Allir eiga að vera vinir.


Vinátan getur verið erfið en þegar vinir eru að stríða hvor öðru á maður ekki að hætta að vera með honum heldur að muna að gefast ekki upp því að annars er maður að hætta að vera góður við fólk. Það er ekki bara vináttan heldur að maður á að muna það að annað hvort er maður alltaf vinur eða hvorki óvinur né vinur. Þegar ég er að tala um að vera hvorki vinur né óvinur er að maður er ekki leiðinlegur né góður. Hefur þú tekið efftir að summt fólk er alltaf að stríða öllum. Það tákknar að (þeir/þau/hann eða hún) eru ekki með góða vini og vilja vera leiðinlegir. Hefurðu tekið efftir því að þegar það er verið að stríða þér þá eru (þeir eða þau) (fáir eða fá). Það er ekki bara að eiga vini heldur að það er það að ef þú ert góður við (hann eða hana) í byrjun þegar þú ert að kynnasst (honum eða henni) þá er (hann eða húnn) (ágæt/ur) þegar þú ert búinn að kynnasst (honum eða henni) en ef það er það sama og áðan nema að breitingin er sá að þú ert vondur við (hann eða hana) þá er (hann eða hún) (vond/ur) en ef það er það sama og áðan nema að þú verðir ágætur fyrst þá verður (hann eða hún) mjög mjög mjög (góð/ur).

Þ.s. Það sem skiptyr máli að eignast vini þegar þú ert (búin/n) að kynnasst (henni eða honum) er það kærleikur, ásst, fryðsældir og að vinir gefasst ekki upp. Annað hvort ertu alltaf vinur (hanns eða henni) eða alldrei vinur (hanns eða henni).




um höfundinn.


Notandanafn (tomas91).
(Ég er strákur).
Fæddur (1991).
Ég á afmæli (13 ágúst).
(Ég er 11 ára).
Ég heiti á fullu nafni (Tómas Óskar Friðriksson)




Endirinn er kominn