Ég horfi ekki á sápuóperur. Á mínum yngri árum horfði ég oft á þær, festist í leiðarljósi til dæmis, en er núna komin á þá skoðun að svona þættir séu tímasóun sem heftir sköpunargáfu fólks (með fullri virððingu fyrir ykkar skoðunum kæru sápufíklar).
En það sem mér finnst alltaf jafn merkilegt við svona þætti er MINNISLEYSIÐ. Þá á ég ekki við það þegar persónurnar verða strandaglópar á eyðieyjum og vita ekki hvað þær heita. Heldur það þegar þær virðast ekki muna eftir hlutum sem gerst hafa í lífi þeirra og gera fáránlegustu hluti (dæmi: hvernig geturðu gifst þessari konu? ertu búinn að gleyma því að hún hélt fram hjá þér með pabba þínum!!!) og líkt og skipta um persónuleika eftir því sem hentar fyrir framvindu þáttanna. Merkilegt. En þetta er kannski partur af sjarmanum?