Sæll!
Ég fór til Austurríkis með AFS og var í eitt ár. Ég var búin með 2 áfanga í þýsku með misjöfnum árangri. Ég segi þér nú samt: ENGAR TVÆR REYNSLUR ERU EINS!!


Tungumál:
0.0001% skiptinema kunna tungumálið áður en þeir fara út. Það er eiginlega málið að fara og læra tungumálið :)

Það fer í rauninni tungumállega séð, allt eftir þér, þeas.hversu hart þú vilt leggja að þér að læra tungumálið. Miðað við það sem ég hef heyrt frá öðrum sem og mér, er maður meira og minna mállaus fyrstu 2-3 mánuðina. En þá kemur þetta líka af krafti. Allir “litlu sigrarnir” koma einn af öðrum (t.d. að getað keypt þér 2 hluti í sjoppu án þess að afgreiðslumanneskjan segi “ha?”) og áður en þú veist af þá ferðu að hlæja að brandara sem þú heyrðir…

Ég held að það hafi verið ca 4 af 140 skiptinemum sem fóru heim án þess að tala mikið í þýsku (þau vildu það ekki heldur), en voru jafnframt pínulítið útundan í skólanum. Samt voru allir hinir ekkert að fara á námskeið, og helmingurinn talaði ekki orð í þýsku áður en þau komu. Það voru reyndar nokkrir sem náðu þessu strax, fóru á endalaus námskeið og töluðu þýsku eins og native þegar þau fóru. Það fer allt eftir metnaði.

Ég fór t.d. aldrei á tungumálanámskeið úti, ég mátti ekki einu sinni vera með í þýskutímum í skólanum, en ég tala nú samt mjög góða þýsku og fékk allt metið þegar ég kom heim. Lærði allt af tali við fósturforeldra mína og vini.

Við vonum auðvitað að fjölskyldan tali sem mest native tungumálið við skiptinemann, en sumir fá sér skiptinema einungis til að æfa enskuna sína sem er vægast sagt ömurlegt. En það fer allt eftir fjölskyldum. Að einhver tali ensku við þig annað slagið (þeas. ef einhver kann það) ætti varla að skaða.

Staðsetning:
Það fer virkilega eftir löndum og fylkjum hversu AFS er virkt. Og það er bara happa-glappa eftir því hvar þú lendir hvort það verði skiptinema-vinir í nágrenninu eða ekki. Stundum eru 10 skiptinemar í einni borg, og svo bara 2 í annarri. Svo bara kannski 1 í 2000 manna þorpi uppi á fjalli.

Ég lenti í því að vera í einu þorpi einhversstaðar langt frá siðmenningu og skiptinemum, sem ég hataði til að byrja með, en svo var það æðisleg reynsla! Ég hitti skiptinema á svona “camps” (Arrival camp-august, six week camp-oktober, mid-year camp-februar, evaluation camp-mai, end-of-stay camp-júlí) og á einstaka hittingum og fundum í borginni.
Á samt “skiptinema-vini” for life frá öllum heiminum.

Vinkona mín lenti hinsvegar í 200.000 manna borg með 11 öðrum skiptinemum, í fylki sem var AFS-ofvirkt!! Þetta er jafn mismunandi og löndin og fylkin eru mörg… í höfuðborginni þar sem 2.000.000 manna búa voru “bara” 13 skiptinemar…

Námið:
Fer eftir löndum og skólum! Ég hef reyndar heyrt að það sé svolítið meira frjálslegra í Latin-America heldur en í Evrópu! En auðvitað á maður alltaf að mæta, sérstaklega til þess að eignast vini og svo aðrir líti á mann sem jafningja, ekki “skiptinemann sem gerir aldrei neitt” og verða afbrýðissamir.

En eins og ég segi, engin tvenn lönd eru eins frekar en fylki eða skóli eða kennarar, eða tvær reynslur. Ég myndi segja þér að slá til og fara bara! Þú átt ekki eftir að sjá eftir því!!

Gangi þér vel :)

Hversu stór factor af dvölinni tengist samskiptum við aðra skiptinema á móti samskiptum við fjölskylduna sína?

Staerstur hluti dvalarinnar og tilgangur hennar eru samskipti vid innfaedda, thá ekki síst fjolskylduna. Maelt er med ad skiptinemar tali tungumálid sem talad er í landinu sín á milli.

Eru góðar líkur að maður eignist aðrra vini sem eru í skiptinámi og eru þeir búsettir á svipuðum stað og maður sjálfur eða ræðst það bara af tilviljun?

Thad raedst af tilviljun. Samt held ég ad líkurnar séu frekar gódar á thví ad thú lendir nálaegt odrum skiptinemum. Auk thess eru ferdalog og vidburdir hjá AFS (geri rád fyrir ad thú notist vid thau samtok)thar sem allir skiptinemarnir hittast. Mér thví thykir ansi líklegt ad thú eignist vini sem eru einnig í skiptinámi.

Hversu mikilvægt er að kunna málið?

Thad er ekkert mikilvaegt ad kunna málid thegar madur kemur. Hins vegar er mjog mikilvaegt ad laera thad medan á dvolinni stendur. Thad mun gera dvolina skemmtilegra og ávinning hennar miklu staerri en ellegar.

Er fjölskyldan manns og fólkið í kringum mann bara að fara að að tala native tungumálið og nix annað?

Já. Fólkid í landinu talar audvitad thad tungumál sem thar er talad. Sumir tala eflaust einhverja ensku, adrir kannski enga. Ég myndi ekki búast vid mikilli almennri enskukunnáttu í Ekvador.

…efast stórlega um að ég verði eitthvað reipirennandi í málinu þegar ég kæmist út, er það að fara að skemma mikið fyrir manni?

Nei, thad ad thú verdir ekki reiprennandi í tungumálinu thegar thú kemur út er ekki ad fara ad skemma fyrir thér. Thú munt líklega laera tungumálid á nokkrum mánudum. Thangad til ad thad gerist tharftu ef til vill ad nota adrar adferdir en tungumál til ad tjá thig. Thad er skemmtilegt og á orugglega eftir ad baeta samskiptataekni thína mikid. Annars áttu eftir ad laera tungumálid mjog hratt og vel ef thú hefur samskipti vid annad fólk.

Og svolítið tengt, hvernig virkar námið þarna úti?

Thú ferd í skóla med innfaeddum jafnoldrum thínum og saekir somu tíma og their. Fyrst áttu ekki eftir ad skilja mikid, svo kemur thetta smámsaman. Fyrst áttu bara eftir ad reyna ad ná einu og einu ordi, seinna samhenginu. Tilgangur skólagongu thinnar er adallega félagslegur. Einbeittu thér ad thví ad laera tungumalid. Ef thú reynir á enginn eftir ad áfellast thig.

Er algjört möst að maður kunni málið og læri eins og motherfucker?

Thad er ekki most ad thú kunnir málid en thad er aetlast til ad thú gerir thitt besta til ad laera thad. Thannig áttu sjálfur eftir ad fá sem mest út úr skiptináminu. Thad er ekki aetlast til ad thú laerir af grídarmiklum metnadi en thó er videigandi ad thú thykist allavegnna fylgjast med í tímum svona vid og vid.

Er maður bara að læra nákvæmlega það sama og krakkarnir á manns aldri nema bara á þeirra máli?

Já. Námsefnid er thad sama en eins og ég segi thá skaltu einbeita thér af félagstháttum, menningunni og tungumálinu.


Thetta gaeti átt eftir ad verda erfitt fyrst en eftir ad thú ert byrjadur ad skilja tungumálid og tala thad áttu mjog líklega eftir ad taka miklum framforum og byrja ad njóta thín vel. Ekki missa thig í bókalaerdóm. Málid laerist adallega af thví ad tala vid fólk og hlusta thegar thad talar. Thad er ekkert úr vegi ad lesa á tungumálinu en utanadbókarlaerdómur málfraedireglna á líklega ekki eftir ad gera mikid fyrir thig.

Ég maeli sterklega med thessu. Mundu bara ad vera opinn í gard hins nýja og njóttu thess sem thú ert ad gera. Ég tala af reynslu.

Stelpa sem ég þekki fór til Ekvador, fékk matareitrun 7 sinnum og hún slapp frekar vel miðað við restina af þeim sem voru með henni, svo að ekki fara þangað nema þú sért með hardcore meltingarfæri.

JEIJ :D Ég fór til Ekvador árin 2007-2008. Það var geðveikt.

1. Þú munt kynnast hinum skiptinemunum í bænum þínum vel, því að það eru hellingur af hlutum sem þið gerið saman. Það fer mjög mikið eftir því hvar þú ert hins vegar; Ég var í Riobamba uppi í fjöllum, þar sem eru að meðaltali 7-11 skiptinemar á ári með AFS. Ef hópurinn er það lítill geta þetta orðið góðir vinir þínir ef þú leyfir þeim það. Mér fannst mjög gott að halda sambandi við þá, vegna þess að þetta er fólkið sem þú getur talað við um til dæmis fjölskyldumál og þannig, og þetta er fólkið sem er að ganga í gegnum það sama og þú.

2. Ekvadorbúar tala ekki ensku. Ég kunni ekki neitt í spænsku áður en ég fór út, og þá tók við svona tveggja mánaða tímabil þar sem maður kinkaði kolli og brosti. Og það er ógeðslega fyndið tímabil. Það er eitthvað sem ég hefði alls ekki viljað missa af, því það er svo stór hluti af þessu eitthvað. Þetta er tildæmis eitthvað sem fólk sem fer til enskumælandi landa fá aldrei að upplifa.
Samt svona án djóks, Ekvadorbúar tala ekki ensku.

3. Í fyrstu eru nær engar kröfur gerðar til þín. Það fer reyndar mjööög mikið eftir skólanum þínum. Ég var í almenningsskóla sem var frekar virtur, og í fyrstu var kennurunum alveg sama. Það sem skiptir miklu meira máli í skólanum er að vera duglegur að tala við alla, reyndu til dæmis að vingast við kennarana. Þá er meiri séns á að þeir skilji að þú kunnir ekki tungumálið og leyfi þér að tossast aðeins. Við fáum eiginlega ekkert metið hingað heim, þannig að þannig séð skiptir það engu máli, en AFS á það til að pressa á mann að læra. Og já, þú þarft að læra á spænsku.
Við skulum láta fylgja sögunni að ég hætti í skólanum eftir að Galapagos ferðina í apríl og fór til Esmeraldas og Montanita, án þess að AFS tæki eftir því. Ekki gera það. Þú verður rekinn heim ef það kemst upp.
Sem gerðist ekki hjá mér (Y).

Annars er Ekvador alveg frekar geðveikt land. Það er mun erfiðara fyrir stelpur að fara heldur en stráka, bara útaf menningunni. Ég fékk magasár á frekar slæmu stigi, og að minnsta kosti þrjár matareitranir. En það var bara af því að ég var fífl og passaði mig ekki. Ef þú sleppir því að borða hornado og empanadas af götunni eða kaupir ekki bananabrauð af svörtum manni í rútu þá ættiru að vera safe.