Miðturn (e. stornghold) hins mikla Château de Coucy, eða Coucy kastala, að mínu mati magnaðasta kastala miðalda. Hann var byggður á þriðja áratugi þrettándu aldar og var frægur fyrir sína stóru og háu turna, sérstaklega miðturninn, en hann var um 31 meter í þvermál og 54 metra hár, og átti engan sér líkan. Fyrir vikið var kastalinn stolt hvers herra af Coucy, og tóku þeir upp rímuna “Roi ne suis, ne Prince ne Duc ne Comte aussi; Je suis le sire de Coucy” - “Ég er hvorki kóngur né prins, né heldur hertogi né greifi; ég er herran af Coucy”
Í fyrri heimsstyrjöldinni féll kastalinn í þýskar hendur. Hann varð vinsæll áfangastðaur fyrir herforingja, og keisarinn sjálfur heimsótti Coucy tvisvar. En í Mars 1917, samkvæmt skipunum Luddendorfs var 28 tonnum af dýnamíti beytt til að mölva turnana fjóra auk miðturnsins mjölinu smærra. Þessi villimannslegi gjörningur virðist aðeins hafa haft þeim tilgangi að gegna að pirra prinsin af Bæjaralandi, en hann hafði skrifað Luddendorf bréf þar sem hann bað sérstaklega um að kastalinn yrði ekki fyrir skemmdum. Nú standa aðeins uppi rústir af veggjunum, en svo gott sem ekkert er eftir af turnum, leifarnar af sprengingunni voru hreinsaðar upp eftir stríðið.
http://fr.wikipedia.org/wiki/Fichier:Chateau_de_Coucy_-_29_juin_1917.jpg
]Þessi mynd, tekin rétt eftir að turnarnir höfðu verið jafnaðir við jörðu gerir mig ávalt jafn dapran og reiðan.