Þess er minnst um þessar mundir að 40 ár eru liðin frá Sex daga stríðinu. Það hefði í sjálfu sér verið tilefni greinar hjá mér, en verður að bíða betri tíma :)

Eins og öll önnur stríð og deilur í heimshluta, er það hulið hjúp áróðurs frá báðum aðilum sem erfitt getur verið að komast í gegnum:

Áttu Arabaríkin undir forystu Nassers algerlega upptökin að stríðinu með að safna liði við landmæri Ísraels og búa sig undir útrýmingarstríð gegn landinu, eins og Ísraelsmenn halda fram?

Eða var þessi liðssafnaður minni en talað var um, og aðeins ætlaður til að ítreka kröfur og knýja Ísraela að samningaborði á sanngjörnum forsendum, ekki til að raunverulega fara í stríð, eins og Arabar vilja meina?

Hvað sem því líður, er það óumdeilt að Ísraelar gerðu ótrúlega vel skipulagða leifturárás á herafla fjögurra Arabalanda samtímis; Egyptalands, Sýrlands, Jórdaníu og Íraks. Eins og nafn stríðsins bendir til, tókst þeim á sex dögum að gersigra alla heri nágrannalanda sinna, og hertaka stór landsvæði sem enn hefur ekki verið að fullu skilað. Aröbum hefur æ síðan sviðið niðurlægingin, og kjósa fremur að kalla þessi átök “Júní-stríðið” eða bara “Stríðið 1967”.

Hvað um það; Hér er ein af frægari ljósmyndum úr þessu stríði. Eitt af þeim svæðum sem Ísraelsmenn hertóku í stríðinu var austurhluti Jerúsalemborgar (sem þeir halda enn). Þar með fengu Gyðingar í fyrsta sinn í a.m.k. 20 ár aðgang að einum alheilagasta stað sínum, Grátmúrnum. Hér sést ísraelskur hermaður biðja bænir við múrinn. Kollhúfan hefðbundna er á sínum stað, en ákaflega táknrænt þótti að skotfærabeltið var komið í stað bænasjalsins. Gyðingaþjóðin var orðin að hernaðarstórveldi.