Ég er í Paraguay núna og thad er mjog gaman.
Er nú bara búinn ad vera rúman mánud svo ég get ekki midlad mikilli eftir-á-hyggju.

hmmm.. ég er í suðurameríku núna, búin að vera í 7 mánuði.
Sko þetta er alls EKKI eitthvað sem ég sé eftir, er virkilega sátt með að hafa ákveðið að hafa farið. Sé alveg eftir landavali stundum en ég á samt alveg vini og frábæra systur.

Hvort þetta hafi verið skemmtilegra veit ég ekki:s þetta var allavega öðruvísi.

jájá það var allavega mjög auðvelt að kynnast öðrum skiptinemum, maður tengist bara einhvern vegin svo það er minnsta mál í heimi, hitt er soldið erfiðara finnst mér. þetta fólk býr bara við svo aðra menningu og svo var ég í bekk með krökkum alveg 2-3 árum yngri. Á alveg vini en ekkert svona eins og heima.. það er svo margt bannað hérna:p:/

ég er samt ekki í neinum íþróttum.. en það væri örugglega ekkert mál ef þú vildir það..

oog tungumálið kemur.. bara misjafnt eftir fólki, og hvernig maður skilgreinir að ná tökum á tungumálinu:p

Bætt við 20. mars 2009 - 21:52
samt svona til að hafa það á hreinu, þá er þetta algerlega þess virði! og ég myndi ekki skipta um skoðun um að koma hingað ef ég gæti það..

þú ert alveg að upplifa eitthvað alveg nýtt og allt þetta kjaftæði sem AFS segir.. nýtt tungumál, ný menning o.s.frv.

Heyrðu já, ég er stödd hérna í MiðAmeríku eða SuðurAmeríku eða whateverthefuck, ásamt DaVinci. Skiptinám er yndislegt. Ég sé líka stundum eftir landavali en ég myndi samt ekki vilja skipta þessari reynslu út fyrir neitt í heiminum.

Þetta er ALLT öðruvísi en ég bjóst við, núna til dæmis er ég bara á brjáluðu djammi allar helgar, sem er, hehe, bara nokkuð nett.

Ég er ekki í neinum íþróttum en ég var ekki í þeim á íslandi heldur, ef ég væri að sækjast eftir því væri það samt örugglega ekkert mál.

Menningin hérna er rosalega ólík því sem ég þekki og því er frekar erfitt að kynnast fólkinu, ég er miklu nánari öðrum skiptinemum heldur en innfæddum. Ég á alveg góða vini héðan líka, en miklu færri heldur en úr AFS. Ég lít samt ekki á það sem slæman hlut, ég er búin að eignast YNDISLEGA vini alls staðar að úr heiminum og það verður ótrúlega gaman seinna meir þegar ég fer að ferðast um heiminn.

Tungumálið, þar ætla ég að vera leiðinleg. Mér var sagt að allir næðu þessu á 3 mánuuðum eeða eitthvað svoleiðis. KJAFTÆÐI. Ég er búin að vera hér í 7 mánuði og ég tala ekki reiprennandi spænsku, og ekki skiptinemavinir mínir heldur. ég tala ágætisspænsku NÚNA, ekki fullkomna, en allt í lagi.

Það er samt auðveldara að komast af án fullkomnar tungumálahæfni en maður heldur. Það er líka eitthvað sem maður lærir óendanlega mikið á.

Ég mæli hiklaust með skiptinámi, þetta er með því besta sem þú getur gert fyrir þig. Endilega, láttu til leiðast og farðu til Spánar, mér líst vel á það ;D

Ég fór til Ekvador.

Þetta var allt annað en ég bjóst við. Samt var þetta allt sem maður hafði heyrt áður, ef þú skilur.

Ég bjó uppi í fjallaþorpi í miðjum Andesfjöllum. Ég lenti í fjölskylduveseni, veikindum, suðuamerísku ástardrama, ferðaðist, djammaði eins og ég hef aldrei kynnst djammi, kynntist mörgum af bestu vinum mínum, var rænd, upplifði náttúruhamfarir, fékk heimþrá, hætti að fá heimþrá, fékk aftur heimþrá, lærði að meta allt sem ég hef, lærði góða spænsku eftir nokkuð erfiði og skemmti mér svo konunglega að ég mun aldrei gleyma því.

Þetta eru allt tiltölulega týpískir skiptinemaatburðir og var búin að heyra álíka sögur af mörgum sem höfðu áður farið.
Það er hinsvegar engin leið til að búa sig undir þetta betri en að vera viðbúin öllu og taka því sem kemur. Skiptir ekki máli hversu marga þú talar við, hversu mikið þú veist um landið; þótt þú kunnir ekki orð í tungumálinu þá með réttu hugarfari muntu tala það reiprennandi á leiðinni heim.
Farðu út, vertu fegin að vera laus við allt sem íslenskt getur kallast í nokkra mánuði og njóttu tilverunnar í öðru landi.
Og, ekki hika við að skipta um fjölskyldu ef þér líður ekki nógu vel.

Fór sem skiptinemi til Mexíkó í fyrra, og það var æðislegt. Það var allt öðruvísi en ég bjóst við, en það var æðislegt! Það var ekkert mál að eignast vini þarna, og við erum að tala um það að ég skipti 6x um fjölskyldu, ásamt því að skipta 3x um borg, og bæi - og ég eignaðist samt fullt af vinum og vandamönnum. Ég prófaði hinar og þessar íþróttir, og það var ekkert mál.

Sko - þú ert enga stund að læra að skilja málið. Ég náði því allavega mjög fljótt, og náði alveg að tala - en að ná kjarkinum til að geta hlegið að sér þegar maður sagði eitthvað vitlaust kom ekki eins fljótt. Þetta er mikið auðveldara allavega en maður heldur. :)

Var í mið-evrópu í eitt ár, og þetta er alveg ótrúlegt. Eins og að hoppa útí botnlausu laugina sem er skrítin á litinn. Maður veit ekkert hvað maður er að fara útí :) en að fara í svona annað land, týna sér aaalveg, og skilja ekki neitt. Svo bara gerist eitthvað innra með manni, og maður finnur sig aftur! “Ég týndi mér í þessu landi og ég fann mig aftur í þessu landi”. Erfitt að útskýra en samt svo mikilvægt…

Maður lendir í hlutum sem maður hélt að maður myndi aldrei lenda í, segir og gerir helling vitlaust (en flestir læra nú að hlæja að sjálfum sér…) og er alltaf að koma sér í eitthvað sem maður skilur ekkert í. En þetta er æðislegt, þó miðevrópumenn séu ekkert voðalega vinalegir, að kynnast skiptinemunum bara (eigum öll sameiginlegt að vera alein í ókunnugu landi), og bara að standa á eigin fótum… þetta er æðislegt! Besta ár lífs míns. Ég veit alveg að ég hefði getað spjarað mig betur í öðru landi, en sé samt sko alls ekki eftir þessu.

Ég vona þín vegna að þú veljir þetta, og skemmtu þér bara vel :p