Þessi tvö fyrstu erindi voru eftir minni hjá mér (og hárrétt), en þetta varð til þess að ég gróf upp bókina og kíkti aftur á kvæðið. Hér eru nokkur af bestu erindunum sem á eftir fóru:

Þó henti það í fyrstu, að margir sögðu: Svei!
Það tekur ekki að hræðast svona tindátagrey

Og tindátarnir flæddu yfir borg og sveit í senn
Með allar sínar flugvélar og fallhlífarmenn

Þeir virtust ekki þekkja neinar venjur eða lög
En foringinn var slunginn og slægvitur mjög

….

Og áfram þusti herinn í endalausri röð
Þess getur enn sögnum hvað sóknin var hröð

Þeir brutu upp allar hirslur og harðlæstar dyr
Svo æðisgengin frekja hafði aldrei þekkst fyrr

Fólkið varð svo hissa og hrætt og reitt í senn
Að það má jafnvel sjá það á sumu þeirra enn