Ég veit! Ég veit! en ég ætla ekki að segja þér hahhahahah!, nei djók held að afleidd sögn er þannig að það sé so. sem er komið af 2. kennimynd eitthvers sagnorðs, bætist of -a við og verður líka oft hljóðbreytingar. Það eru til 4 hljóðbreytingar. Dæmi: i-hljóðvarp: ljós-lýsa (ef það er y,ý,ey sem breytist er það i-hljóðvarp) u-hljóðvarp: Anna-Önnu klofning: eta-jata-jötunn hljóðskipti: gefa-gaf-gáfum-gefið
En þetta er svo mikið, þannig að ég lærði það þannig að ef það væri -i aftast í orðinu (eða gæti passað þar, því það hefði fallið út úr málinu) væri það i-hljóðvarp. Þaðan kemur nafnið.
Hérna ertu með hljóðskipti í kennimyndum sagna. AF annarri kennimynd má taka afleidda mynd af sögn sem hljóðvarpast í ey- með i hljóðvarpi (minnir mig):
fleygja-fleygði-fleygt
Hljóðvörpin eru i-hljóðvarp, u-hljóðvörp, a-kolfning og u-klofning og svo hljóðskipti… u-hljóðvörpin eru a>u og a>ö, klofningarnar eru e>ja (a-klofning) og e>jö (u-klofning) og hljóðskiptaraðirnar eru bara kennimyndir sterkra sagna (sem er auðvitað hægt að rekja síðan með eitthvað af hinu..) og svo er i-hljóðvarpið bara restin…
Gott dæmi er viðtengingarháttur þátíðar sem dregin er af þriðju kennimynd. Dæmi: Viðtengingarhátturinn rynni er dreginn af runnum og þess vegna með yfsiloni. Annað dæmi um hljóðbreytingu er þegar vh. þt. drægi er dregið af þriðju kennimynd drógum.
Eina það sem þarf að vita er að afleiddar mynd 2km -> fh þt í et 3km -> Fh þt í ft
hljóðskipti bara í sterkum? er eeeeeinhver skemmtileg runa til að muna i-hljóðvörp??
Endilega leiðréttið mínar stafsetninga og málfræðivillur!!
I hljóðvörp: vani -> venja (a-e) þráður -> þræðir (á-æ) verð -> virði (e-i) koma -> kemur (o-e) fórum -> færi (ó-æ) o, u og ju -> y ú, jó, jú -> ý au -> ey
Ef maður þylur orðin upp nógu oft festast þau, mjög þægilegt að muna þetta svona.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..