Sjálfur er ég í Menntaskólanum Við Hamrahlíð og líkar mjög vel þar!
Bekkjarkerfið: Skólar sem hafa bekkjjarkefi einkennast mjög af góðu félagslífi eins og MR, Versló og MS allt þetta er skólar sem hafa bekkjarkerfi. En er bekkjarkerfið fyrir alla? alls ekki ef þú ert mjög sjálfstæður og átt erfitt að fylgja öllum, gera það sem aðrir gera og svo framvegis. Þegar þú ert í bekk getur þetta verið frábær fjögur ár en hins vegar alveg hörmung:
segjum svo að strákur sem er íþóttar týpa lendir í listamanna bekk þá mun honum ólíklega líka þessi fjögur ár. Hins vegar getur manneskjan líka lennt í bekk sem er endalaust djamm í og skemmtileg heit. Þeir sem eru feimnir mæli ég eindregið að fara í bekk

Áfangakerfið: Ef þú ert ófeimin, getur kynnst fólki, og vilt ekki að einhver sé endalaust að ýta á þig. Mæli ég með Áfangakerfinu.
það er ekki eins mikið aðhald þegar þú ert í áfangakerfi. Þú velur vini sjálfur (ég er ekki að segja að þú gerir það ekki í Bekkjarkerfi en frekar semt sem áður) eins og í Mh byrjaru sem busi. kynnist nokkrum og haldið soldið hópin á busa árinu síðan splundrast þetta smá upp og ´sitið færri og færri í hóp eftir meiri tíma. Þú ert að flokka út hverjir gætu orðið framtíðar vinir þínir. Sjálfum finnst mér gott félagslíf í mh.

Bæði kerfin eru fín en þau eru mismunandi. Sjálfum finst mér Áfangakefið betra en það er samt eitt sem gæti gerst að þú sért aleinn allan menntaskólan og það væri ömurlegt. En mín skoðun að þeir sem þurfa aðhald og eru feimnir ættu að fara í bekk nema ef þeir treysta sér í annað!!!

Hnefann á Loft