Verður að átta þig á því að Bretar eru líka í nato og þar að auki er bara litið á Þorskastríði sem deilu frekara heldur en stríð miðað við hvað aðrar þjóðir þarna hafa lent í.

Þorskastríðir var frekar deilumál ekki beinnt stríð einsog við skilgreinum hugtakið, þótt að háskaleg atvik hafi átt sér stað úta hafi.

t.d. er ísrael ekki í stríði við palestínu. samt eru miklar deilur og öfgamenn eru að fara með deilurnar útí öfgar.

eins og þeir sem sagt hafa á undan mér þá var litið á þorska“stríðið” sem deilu mál og upp kom einmitt mikill ofsi hjá íslendingum um bna herrin og hvort þeir sem nató þjóð væru ekki hér til að vernda okkur. en líklegast þar sem bretar skutu aldrey á okkur var þess kannski ekki þörf enda beitu nató og bandaríkin (bna banda menn breta á bak við tjöldinn) sér mikið fyrir okkar málstað og fyrirlitu aðgerðir breta og hvað þeir væru að ráðast á svo smáa þjóð sem væri ekki einu sinni með her. auk þess sem bretar voru nú í svo slæmri stöðu fyrir að vera að stríðast upp á okkur hefðu mannorð þeirra eflaust ekki batnað hefðu þeir farið að skjóta á okkur og ef til þess hefði komið þá höfðu nátó og bna þurft að beita sér geggn þeim. svo það var aldrei kostur fyrir breta og þess vegna var þett stríð svolítið erfitt fyrir breta

en hins vegar kom 2 til þess að íslendingar skutu á breta í annað skifti á drátar bát sem var nánast búinn að sökva þór eða týr man ekki alveg. en í hitt skiftið á breskan togara sem var innan við 3 mílur. Var það gert með mikilli varfærni og umburðarlindi en eftirfarandi atburður fór eitthvað á þessa leið: fyrst vöaraði íslenka landhelgisgæslan breska togaran við all oft en sagð þeim síðan að fara aftast í bátin og biðu í 5 minutur eða svo og lét þá vita að númundu þeir skjóta Búmmm hitti síðan ögðu þeir bretum að senda mann fram í og athuga skemdir og svona gekk þett þar til breska skipið að mig minnir gáfust upp

Mæli með því að þú skoðir heimasíðu Landhelgisgæslunnar, því þar er fjallað mjög ítarlega um þetta.
http://lhg.is/displayer.asp?cat_id=38

Sannleikurinn er sá að sjaldan veldur einn þá tveir deila.

1. Þetta vöru tvö NATO ríki.
2. Þú hefðir geta litið á þetta sem árás Íslendinga á Breta.
3. Þetta var miklu heldur deila en raunverulegt stríð. Enda ekki eins og margir hafi látist eða vopn hafi komið mikið til sögunar.

Við Íslendingar höfum alltaf haft ákaflega tvöfalt siðgæði í milliríkjadeilum.

“Börnin heim” málið gekk í mörg ár hér þegar tyrki rændi dætrum sínum héðan, og allir vælandi yfir því. Þegar hinsvegar íslensk kona rændi börnum sem dæmd höfðu verið í forsjá föður síns í Bandaríkjunum, og kom með þau hingað á kolólöglegan hátt, var annað uppá teningnum.

Sama er með síðustu Þorskastríðin: Þegar Bretar sættu sig ekki við einhliða útfærslu okkar í 200 mílur, urðum við brjálaðir og grýttum sendiráð þeirra. Þegar Norðmenn gerðu það sama við okkur og fóru að áreita togarana okkar í “smugunni” í Barentshafi 20 árum síðar, urðum við brjálaðir.

Ég held að við séum ekki nærri jafn vel séðir og við höldum í alþjóðapólitík. Eflaust er þessi “skyndilega” lokun Keflavíkur-herstöðvarinnar eitthvað sem Könum þótti mátulegt á okkur fyrir áratugalanga fjárkúgun.