hver hefur svo sem ekki vitað að allir sem fara í FG eru vitlausir. Þetta er einn sá dauðasti og ömurlegasti skóli landsins!

fyndið og skemmtilegt, nema að sleppa þessum hráka viðbjóði, annars sniðugt ;D

Banna þennan viðbjóð yfirhöfuð. Jafnvel þótt busavígslurnar séu saklausar eru eldri bekkingarnir til alls vísir. “Vinkona” mín lét þá bóna bílinn sinn (ég veit ykkur finnst það fyndið en ég er ekki hrifinn) og hún var bara á öðru ári sínu. Aðeins í þessu megum við taka Versló okkur til fyrirmyndar.

Mér finnst þessar busavíglsur sem ganga út á sóðaskap og ógeð leiðinlegar, það er ekkert merkilegt við þær. Þegar ég var busuð á sínum tíma var ég í ML og þar var löng hefð að baki, allt annað en þetta sinnep, hráka, tómatsósudrasl hér í Reykjavík.

Áður en busavígslan fór frma höfðu eldri nemendur rétt á að stela busa og taka hann með sér í tíma, láta hann glósa fyrir sig, halda á töskunni og hafa hann fyrir þræl. Þetta var alveg viðurkennt af flestum kennurum og ef busa var stolið fékk hann ekki S í kladdann fyrir skróp. En þetta máttu eldri bekkingarnir bara gera fram að busavíglsunni.

Í sjálfri vígslunni var busunum smalað saman og látnir bíða dágóða stund eftir böðlunum. Athöfnin fór svo fram í Laugarvatninu sjálfu. Hávaxnasti nemandinn í fjórða bekk var valinn skirari (einfaldlega vegna þess að þá var hægt að draga busana lengst út í vatnið) og stóð hann úti í vatni í svona vöðlubuxum með skólabjölluna (gamaldags skólabjalla) sem var notuð til að ausa vatni með til skíringar. Busarnir voru svo færðir til hans hver á fætur öðrum og skírðir með pompi og pragt og fengu svo dágóða flugferð upp í loft áður en þeir skullu aftur í vatnið. Þegar þeir komu aftur í land fengu þeir flestir smá leirböðun af hálfu böðlanna í moldardrullunni sem myndaðist við bakkann.

Þetta var ekki eina hefðin þarna í ML. Einu sinni á ári var s.k. bjölluslagur. Málið var að nemendur í öðrum bekk skiptust á að hringja í tíma, það var nefninlega bara notuð gamla skólabjallan (ding dong). En einu sinni á ári hópuðust allir aðrir nemendur í kringum skólabjölluna og reyndu að hindra annars bekkingana að hringja bjöllunni. Ef þeim tókst að hringja bjöllunni mættu allir í tíma en ef hinum tókst að hindra það þá datt þessi tími niður. Þetta voru sko heví átök og allir kófsveittir að þeim loknum.

Allar stelpur í ML tilheyra félaginu Kvemel og allir strákar tilheyra félaginu Kamel. Einu sinni á ári taka Kamel sig til og naflaskoða stelpurnar, þá er rúmmál nafla hverrar einustu stelpu mældur og skráður samviskusamlega og sú er útnefnd nafladrottning sem hefur stærsta naflann.
Kvemel hefur aftur á móti þann sið á að táskoða strákana og hafa þær allt skólaárið til þess. Þá er yfirleytt einn tekinn fyrir í einu, oftast eitthvað saklaust grey sem hefur álpast inn á stelpnavist einn síns liðs, hann fær semsagt vel snyrtar og tússaðar eða lakkaðar neglur og svo eru sokkar hans teknir til halds og trausts. Það þykir hin mesta skömm fyrir karlþjóðina að lenda í táskoðun. Síðan að vori til er haldin Kvemel kvöldvaka og þá er þeim piltum sem hafa verið táksoðaðir afhentir sokkarnir sínir aftur fagurlega útsaumaðir, en annars bekkjar stelpurnar sjá um það.

Það eru margar aðrar hefðir í ML en þetta er nú orðið alveg nógu langt held ég.