2. Hún tefldi ekki á tvær hættur með agnið og stundaði fluguhnýtingar sjálf.
3. Henni hugnaðist best flugan, sem nefnist „Norska púpan“.
4. Þau lögðu af stað í bítið fallegan sumarmorgun úr Reykjavík.
5. Förinni var heitið í Gljúfurá nyrðra þar sem Húnavatnssýslur mætast.
6. Þar eru fýsilegir hyljir og oft geysimikil veiði.
7. Það rigndi mikið dagana á undan eftir langvarandi þurrka.
8. Auk þess var stórstreymt svo þau hugsuðu sér gott til glóðarinnar.
9. Veiðihúsið er bjálkahús og girt með vírneti til að halda kvikfénaði frá.
10. Varlega þarf víða að príla niður grýttar skriður að ánni.
11. Það hlægir Jórunni ennþá er hún minnist þess er bróðirinn rann á rassinum niður
brattann.
12. Hann uggði ekki að sér í bleytunni.
13. Skemmst er frá að segja að systkinin áttu saman tvo frábæra sólarhringa.
14. Og aflinn reyndist tíu nýgengnir laxar.
Klikkaði á Héðin og Norska, tvær villur hér hjá mér, held ég.
Í Ofvitanum segir Þórbergur Þórðarson frá því þegar afgreiðslustúlka spyr hann: „Var það eitthvað
fleira fyrir yður?“ Hann varð felmtri sleginn og fór að velta því fyrir sér hvað í ósköpunum hún gæti
átt við með þessari spurningu. Niðurstaða hans var sú að hún hlyti að hafa verið að gera honum
ósæmilegt tilboð og kætti það hann talsvert. „Var það eitthvað fleira fyrir yður,“ hugsaði hann með
sér þegar hann hélt áfram býsna rogginn í bragði. „Skyldu margir hafa fengið svona tilboð í dag?“
Samúð mín er öll með Þórbergi. Það er erfitt að vera rifinn upp úr þungum þönkum um æðstu rök
tilverunnar til þess eins að vera inntur eftir einhverju jafnlítilmótlegu og því hvort maður þurfi
mjólkurlítranum meira eða einn snúð enn. Ég á það sjálfur til að missa hugann á sveim og þurfa smá
ráðrúm til að stilla hann aftur inn á víddina sem almennt er skilgreind sem raunveruleikinn. Þetta er
líka stundum kallað að vera viðutan.
1. Hver urðu fyrstu viðbrögð Þórbergs þegar afgreiðslustúlkan hafði ávarpað hann?
A. Hann varð ástfanginn.
B. Hann varð hræddur.
C. Hann varð reiður.
2. Hvernig leið Þórbergi þegar hann hélt áfram ferð sinni eftir samskiptin við
afgreiðslustúlkuna?
F. Hann var til í slaginn.
G. Hann varð upp með sér.
H. Hann varð vandræðalegur.
3. Hvaða niðurstöðu dró Þórbergur af spurningu stúlkunnar?
K. Að hann hefði keypt of lítið.
L. Að hún vildi kynnast honum betur.
M. Að hún væri að stríða honum.
4. Greinarhöfundur játar að vera stundum
P. ekki með öllum mjalla.
R. hálfvandræðalegur.
S. úti á þekju.
Gegnt húsinu þar sem ég bý er lítil kjörbúð sem er opin allan sólarhringinn. Ég hef komist upp á lag
með að nýta mér þjónustu hennar, enda vanhagar mig alloft um eitthvert smáræði akkúrat þegar ég
ætla að grípa til þess, einkum við matseld. Þá er gott að geta skotist yfir götuna og orðið sér úti um
það. Reyndar hafa einhverjir íbúar hverfisins horn í síðu þessarar verslunar af því að þarna safnast víst
ungt og annað vafasamt fólk saman án þess að hafa hljótt. Þetta er stundum kallað iðandi mannlíf og
þykir eftirsóknarvert þegar það er annars staðar en beint fyrir utan heimili manns.
Um daginn fór ég út í búðina. Við kassann var ég einmitt spurður: „Viltu eitthvað meira?“ Ég var
annars hugar og kveikti ekki alveg strax á perunni. „Vil ég eitthvað meira?“ Var þetta existensíalísk
spurning? Í einni svipan fór ég yfir hlutskipti mitt í lífinu og hugleiddi vonir mínar og væntingar til
tilverunnar. Niðurstaðan var sú að ég svaraði „nei“ af slíkri sannfæringu að fát kom á
afgreiðslupiltinn.
Ég er ánægður með þessa verslun, hún léttir mér lífið. Ég er þakklátur fyrir að geta hvenær sem er
skotist út eftir því sem mér hefur láðst að eiga nægar birgðir af. Einkum er ég þó þakklátur fyrir að
vera minntur á hvað það er gott að vilja ekkert meira.
Nú verða spurningar 5-10 lesnar.
5. Hvað er greinarhöfundur að segja okkur þegar hann nefnir að í versluninni safnist saman
„ungt og annað vafasamt fólk“?
V. Hann er að benda á fordóma.
X. Hann fyrirlítur suma nágrannana.
Þ. Hann hefur fordóma í garð unglinga.
6. Spurningin „Viltu eitthvað meira“ verður til þess að greinarhöfundur verður
A. heimspekilegur.
B. jarðbundinn.
C. róttækur.
7. Með greininni minnir höfundur á að við eigum að
F. sýna hófsemi.
G. sýna tillitssemi.
H. vera kurteis.
8. Frásögnin einkennist af
K. kímni.
L. ráðleysi.
M. umvöndun.
9. Frásögnin er í
P. 1. persónu.
R. 2. persónu.
S. 3. persónu.
10. Greinarhöfundur áttar sig á því að
V. hann er sáttur við tilveruna.
X. hann hefur fordóma í garð unglinga.
Þ. hann þarf að fá fleiri tilboð í lífinu.
Hverju svöruðu þið í hlustuninni ?