Fyrst þegar ég tefldi við Henrik var eftir mót sem ég tók þátt í. Flestir skákmenn fengu sér í glas og sumir voru orðnir vel blautir. Þá var skellt upp móti og gekk það þannig að menn skiptust um sæti og allir tefldu við alla. Ég lenti á mörgum sem voru fullir, reyktu og spúuðu reyk sínum yfir skákborðið. Svo kom að ég tefldi við Henrik, hann var að drekka bjór eins og aðrir en ég drekk ekki og þegar hann komst að því þá bauð hann mér kók sem ég þáði. Hann lét ekki illa við mig eða var með neina stæla. Það eina sem hann hafði áhuga á því hver ég væri og svo framvegis. Daginn eftir tefldi ég við hann fjöltefli ásamt fleirum. Hann var mjög kurteis, tók í hendur á keppendum sínum og óskaði þeim velfarnaðar. Ég tók eftir því að þeir sem voru að byrja í skákinni voru stressaðir en Henrik talaði við þessa byrjendur í rólegheitum og sat einn við hlið mér svo ég get vitnað um það. Hann kom vel við strákinn sem sat við hliðina á mér og hrósaði honum fyrir góða leiki. Ég varð aldrei var við það að hann væri með svona stæla eins og ég hef verið að lesa frá Haxen og fleirum. Ég spyr svona í lokinn var bara ekki fýla í mannskapnum.

gleymdir að gera kaldhæðni byrjar!