Hútúar og Tútsar myrða
Þeir mega ekki á hvorn annan yrða
Margur maðurinn, deyr þar
Oft þá er þeim hent í fiskikar
Það geisa stríð í Kongó
Og stríðsmenn spila á bongó
Það geisa stríð í Kongó
Og stríðsmenn spila á bongó
Byssuhlunkur er ekki klár
því fórnarlömbin hans fá bara sár
og úr hauskúpunum hann étur
og “sí” svo aldrei hvað hann setur
Flugvélin hún flýgur yfir bæinn
en fer svo beint ofan í blóðugan sæinn
það eru allir það þroskaheftir
skrítið að einhverjir séu þar efti
Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig