Þannig standa mál með vexti að hjónin mín Elsa og Hrannar fannst lífið heldur tómlegt. Þau voru að vinna lengi og höfðu lítin tíma fyrir sjálfan sig. Þau voru með lág launog eitthvað vantaði í líf þeirra.
Þeim fannst of mikið mál að ættleiða eða janfnvel að eiga barn saman. Þá fóru þau í gæludýrabúðina og skoðuðu mörg dýr en Elsa heillaðist alveg af gulum og rauðum páfagauk sem var þarna argandi. Eftir þessi frábæru kaup fóru þau heim með páfagaukinn og komu honum vel fyrir í stofunni þar sem allir gestir þeirra sáu hann og dáðust af honum.
En þá kom sjokkið, þegar Elsa og Hrannar fóru í vinnu einn daginn þá kom atvinnu ræningji og STAL páfagauknum :(
Elsa og Hrannar hafa ekki náð að jafna sig á þessu því þau litu á pafagaukinn eða Ari eins og hann var kallaður sem einn af fjöldskyldunni.
Þau áttu ekki þjófavörn en voru ekki lenga að kaupa hana bara allt of seint.