Já, aumingja þú að vera svona gáfuð.

ég þarf að sitja inni í ensku 102 og stara út í loftið.. ég var sett í ensku 102 útaf því að ég fékk lága einkunn á samræmduprófinu og það er bara útaf prófkvíða, sem ég er með…

alltaf verið að dæma mann útaf tölu sem kemur út á blaði

Don't get me started …

Þetta er virkilega gallað skólakerfi og það er enginn á leiðinni að laga það. Jú, það er verið að reyna allt til að bæta það fyrir þá sem eru með námserfðileika (sem ættu flestir bara að fara í verknám í staðin fyrir bóknám, það hafa flestir meiri áhuga á því (ég þekki marga þannig sem fá ekki að fara í verknám vegna foreldra sinna)) en það er ekkert verið að pæla í því að gera eitthvað fyrir okkur sem fáum námsleiða af því að þurfa að hlusta á sömu hlutina ár eftir ár. Ég var komin með námsleiða í 10. bekk og ég veit um 2 sem eru þunglyndir útaf því að þurfa alltaf að vera í skólanum og takast aldrei á við neitt. Svo heldur fólk að við séum bara jolly og elskum skólann af því við fáum háar einkunnir.

!“#$%)”/)#/%$/")#$ !

Þraukaðu út grunnskóla, og reyndu svo að komast inn í góðan menntaskóla, þar er námið meira krefjandi.

Grunnskólar eru ekkert einstaklingsbundið nám eins og er alltaf verið að monta af, heldur bara venjulegt nám með sérstuðning fyrir krakka sem eiga erfitt með að læra. Ekkert að því svosum, en það þarf að hafa eitthvað úrræði fyrir þá sem eru yfir meððallagi, það var t.d. ekki nein hraðferð í mínum skóla, bara venjulegt nám og svo FG stofa sem er sérkennsla.

Ef fólk er í litlum skólum er það bara mun lakara nám þar, því miður. Það eru byggðir allt of margir og fámennir skólar nú til dags, annað en þegar stóru gömlu unglingaskólarnir voru, Hagaskóli og þeir, ég hefði viljað fara í þannig skóla.

Hraðbraut?

Sammála þessu

Ég gerði ekki neitt í náttúrufræði, ensku og stærðfræði á seinustu önn.
EKKI NEITT! Ég sat bara í tímum og krotaði myndir í bækurnar mínar, stalst til að hlusta á tónlist og vann helvítis vinnubækurnar sem er skylda (það var meira að segja skylda í fyrra að myndskreyta). Samt fékk ég tíu í þeim fögum yfir þessa önn. (Árið hjá okkur er skipt niður í 3 annir, rugl)

Stærðfræðin í árgangnum okkar er þrískipt, 1 hópur eru þeir sem eru með yfir 7-8 í einkunn og 2 hópur með aðeins minna og 3 með lægsta. Samt finnst mér að 1 hópur (sem ég er í) sé varla að gera neitt, heldur eru hinir hóparnir bara í ofurhægferð.


Náttúrufræðin er bara endurtekningar og aftur endurtekningar. Ég er varla búinn að kíkja nema einu sinni eða tvisvar í bókina til að læra nöfn á einhverjun vísindamönnum og svipað. Erum búin að vera í efnafræði frá byrjun skólaárs og ég er með 10 í meðaleinkunn, samt þarf ég að sitja og horfa út í loftið í tímum og um daginn þegar kennarinn var að spyrja bekkinn spurningar úr bókinni bannaði kennarinn mér að svara spurningunum því hann vissi að ég vissi svarið við þeim öllum (ég leiðrétti hann meira að segja stundum í tímum, gerði það líka við stærðfræðikennarann í fyrra).


Enskan er svo skítlétt, ég er varla búinn að læra neitt nema nokkrar undantekningar s.s. óreglulegar sagnir sem ég kunni nú flestar. Ég ætlaði að taka samræmt próf í 8 bekk en kennarinn klúðraði því en ég tók það í 9 bekk og fékk 8,5 eða 9 man ekki. Núna er ég í 103 fjarnámi og þarf að borga helminginn af því (þá er ég ekki að tala um bækurnar og aðrir grunnskólanemar í fjarnámi borga ekki neitt nema bækur í fjarnámi).
Fjarnámið er líka skítlétt og ég hefði getað gert það í 8 bekk þess vegna.


Það er hörmung að vera betri í sumum fögum í skólanum. Ef maður er betri er manni ekki kennt neitt nýtt heldur þarf maður bara að gera það sama aftur. Í fyrra var ég meira að segja hvattur til að taka ekki samræmd próf.