið) og yfirmaður minn í vinnunni hafði sagt mér að byrja að mála mig á morgnana og fara í sturtu áður en ég kæmi í vinnuna, því að annars myndi fólk halda að mér væri þrælað út(sem sagt, ég er hræðilega útlítandi á morgnana. )Morguninn eftir hugsaði ég um hvað öll karlrembusvínin þarna úti hlytu að ætlast svo mikils af okkur, við þurfum að vera stórkostlega útlítandi, elda alla daga, passa þessa grenjandi krakkaorma allann daginn og svo á kvöldin þá fara þeir á pöbbarölt og koma svo blindfullir heim og við megum allt eins búast við að hann hafi í rauninni verið úti með einhverri skvísu niðri í bæ! Þarna var ég ákveðin að gerast harðsvíraðasti feministi sem til væri – mótmælagöngur, sjónvarpsviðtöl og annað myndi ég láta vera af augljósum ástæðum – en svo gafst ég auðvitað upp og setti á mig andlitið og dreif mig í vinnuna. Seinna um daginn kom Birna til mín alveg eitt sólskinsbros út af einhverju, “Heyrð´skan ég er með tilboð sem þú getur ekki hafnað, koddu memmér og tjékkaðu á´essu” Svo hún togaði mig niður í bæ og sýndi mér auglýsinguna:

Ungfrú Ísland 2002.

Ert þú kannski til í að vera með í fegurðarsamkeppni? Ef svo er þá er þetta tækifærið, þú gætir verið fegursti kvenmaður á Íslandi.
Hringdu í síma 123-4567.

Jæja, hún vildi endilega skrá mig ég held að hún hafi sagt “ Þúbbara verður eskan, kommon, kasski finnuruðig íessu, gumminngóður þá á é geðveigt fræga vínkonu! ” Svo, ég dreif mig í að hringja og einn,tveir og tíu ég var komin inn.



2.kafli.

Í vikunni þar á eftir var hringt í mig og daginn eftir fór ég niður á World class og þar byrjaði púlið. Við vorum látnar gera allskonar æfingar dag eftir dag eftir dag, “Upp, niður, háar hnélyftur, hreyfa sig!” Jeeesús!! Þótt ég fengi milljón fyrir að gera þetta aftur þá myndi ég ekki láta plata mig út í það!! Síðan fórum við út í auglýsingar, við æfðum göngulagið og hvernig við ættum að snúa þegar við gengum fram sviðið og ALLT!!! Eftir annan daginn fór ég heim, útkeyrð og ætlaði mér að sitja fyrir framan sjónvarpið með stóran bolla af kakói og horfa á uppáhalds þáttinn minn, Ally Mcbeal, en þegar ég kom heim fann ég alla skápa fulla af Special-K, grænmeti, beyglum og tei! “Sko eskan je leyfði méra kaupa soltið áðig ókey?!” Heyrðist úr svefnherberginu. ”Helduru aþetta fariðér ekki vel?” Hún kom út með ljósbláa ullarpeysu og bláar buxur við “Og hvað á ég að gera við þetta ef ég má spyrja?” spurði ég.”Nú þegar þú ferð út að skokka á kvöldin þarftu eitthvað kúl að vera í!” tísti Birna skrækróma, “Skokka já, hvenær sagði ég það?!” “Hemm” heyrðist í henni, “Jassko þegar þú byrjaríessu þá eru einhverjar svaka megabeib þarna og þá þarrtu að verasoltiðkúl júnó?!, og ójá…´je keiffti sona góðan helþfúd handaðér!” sagði Birna óðamála.En til að gera langa sögu stutta þá endaði það auðvitað með því að ég fór út að skokka með “umhyggjusömu” vinkonu minni henni Birnu! Næstu daga borðaði ég svokallaðann “heilsumat” og ég verð að viðurkenna að það virkaði, ég fór úr 60kg í 56kg! Birna kom til mín á hverju kvöldi og dreif mig með sér út að skokka og svo kom ég heim og fór beint í rúmið. Þessir dagar voru hreint og beint HRÆÐILEGIR!!!!!!!! En Birna lét ekkert á sig fá, þóttist ekki sjá leiðindasvipinn á mér þegar hún kom og togaði mig út að skokka. Þegar ein vika var liðin þá var ég farin að hugsa “Af hverju lét ég hana plata mig út í þetta? Ég veit að ég get ekki unnið, “Ungfrú Ísland”…huh!” Næsta dag kom Birna til mín og ljómaði eins og sól í heiði “Heyrð´skan jer búna finna æð-is-leg-an gaur handa ðér!! Þú verru alsæl!!” ég varð náttúrulega alsæl! Huh, alsæl my ass! Hún skipaði mér að drífa mig í föt og drattast út með sér. “Sko annerað æva niðrá World Class og hann er æ-ði!” Og auðvitað trúði ég henni….ekki.Þegar ég kom niður á World class sá ég full af mössuðum strákum en, nei hún þurfti að finna eina súper-nördinn handa mér gleraugnagaur og frímerkjasérfræðingur! Ég sagði í huganum “Hæ foureyes!” Hann brosti aulalegu brosi og sagði “Uhm, hæ!” Það kom í ljós að hann hét Jónas (týpískt!) og vann á …BÓKASAFNI!!!!! For crying out loud!!!!!!!Guð minn góður!!! Hún hefði ekki getað fundið meiri nörd í allri Reykjvík!! Svo ég talaði (gegn mínum vilja) við súper nördarann Jónas í kortér og slapp með þeirri afsökun að ég þyrfti að fara að æfa. Ég var komin í talsvert form og margir af mössuðu strákunum komu og töluðu við mig, sumir könnuðust við mig úr sjónvarpinu , það var ægilega fyndið þegar Jónas tók eftir því að strákarnir komu og töluðu við mig, hann varð rosalega gremjulegur á svipinn og gekk hægt eins og kúreki í áttina að einum massaða stráknum, ég heyrði hann segja “ Vert þú ekki að abbast upp á konuna mína! Annars er mér að mæta svo..” þá heyrði ég hlátur…mikinn hlátur! Ég gat vart haldið niðri í mér hlátrinum þetta var svo hlægilegt! Ég hugsaði með mér “Almáttugur vondandi halda þeir ekki að ég SÉ kærastan hans!!” Eftir að ég var búin að æfa sá ég einhverja manneskju í skærappelsínugulum trimmgalla koma æðandi til mín “Birna” hugsaði ég. “Hæ eskan, heyrru hjeddna sko sorrý aje kynnti þig fyrir nördinum, en je meina, þú verður afara atturá deit!” Ég var orðlaus, hún var í alveg æpandi appelsínugulum galla, ég bara starði. “So eigum við að fara skokka?” ég kinkaði kolli án þess að líta af gallanum “Ojá erettekkikúl? Ég fékketta í Hjálpræðishernum” “Mér fannstetta so obboslega kúl aje bara varð afáetta” ég var algerlega orðlaus, mig grunaði ekki að hún gæti verið svona smekklaus, ég meina, ég þekkti (og þekki) hana svo vel að þetta kom alveg flatt upp á mig! Eftir þetta með Jónas fór ég að hugsa að hún Birna hefði rétt fyrir sér, ég gat ekki bara setið og vorkennt sjálfum mér og gert svo ekkert í því sjálf annað en að sitja aðgerðalaus og bíða eftir Hr. Draumaprinsi svo að það var ekkert annað að gera en…..fara á speed-dating. Ég sá auglýsinguna á Astró og fannst ég verða að gera þetta. Það kvöld var ég búin að fara á minnst 5 bari og var að reyna að líta ok út en það er mjög erfitt ef maður er búin að drekka 5 lítra af bjór!! En, já, ég sá auglýsinguna og hugsaði “Hmmm…ætti maður ekki að prófa þetta! Kannski hitti ég Jónas….hehe!” Svo að ég dreif í því, ég fór á Kaffibarinn og prófaði.


3.kafli.

Þegar ég kom þangað gekk ég inn í reykský, það var í hreinskilni sagt eins og ég væri komin inn á landsmót stórreykingamanna!! Ég leit í kringum mig og sá að nærri allir þarna inni voru að reykja! Ég leitaði að sæti þar sem reykurinn var ekki eins mikill.Ég fann loksins sæti alveg innst þar sem reykurinn fyllti ekki öll vit og einmitt þá kom alveg rosalega grönn og há kona fram, ég sá að ég var ekki sú eina sem furðaði sig á útliti konunnar, sumir störðu og það voru nokkrir smávaxnir þarna sem þurftu að horfa upp til þess að sjá andlitið á henni! Hún sagði með sinni furðulegu rödd “Allirr aþ sittja núna! Tetta err aþ byrrja!” þá kom maður út úr bakherberginu og sagði við konuna “Takk fyrir Olga” og svo sneri hann sér að okkur “Já, eins og hún Olga sagði erum við að byrja og ég ætla bara að eins að kynna ykkur þetta. Konurnar sitja við borðin og þær færa sig ekki, til að byrja með fáið þið einn einstakling og þið talið við hann í 8 mínútur þegar bjallan hringir tekur næsti við og svo gengur það þannig í hring, allir með þetta á hreinu? Fínt!” Svo kom fyrsti maðurinn að borðinu og svo settist hann bara horfði á mig og ætlaðist greinilega til þess að ég byrjaði.”Eh hæ!” sagði ég vandræðalega. “Hæ” sagði hann án þess að sýna nein svipbrigði.Ég lenti í mörgum furðufuglum þetta kvöld og þegar þetta var búið sá ég eftir því að hafa eitt þessu líka fína laugardagskvöldi í þetta. Einn vildi bara tala um fiskana sína og sýndi mér myndir af þeim eins og þeir væru börnin hans “Sko þarna er afríski doppudílarinn (eða hvað það nú heitir) þegar hann var síli!”. Annar vildi vita allt um mig og var greinilega eitthvað ruglaður “Á hvaða hárgreiðslustofu ferðu oftast? Er þetta náttúrulegi hárliturinn þinn eða er það litað? Hvernig tannbursta notarðu? Áttu gæludýr? Hvað með fyrrverandi kærasta?” svo voru fleiri og fleiri.Ég fór heim í hálfgerðu sjokki eftir síðasta mann sem hafði talað í allar 7 mínúturnar um það hvað nágrannarnir væru að gera! Ég spurða hann hvort veggirnir væru svona þunnir, og hann sagði “Þeir mættu nú vera þynnri, ég þarf að leggja glas upp að veggnum til að heyra eitthvað!” Þá fór ég!! Birna kom til mín og byrjaði strax að tala “Já ég frétti að þú hefðir farið á speeddating?!Já er það satt?! Heyrðu Sigga hans Jóns er byrjuð með Halla hennar Guðrúnar og Guðrún og Jón eru líka byrjuð saman,en Villi og Kolla eru búin að eignast lítinn strák hann Brynjólf og Rósa hans Kalla ætlaði bara að brjálast!En síðan kom Nína hans Gumma og þá róaðist hún strax en þá byrjaði Brynjólfur að grenja og….” hún stoppaði til að ná andanum “Og þá kom Kristín hans Nonna og reyndi að róa hann en þá pirraðist Dóri hennar Sóleyjar og sagði að hún kynni ekki að fara með börn og þau fóru að rífast en þá kom Magga hans Jonna og stoppaði þau en þá fóru Sigga og Jón að rífast en svo sættust þau og byrjuðu saman aftur og líka Halli og Guðrún! Svo, hvað er að frétta hjá þér?!” ég var alveg agndofa yfir orðaflóðinu sem kom útúr munninum á henni! Ég kannaðist varla við allt þetta fólk!
Vitið þið ekki um einhverja eina manneskju sem þekkir nánast alla í bænum? Já, Birna er sú manneskja!




4.kafli

Eftir þetta kvöld var ég farin að halda að það væri enginn Mr. Right handa mér. Ég bara lá í leti kvöldið eftir, ég hunsaði meira að segja köllin í dyrasímanum sem ég giskaði á að væri Birna skokksjúklingur. Mér var alveg sama hvort ég yrði feit, þótt ég væri búin að skrá mig í Ungfrú Ísland. Ég skellti uppúr við tilhugsunina að sjá mig, akfeita rogast upp á sviðið og staulast síðan áfram og snúa mér og detta svo á rassinn og allt þetta á háum hælum!! Ég sprakk! Þá gall dyrasíminn einu sinni enn, hún Birna ætlaði ekki að gefast, upp þetta er svona “Ég veit að þú ert þarna!” dæmi. Ég gafst upp og ýtti á takkann og beið í dyrunum svo sá ég lyftuna opnast og andlit Birnu birtist “Hæ!” sagði hún hress, “Mér datt í hug að við gætum farið að skokka!” ég var nú ekkert hissa á þessari hugmynd,”Eins og alltaf” muldraði ég. Svo ég reif sjálfa mig upp úr þunglyndinu og fór út að skokka, rétt áður en við fórum út kom Birna auga á sælgætis, gos, popp og súkkulaði byrgðirnar mínar “Jeeesús! Þú skokkar sko aukahring!!” Svo, ég skokkaði aukahring! Á leiðinni sáum við ótrúlega sætan strák (ég segi strák því að hann var líklega svona 18-19) Birna hvíslaði að mér “Ég gef honum 9,5 !” svo sáum við annann mann sem var … við skulum segja ekki eins myndarlegur þá hvíslaði ég að Birnu “2,0!” og svona héldum við áfram alla leiðina, við sáum ansi marga sæta en ekki eins marga ljóta , það er greinilegt að ljótir menn skokka ekki neitt! Þegar heim kom lánaði ég Birnu ferðatösku því að hún ætlaði að gera nammið mitt upptækt! Hún sagði að hún hefði miklu meiri “not” fyrir það fyrst hún væri ekki að keppa í Ungfrú Ísland. Svo, hún tók allt nammið mitt, þrátt fyrir mótmæli mín. Daginn eftir fannst mér ég ekki geta opnað augun, hvað þá farið niður á World class og gert þessar hnélyftur, háspörk, hlaup, og hopp sem mér var skipað að gera. Ég hugsaði með mér “5 mínútur enn” og svo sofnaði ég. Það teygðist aðeins úr þessum 5 mínútum hjá mér! Svolítið meira en aðeins skal ég segja þér…..mínúturnar 5 “teygðust” þangað til þær urðu að 2 klukkutímum!! Óó já, 2 klukkutímar! Og ég get fullyrt það að ég hef aldrei séð Birnu eins fúla! Hún kom stormandi upp götuna í appelsínugula trimmgallanum svo reið að það stóð gufustrókur út úr eyrunum á henni! (maður má nú ýkja aðeins!) Áður en ég vissi af heyrðist frekjulegt hljóð úr dyrasímanum. Ég vissi betur en svo að hleypa henni inn strax svo að ég ákvað að “tala aðeins við hana” – með öðrum orðum, róa hana niður – í dyrasímanum “Blessuð” sagði kuldaleg rödd. “Hææ” sagði ég varlega, “Svo þér bara datt í hug að stinga skyldur þínar af í dag, ha!!!” sagði hún höst þar á eftir kom ræða, eitthvað um titilinn að vera fallegasta kona Íslands, ríkisstjórnina, karlmenn, og eitthvað fleira en meirihlutinn voru óprenthæf blótsyrði. Hún bókstaflega sprakk, allt fór út, öll spennan varðandi gróðurhúsaáhrifin, göt á ósonlaginu, stríðum í heiminum, og svo það að ég skyldi keppa í Ungfrú Ísland. Þegar hún var búin þá hleypti ég henni inn. Það var eins og það væri allt loft farið úr henni, mér sýndist meira að segja að hún hefði minnkað svolítið! Sko, ef einhver myndi segja Birnu að slaka á og láta alla streitu og spennu fara úr líkamanum, þá myndi ekkert vera eftir, bara skinnið, manneskjan er bara streita. Ég er ekki hissa á því að sálinn hennar sagði henni að hætta að vinna um tíma, hún var sko hjúkka, og það eru náttúrulega næturvaktir og svoleiðis og það eina sem hún hugsaði um var vinnan. En þegar hún hætti að vinna þá fann hún sér bara eitthvað annað að hugsa um sem sagt ósonlagið og allt það. Þegar hún var búin þá gaf ég henni kaffi og sagði henni að fara og leggja sig, og guð minn góður, hún þurfti á því að halda!! “Þegar Nancy steig aftur upp í “Cornwall geymsluna fór hún að hugsa…….”, ég byrjaði að lesa gamlar Nancy bækur til að gera eitthvað því að þsð eina sem ég gerði orðið var að fara út að skokka með Birnu um morguninn, fara svo að æfa, og svo fara heim. Svo þegar ég kom heim náði ég í þessar gömlu bækur og byrjaði að lesa. Um það bil þegar ég byrjaði að lesa Nancy og dularfulla setrið – eða eitthvað svoleiðis – hringdi dyrasíminn. Ég spratt á fætur því að ég hélt að þetta væri Birna. Ég opnaði en þegar ég ætlaði að segja “Blessuð” þá breyttist það einhvern veginn í “Blessuðaður!” því að þetta var maður, maðurinn horfði einhvernveginn á mig eins og ég væri ekki þarna heldur einhver reiknimyndapersóna og sagði svo “Pizza!” með þennann svip límdan á smettið á sér “Óóó jáá!! Pítsan!” ég brosti afsakandi og benti honum á stofuborðið, hann setti pizzuna þar og sneri sér svo að mér, þá fyrst tók ég eftir því hvað hann var sætur! Hann hét Dagur ég sá það á einhverju nafnspjaldi frá Dómínós, en þá truflaði hann mig í rannsókninni “Ehm, halló! Þú þarft að greiða fyrir pizzuna!” þá vaknaði ég og hann sagði “Það eru 1.500 krónur” ég rétti honum peninginn en um leið og hann ætlaði að fara út sagði ég “Fyrirgefðu þetta áðan…..ég hélt að þú værir annar…eða önnur…eða eitthvað!” “Einmitt” sagði hann eins og það útskýrði allt, “Jæja, bless!” sagði ég til að hann færi nú einhverntíma. “Birnaaaaa!!!!!!” ég geistist inn í íbúðina hennar á milljón, “Hvað er þetta manneskja kanntu ekki að banka? kanntu ekki að virða friðhelgi einkalífsins? Ó talandi um friðhelgi, horfðirðu á Survivor í gær, það var síðasti þátturinn, þarna V stelpan vann, þessi svarta, og….” á þessu augnabliki ákvað ég að stoppa hana því að guð veit hvað gerist ef hún talar og talar og talar og talar og talar og talar (segðu og talar í tuttugu mínútur) og talar og talar og talar. “Birnaaaaa, ég mikilvægar fréttir handa þér!!!” þá náði ég athygli hennar, því að hún Birna er svo mikill slúðrari! “Birna, ég fann HANN!” augun á henni stækkuðu þangað þau urðu á stærð við undirskálar! “Hvað sagðirðu hvað fannstu??!”



5. kafli

- Hann!!
- Hvern þá?!!
- Þarna…mr.Right!
- HAA??
- Já hann er pítsa! Nei…ég meina…
- Ha!? Er hann pítsa?….heyrðu, leggstu niður og ég kem með eitthvað að drekka…
- NEI! Það er allt í lagi með mig!!
- Jájá elskan það segja þeir allir, bíddu nú aðeins og leggstu niður…
- NEI!! HLUSTAÐU Á MIG!!!!!!!!
- Ókey, óþarfi að öskra.
Hvað varstu annars að segja um pítsugæjann?
- Sko, hann er pítsusendill, hann kom með pítsu til mín, hann heitir Dagur og….
- Heyrðu vinan, þú átt ekki að vera að borða svoleiðis rusl, HALLÓ þú ert nú einu sinni í Ungfrú Ísland!
- Æi, leyfðu mér að klára!!
- Já…
- Sko, hann…
- Hvernig veistu að hann er mr.Right…??
- …æi ég bara veit það…ég fæ svona tilfinningu í magann…trúir þú á ást við fyrstu sýn?
- Nei.
- Nei?!
- Það er bara asnalegt, ég meina, maður sér sætan strá “Ooo ég er ástfangin!” og svo er hann kannski einhver bankaræningi!
- Jæja, hvað með þennann útlending í fyrra?!
- Það var öðruvísi, það var alvöru ást, þetta er bara eitthvert skot í pítsusendli!
- Nehei! Þetta er alveg eins!
- Nei!
- Jæja hvernig?!
Og svona héldum við áfram lengi vel þangað til Birna samþykkti að sjá til en á meðan hún hugsaði um þennan útlending sinn hringdi ég á Dómínós til að finna Dag. “Dómínós góðann daginn, get ég aðstoðað?” sagði rödd í símanum, “ Já, heyrðu, heitir þú nokkuð Dagur?” sagði ég og vonaði að ég gerði mig nú ekki að fífli með þessu símtali,”Nei, ég heiti Bollfríður” sagði hin undarlega djúpa og grófa rödd sem átti að vera kvenmannsrödd. “Get ég aðstoðað?” sagði Bollfríður, “Neinei, en er Dagur þarna?” sagði ég eftirvæntingafull og beið bara eftir að Bollfríður segði já. “Hann Dagur? Já bíddu aðeins…………..jáá hann er hér!” ég beið eftir að heyra rödd draumaprinsins mín segja “Hér er ég ástin mín giftum okkur og eignumst fullt af börnum, ég er eiginlega ekki pítsusendill heldur moldríkur leikari í felum fyrir slúðurblöðunum!” en þess í stað heyrði ég hina djúpu rödd Bollfríðar rjúfa þögnin “Halló? Halló? er einhver þarna, veistu þú ert að sóa tíma mínum! Get ég aðstoðað?” Ég var ennþá að undra mig á hvað ein manneskja gæti verið treg! “Get ég fengið að tala við hann?” sagði ég loks “Hvern þá?” sagði Bollfríður hneyksluð “Dag!!!” sagði ég og var næstum búin að sleppa mér “Róleg! Ég er bara að reyna að hjálpa!” sagði hún gremjulega loksins heyrði ég sagt í tólið “Já?” ég greip andann á lodti “Uhmm….hæ!” náði ég loksins upp úr mér “Hver er þetta með leyfi?” sagði Dagur draumaprins með vott af undrun í röddinni “Ja…þú manst örugglega ekki eftir mér en…þú komst með pítsu til mín um daginn….” “ Já auðvitað, ég fór með pítsu til þín, þá man ég eftir þér!” sagði hann hæðnislega “Ég er pítsusendill, ég geri það allan daginn!” sagði hann svo, “Já, hehe….ja… ég sagði óvart blessuðaður við þig!…manstu??” þá allt í einu rann það upp fyrir honum “Jaaaá!! Sú stelpa….get ég eitthvað hjálpað þér?? Gaf ég ekki rétt til baka eða var þetta ekki pitsan þín??” ég var eiginlega að jafna mig, “Hann man eftir mér!!” hugsaði ég!